“อะ..อึ้ม....”
คางเล็กที่เงยขึ้นรับใบหน้าคมที่ตนเองโน้มลงมาจนเรียวปากทั้งคู่แนบสัมผัสกัน
เนื้อนิ่มที่แตะเข้ากับริมฝีปากหยักจนคนที่อดกลั้นไม่คิดทน
ลื้นร้อนติดขมปร่าของแอลกอฮอล์แทรกโพรงปากเล็กเข้าไปกวาดชิมรสหวานภายใน อาการที่ร่างเล็กเผยอปากรับอย่างเต็มใจ เกลียวลิ้นที่เกี่ยวพันรุกไล่ ถอยหนี
หยอกล้อจากฮยอกแจที่ทำให้พ่อเลี้ยงยิ้มกริ่มกับกริยาตอบรับที่ต่างจากปรกติ
ท่าทางฮยอกแจจะเมาไม่น้อยเหมือนกัน
ความคิดที่พ่อเลี้ยงได้แต่ไล่ต้อนลิ้นเล็กซุกซนให้จนมุม
ก่อนจะกระหวัดดูดชิมเสียจนคนไร้เรี่ยวแรงยิ่งอ่อนระทวย มือเล็กที่โอบล้อมลำคอขยับเลื่อนมาไล้ไปบนแผ่นอกที่บดบังไว้เพียงแค่ชุดคลุมอาบน้ำเท่านั้น
เนื้อผ้าที่ทับเข้าหากันและผูกด้วยเชือกเพียงสองเส้นที่มือเล็กแทรกเข้าไปสัมผัสผิวกายที่ร้อนราวกับไฟในยามนี้
“อื้อ...อ้ะ..พ่อเลี้ยง” ริมฝีปากที่ผละถอยออกมา เพราะมือเล็กที่แทรกเข้าไปใต้เนื้อผ้าเป็นผลให้ฮยอกแจร้องประท้วง
“ขึ้นห้องก่อนคนดี”
คำพูดที่บ่งบอกว่าไม่ได้จะหยุด...แต่คงไม่ดีหากจะกระทำอะไรตรงนี้
แม้บ้านทั้งหลังจะเหลือเพียงแค่ตนเองและเด็กน้อยเพียงสองคน
แต่คำพูดจากพ่อเลี้ยงนั้นร่างเล็กกลับไม่เห็นด้วย
“จูบอีก...ฮะ”
ฮยอกแจที่ยืดกายขึ้นบดเบียดริมฝีปากกับพ่อเลี้ยงมือเล็กกระตุกเชื่อที่มัดเป็นปมที่ช่วงเอวออกจนเนื้อผ้าที่ปกปิดกายหนาแยกออกจากกัน
“ฮยอกแจ..อืม.”
มือหนาที่ต้องประคองกายเล็กที่ลอยเหนือพื้นเอาไว้
จึงไม่สามารถห้ามปราบหรือจับชายเสื้อคลุมที่แยกออกจากกกันได้
แถมเส้นเสียงก็ถูกเด็กน้อยกักเอาไว้ด้วยเรียวปากหวานฉ่ำแบบนั้น
เมื่อเห็นว่าห้ามไปก็ไร้ประโยชน์
แขนแกร่งที่ประคองพยุงกายเล็กไว้ก็ยกให้ฮยอกแจไปนั่งแหมะอยู่บนเคาน์เตอร์ก่อนจะแหวกขาเล็กออกเคลื่อนตัวเข้าไปชิดโดยที่เรียวปากไม่ได้แยกออกจากกัน
มือหนาที่ไร้ภาระต้องรับผิดชอบ ลูบไล้ไปบนกายเล็กเสียจนบิดเร้าน้อยๆ ขาเรียวทั้งสองข้างไขว้เข้าหากันกักพ่อเลี้ยงเอาไว้ด้วยท่าทางที่ ฮยอกแจไม่เคยทำมันในขณะที่สติครบถ้วน
เป็นอาการยวนยั่วปนเอาแต่ใจที่พ่อเลี้ยงรู้สึกอยากจะตามใจอย่างเต็มเปี่ยม
เมื่อเห็นว่าร่างหนาไม่ได้ห้ามปรามเช่นเมื่อครู่ ฮยอกแจก็เป็นฝ่ายผละถอยออกมาจากริมฝีปากเราะร้าย
ดวงตาที่ปรือหนักมองใบบนใบหน้าคมแล้วยิ้มน้อยๆ ก่อนจะกดจูบลงไปบนลำคอหนา
“อืม....ฮยอกแจ”
ลิ้นเล็กที่ไล้เลียสลับขมเม้มปลุกเร้าความร้อนในกายให้พุงพรวด อีกทั้งมือเล็กที่ลูบจากแผ่นอกต่ำลงไปตามแผ่นท้องหนา
“ฮื่มม...ซนเกินไปแล้ว” เสียงคำรามต่ำเอ่ยบอก
เมื่อมือเล็กที่ไล้ต่ำลงสัมผัสกับท่อนเนื้อร้อนผ่าวที่ขยับขยายจนปวดไปทั้งกาย ปลายนิ้วที่แตะน้อยๆก่อนจะกำรอบไปเต็มมือ
“อึก..ดี..ฮยอกแจ”
เสียงทุ้มต่ำที่บ่งบอกถึงความพอใจที่มือเล็กค่อยๆขยับช้า พ่อเลี้ยงที่รู้สึกเหมือนโดนร่างเล็กไล่ต้อนก็ไม่วายกลัวเสียเปรียบ
มือหนาค่อยๆริดกระดุมออกจากรังเปิดเผยแผ่นอกขาวเนียนให้ปรากฏชัดกับดวงตา
“อื้อ....” เม็ดนิ่มที่ประดับอยู่กลางอกถูกบี้คลึงเบาๆ
จนฮยอกแจเสียววูบแต่ไม่คิดห้าม
มือหนาดันกายเล็กให้เอนไปด้านหลังรั้งให้แผ่นอกเชิดขึ้นยั่ว
ก่อนจะก้มลงไปดูดชิมทั้งๆที่มือเล็กยังทำหน้าที่ได้ไม่มีตก
“อ๊า...สะ..เสียวจัง” ปลายลิ้นร้อนที่ทั้งดูดกลืน
ทั้งตวัดชิมจนเม็ดนิ่มแข็งเป็นไต
ความเสียวซ่านจากปลายลิ้นที่สะกิดรัว
“พะ...พ่อเลี้ยง..พะ..พอก่อน
อื้อ...” คำห้ามที่พ่อเลี้ยงชะงักฟัง
ฮยอกแจรั้งตัวเองขึ้นมานั่งตรงด้วยอาการโอนเอียงน้อยๆ ก่อนที่ร่างเล็กจะเขยิบตัวลงจากเคาน์เตอร์
แล้วย่อตัวลงตรงหน้าพ่อเลี้ยง
“ฮยอกแจ....”
ท่าทางที่ร่างหนาทราบมันได้ทันที่ว่าร่างเล็กกำลังจะทำอะไร
ดวงตาหวานที่ปรือเยิ้มช้อนขึ้นมองใบหน้าคมก่อนจะยิ้มน้อยยามสบเข้ากับดวงตาคม กายหนาที่เกร็งแน่นจนแผ่นท้องแกร่งขึ้นรูป ยามที่ปากเล็กครอบครองแก่นกายที่ตื่นตัวเข้าไปจนเกือบมิด
คนเมาที่ยามนี้ใช้ลิ้นเล็กเลียส่วนปลายไล่ไปเรื่อยๆ
ทั่วทั้งความยาวที่แข็งสู้
พร้อมกับมือบางที่กำรอบขยับเข้าออกขณะที่ดูดเลียเบาๆราวกับอาหารเลิศรส
การกระทำของเด็กน้อยที่ทำให้พ่อเลี้ยงหลุดเสียงครางต่ำในลำคอ
“ฮื่ม...ฮยอกแจ”
ร่างหนาที่เอนกายพิงไปกับเคาน์เตอร์ขยับสะโพกเข้าออกเบาๆพร้อมกับประคองศรีษะเล็กให้เป็นจังหวะเดียวกัน
“ดี...ฮยอก...อ่าห์”
เสียงครางพร่าที่เร่งเร้าให้โพรงปากเล็กออกแรงดูดุนพร้อมกับขยับมือให้เร็วขึ้น
เสียงทุ้มต่ำที่เร่งเร้าให้กายเล็กรู้สึกร้อนผ่าว
ดวงตาคมที่สะท้อนความดิบแต่ก็แฝงไปด้วยความอ่อนโยนยามก้มลงมองร่างเล็กที่นั่งคุกเข่าอยู่ด้านล่าง
ภาพที่พ่อเลี้ยงมองแล้วยิ่งอยากรักเด็กน้อยให้มากกว่านี้ เมื่อเห็นส่วนหนึ่งของร่างกายผลุบเข้าออกภายในปากเรียวบาง
“อื้อ...อึ้ก”
จังหวะที่เร่งเร้าขยับเข้าออกฮยอกแจที่เกือบสำลัก มือหนาจึงรั้งกายเล็กให้ขึ้นมา
ริมฝีปากทั้งคู่ประกบเข้าหากันอย่างรุนแรงด้วยความต้องการที่พุ่งสูง เสียงเรียวปากที่ขยับรับดังก้องทั่วห้องครัว
“พ่อเลี้ยง อื้ออ”
ปากแดงช้ำร้องท้วงเมื่ออีกฝ่ายผละออก
“ขึ้นห้อง...ตรงนี้เธอจะเจ็บ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกก่อนจะตวัดกายเล็กเข้าสู่อ้อมแขนอีกครั้ง
แม้จะต้องอดกลั้นกับความต้องการที่ถูกปลุกเร้าจากเด็กน้อยคนนี้
ฟึบ!
ร่างเล็กที่ถูกวางแนบลงบนเตียงที่อาศัยหลับนอนทุกวัน โคมไฟที่เปิดไว้เพียงสลัวๆ ยิ่งทำให้กิจกรรมนี้น่าค้นหา
มือหนารูดรั้งกางเกงเอวยางยืดลงไปทางขาเรียว
โดยไม่ได้คิดว่ายามนี้เสื้อของร่างเล็กนั้นไปอยู่ที่ไหนเสียแล้ว
พร้อมกับสะบัดเสื้อคลุมอาบน้ำของตนเองออกจนร่างกายเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน
มัดกล้ามที่บ่งบอกว่าชายหนุ่มไม่ได้ปล่อยปละละเลยกับการดูแลร่างกายเลยสักนิด
ร่างน้อยที่นอนกระสับกระส่ายบนเตียงกว้าง
ดวงตาฉ่ำเยิ้มที่มองคนรักเหนือร่างอย่างอ้อนขอ
แล้วแอ่นกายน้อยๆราวกับเรียกร้องสัมผัส
ขาเรียวเล็กแยกออกจากกันเป็นการเชื้อชวน
เนื้อตัวขาวเนียนที่น่าฝากรอยรัก
ภาพของร่างเล็กตรงหน้าที่ย้ำให้ยิ่งรู้สึกอึดอัดไปทั้งกาย
“อ๊า...”เสียงหวานสั่นพร่ายามที่ขาเรียวถูกแยกออกอีกนิดเปิดเผยเรือนกายให้พ่อเลี้ยงได้ยลเต็มสองตา
สายตาที่มองมาก็เหมือนเป็นตัวกระตุ้นให้ยิ่งอยากจะปลดปล่อยร่างกายไปตามความต้องการ แล้วก็ไม่ต้องร้องขอให้เสียเวลา เมื่อความอุ่นร้อนที่แนบลงไปบนผิวอ่อนต้นขาพร้อมกับมือที่กอบกุมไปยังส่วนอ่อนไหว
ปลายลิ้นไล้เลียขึ้นไปเรื่อยๆตามผิวอ่อนไวสัมผัส
จนกระทั่งความชิ้นแฉะได้แตะลงไปยังส่วนที่เต้นตุบเรียกร้องส่วนมาเติมเต็มในยามนี้
“อ๊ะๆ...อ๊า..อื้อ....พ่อเลี้ยง...”
ลิ้นร้อนที่ฉกวูบสลับไล้วนไปตามช่องทางด้านหลังที่เต้นตุบเรียกร้องให้สอดใส่เข้าไป
ลิ้นร้อนที่ลากไล้แผ่วเบาสลับย้ำหนักทำให้ฮยอกแจยิ่งกระสับกระส่าย
สะโพกเล็กขยับไปมาราวกับว่ามันจะช่วยผ่อนปรนความอึดอัดนี้ได้
“อ๊า..มะ...มันเสียว”
เสียงแหบพร่าได้แต่ร้องบอกกับความรู้สึกที่จู่โจม
ดวงตาหวานที่หลับพริ้ม ใบหน้าที่แสดงออกราวกับทรมานปนสุขสมที่พ่อเลี้ยงแอบมองแล้วลอบยิ้ม
เมื่อยืดกายขึ้นมองภาพสวยงามตรงหน้า
เด็กน้อยของเขาทั้งน่ารังแกปนน่าถะนุถนอมในเวลาเดียวกัน
“ฮยอกแจ”
พ่อเลี้ยงเอ่ยเรียกคนที่นอนกระสับกระส่ายเพียงแผ่วเบา คำเรียกที่ทำให้เจ้าตัวลืมตาขึ้นอย่างยากลำบากเพื่อมองหา
“อื้อ...อึก..ฮะ..”
“ของฉันนะ”
ไม่ทันรอให้ร่างเล็กเอ่ยตอบกับช่องทางรักที่ได้รับการเล้าโลมเท่านั้น หากแต่ไม่ได้ถูกเบิกทางแต่อย่างใด แกนกายร้อนก็แทรกเข้าไปช้าๆ ความคับแน่นที่บีบรัดจนพ่อเลี้ยงต้องลูบไล้ให้ร่างกายที่เกร็งในยามนี้ผ่อนคลาย
“อืมม...แน่น...เธอรัดฉัน..”
“พะ...พ่อเลี้ยง..ฮยอก อึด..อัด
ตะ..แต่อย่าหยุด...” ถ้อยคำน่ารักที่ฮยอกแจเอ่ยพูดออกมาเพราะฤทธิ์น้ำเมา
คำพูดที่บอกความในใจออกไปโดยไม่สามารถยับยั้งได้เช่นยามปรกติ
จุ๊บ
ร่างหนาโน้มกายไปด้านหน้า พร้อมกับแขนเรียวที่เอื้อมมาคล้องลำคอหนาอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว
ริมฝีปากเราะร้ายที่กระชากอารมณ์ให้วูบโหวงพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าเล็ก
ลิ้นร้อนลากไล้ไปตามแนวคางก่อนจะฝากรอยไว้ที่เนินอกอีกที่
“ฮื่อ...ขยับ.ขะ..เข้ามาเลย”
“อ๊าาาาาาาาา!!!!!”
เสียงเร่งเร้าที่พ่อเลี้ยงอดจะทำตามคำร้องนั่นไม่ได้
ร่างกายส่วนลางกดแทรกเข้าไปด้วยความต้องการ
ช่องทางรักที่โอบรับท่อนเนื้อร้อนผ่าวเข้าไปทีละนิดจนสุด เสียงครางพร่าในลำคอยามที่ดันกายเข้าไปยิ่งเร่งเร้าให้อยากที่จะประคองสะโพกเล็กนี้ให้มั่นแล้วแสดงความรักและความต้องการที่ล้นปรี่นี้ให้เด็กน้อยได้รับรู้
“รู้ไหม...เธอทำให้ฉันอยากจะเอาแต่รังแกเธอ”
ดวงตาที่แสดงออกตามคำพูดทุกรอยประทับที่ย้ำว่านั่นคือความจริง
“ฮยอกก็อยากให้พ่อเลี้ยงทำ”
ถ้อยคำน่ารักที่ทำให้ใบหน้าคมเผยรอยยิ้มได้ไม่อยาก
หากแต่ความน่ารักนั้นยังไม่รุนแรงเท่าความยั่วยวนจากกายเล็กที่แนบกันในขณะนี้
“อื้อ...พ่อเลี้ยง..ฮะ..อือ...อ่าห์”
เสียงที่ปลดปล่อยไปตามจังหวะที่กายขยับ เนื้อแนบเนื้อ
เสียงกระทบของกายที่เคล้าคลอให้ทั้งคู่ตกอยู่ในห้วงกิจกรรมร้อน
“ฮึ่มมม .. “
จังหวะที่สอดประสานจากเนิบช้าค่อยๆเร่งจังกวะจนถี่รัว เสียงจากเตียงนอนหลังใหญ่ทำด้วยไม้หาได้ดึงความสนใจจากคนทั้งคู่ได้เท่ากลิ่นหอมหวานอบอวลจากผิวกายที่ประปรายด้วยเม็ดเหงื่อ
ปากได้รูปกดจูบไปบนเรียวปากแดงช้ำที่ปลดปล่อยเส้นเสียงหวานหูพร้อมกับร่างกายที่สอดประสานเป็นจังหวะหนักหน่วง
“อื้อออ...อึ้ก..”
จ๊วบ..
“ฉันรักเธอ” ใบหน้าคมผละออกเล็กน้อยกวาดมองใบหน้าหวานของเด็กน้อยที่โตขึ้นในแต่ละวันแล้วยิ่งดึงดูด
ความอ่อนหวานไร้เดียวสาที่นานวันยิ่งยั่วยวนให้หลงใหล
ก่อนที่ความรักและความต้องการทั้งหมดจะปลดปล่อยเข้าไปในกายบางที่รีดเค้นทุกความรู้สึกไปจนหมดทุกหยาดหยด
“พะ..พ่อเลี้ยง ซื๊ดดด....แร..ง.....อื้อ....อ๊า.....”
“ฮยอกแจ..อืมมมมมมมม”
