I swear
สัญญารักข้ามภพ
Title : I Swear สัญญารักข้ามภพ Spe.ข้างเคียงกาย
Couple : 98 HaeEun
ใบหน้าคมผละออกช้าๆ
จ้องมองดวงหน้าหวานราวกับธิดาน้อยๆก่อนจะประทับจูบลงบนเปลือกตาทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบาที่สุด
แตะลงบนปลายจมูกเล็ก สัมผัสแก้มนวลทั้งสองข้างอย่างไม่ว่างเว้น
จนกระทั่งเรียวปากที่เคยช่วงชิม
“อื้อ..”
ฮยอกแจร้องเบาๆ ในลำคอ
เมื่อริมฝีปากถูกลิดรอนอีกครั้ง แก้มใสที่หากมีไฟส่องสว่างในยามนี้
คงฟ้องให้เห็นว่ามันแดงเรื่อสักแค่ไหน แผ่นท้องบางแขม่วเกร็งอย่างไหววูบ
เมื่อจูบในครานี้แตกต่างจากทุกๆครั้ง
ช่องท้องที่รู้สึกราวกับเกลียวคลื่นยามที่ริมฝีปากร้อนและเล็มกลีบปากบาง
ปลายลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วทั้งริมฝีปากจนฉ่ำชื้น
ขณะที่มือหนาก็คลึงที่คอสวยราวกับทำให้ร่างกายเล็กผ่อนคลายไปกับสัมผัสลึกซึ้งที่ได้รับ
จูบราตรีสวัสดิ์ที่ฮยอกรู้สึกว่ามันมาก...มากเสียจนร่างกายโอนอ่อนตามไปอย่างง่ายดาย
เมื่อสุดท้ายโพรงปากหวานก็อ้ารับปลายลิ้นร้อนที่อ้อยอิ่งอยู่นาน
มือเรียวเล็กเอื้อมขึ้นคล้องรอบลำคอหนา
ขยุ้มกลุ่มผมสีดำขลับระบายความหวามไหวที่ได้รับ แต่กลับไม่คิดห้าม
เมื่อใจมอบให้ไปหมดแล้ว
แล้วร่างกายจะต้านทานได้อย่างไร?
เสียงจูบยิ่งดังขึ้นยามที่ใบหน้าคมขยับเปลี่ยนองศา
ปลายลิ้นนุ่มตวัดเกี่ยวตอบรับอย่างไม่ประสา แต่กลับแนบแน่นยิ่งกว่าจูบครั้งไหนๆ
“อืออ..ฝะ..ฝ่าบาท”
“ชู่ว..”
ฮยอกแจคราวพร่าเมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ
ก่อนที่ริมฝีปากร้ายกาจจะจูบลงที่ปลายคางมนเรื่อยลงไปตามเรียวคอสวย
สัมผัสร้อนที่ทำให้ร่างกายสั่นสะท้าน
โดยไม่รู้เลยว่ากระดุมเสื้อค่อยๆถูกริดออกทีละเม็ดจนเนื้อผ้าแยกออกจากกัน
เรือนกายที่มีเพียงเสื้อเนื้อบางสวมอยู่เพียงชิ้นเดียวจึงไม่มีสิ่งใดบดบังแก่ดวงตาคม
องค์รัชทายาทจูบซับไปทั่วอณูผิว
ไหปาร้าสวยเป็นแอ่งก็ไม่เว้นว่าง ลมหายใจร้อนที่ประพรมลงบนผิวจนกายเล็กสั่นเทาหากแต่ไม่ถอยหนี
ความร้อนของร่างกายที่เวลานี้มารวมกันอยู่ที่ส่วนกลางลำตัวจนขนอ่อนลุกซู่
“อ่าห์..”
เสียงหวานครางแผ่วทุกครั้งริมฝีปากหยุ่นนุ่มกดสัมผัสลงบนผิวกาย
กลิ่นหวานอ่อนๆที่องค์รัชทายาทสูดดมด้วยความคิดถึงและหลงใหล
“อ๊าส์...ฝะ..ฝ่าบาท หม่อมฉัน
ฮื่อ..”
ฮยอกแจหวีดร้องยามที่โรงปากร้อนครอบครองลงบนแผ่นอก เมื่อจูบที่สั่นสะท้านไม่เป็นเพียงแค่จูบเท่านั้น
ผิวเนื้ออ่อนถูกขบเม้มแรงสลับกับความชื้นที่ปาดลงบนยอดอก
สัมผัสที่มากจนสะโพกบางกระสับกระส่าย ขณะที่องค์รัชทายาทที่กำลังดื่มด่ำกับกายเล็กที่แสนคิดถึง
เรือนร่างที่บิดเร้าจนรู้สึกถึงความต้องการของร่างกายที่กำลังก่อตัวขึ้น
ชายหนุ่มวัยกลัดมันเคลื่อนตัวลงต่ำจนถึงแผ่นท้องบาง
แผนท้องที่แขม่วเกร็งฟ้องถึงให้รู้สึกคลื่นอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจนไม่อาจะหยุดลงแค่นี้
“ยะ..ย่ะเพคะ ฝ่าบาท อ๊าส์....”
มือหนากอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ตื่นขึ้นมาจากการปลุกเร้าขยับน้อยๆอย่างเบามือขณะที่ริมฝีปากก็จูบต่ำลงเรื่อยๆจนสัมผัสกับต้นขาอ่อน
“ฮื่อ..สะ..เสียว”
เสียงหวานที่ชายหนุ่มต้องกัดฟันแน่นพร้อมกับขยับข้อมือให้เร็วขึ้นจนร่างเปลือยเปล่าผวาขึ้นกอดตัวเองแน่น
“ฮื่อ..ฝ่าบาท..อื้ม...”
ร่างน้อยสะดุ้งเฮือกที่จังหวะที่ร่างเล็กถูกแตะต้อง
ใบหน้าสวยหลับตาแน่น ริมฝีปากเม้มสลับคลายกับอารมณ์ที่ปะทุ มือเรียวลูบไล้ไหล่หนาอย่างไม่เบามือกับสัมผัสแสนรัญจวนใจที่ได้รับ
ทงเฮมองปฏิกิริยาของนางตัวน้อยใต้ร่างด้วยแววตาที่วาววับ
เรือนกายของนางอันเป็นที่รักกำลังย้อนกลับมาทำร้ายตัวเขาเองในเวลานี้
“ฝ่าบาท..อื้อ..” เสียงเรียกของร่างน้อย
ทำให้องค์รัชทายาทที่กำลังข่มกลั้นตนเอง เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่แสนเร้าอารมณ์
จนต้องเคลื่อนกายขึ้นไปกดจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานอีกครั้ง ให้ร่างน้อยครางประท้วงเบาๆ
“ฝ่าบาท..หม่อมฉัน..ฮื่อ...” ฮยอกแจที่เวลานี้อารมณ์ที่ถูกปลุกเร้ามีอำนาจเหนือจิตใจ
เอ่ยสิ่งที่ไม่คิดว่าตนเองจะกล้าเอ่ยออกมา เสียงแผ่วเบาราวกับเสียงละเมอ
แต่ดังชัดในโสตประสาทผู้ฟัง
“ช่วยหม่อมฉันที...หม่อมฉัน..ต้องการ...ฝ่าบาท...” องค์รัชทายาทชะงักงันไปชั่วครู่กับเสียงร้องขอที่หวานล้ำ
พอสิ้นประโยคฮยอกแจก็ยิ่งอายจัด ดวงตาที่คลอหน่วยด้วยคลื่นอารมณ์หลุบตาลงต่ำอย่างไม่กล้าสบสายตากับความต้องการของตัวเอง
“อ๊า!!!” ร่างบางถึงสะดุ้งสุดกาย
เรียวขาขาวแยกออกห่างอีกนิด เมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวที่กำลังกำรอบแก่นกายเล็ก
ฝ่ามือหนาอุ่นขยับรูดรั้งแผ่วเบา ก่อนจะขยับแรงขึ้นจนแทบจะไปถึงปลายทาง
นัยน์ตาหวานฉ่ำมองภาพแสนน่าอายของตนเองที่ร้องขอให้องค์รัชทายาทแตะต้องกายอย่างเต็มใจ
สัมผัสที่ทำให้ร่างเล็กเกร็งตัวรับอย่างเสียวซ่าน
“สวย...เจ้าสวยไปทั้งตัว..” สายตาคมกริบจับจ้องไปทั้งตัว
สายตาที่ฮยอกแจรู้สึกสะท้านเพียงเพราะสายตาราวกับกลืนกินเขาไปทั้งร่าง
“อ้ะ...ยะ...อย่ามองนะ...เพคะ...อย่า...” ทงเฮกดสายตาลงต่ำ
หยุดลงที่แก่นกายสีหวานที่ขยับขยายเต็มที่ภายในอุ้งมือหนา นัยน์ตาคมมองแก่นกายที่โผล่พ้นมือก่อนจะตวัดสายไปมองดวงตาที่สั่นพร่า
รอยยิ้มพราวที่ฮยอกแจรับรู้ได้ว่าองค์รัชทายาทผู้นี้กำลังสนุก
สนุกกับการกลั่นแกล้งบนร่างกายของเขา
องค์รัชทายาทที่ขยับข้อมืออยู่
ผ่อนปรนจังหวะลงแล้วกำรอบไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเกลี่ยไปมาตรงส่วนปลายหัวหยักให้ฮยอกแจร้องบอกอย่างทรมาน
“ให้หม่อมฉัน..ไปนะ..อ่าห์...เพคะ..”
ห้วงอามรณ์ที่ถูกดึงกลับจนกายร้อนวูบวาบไปหมด
เพราะความเสียวซ่านที่กำลังจะถึงปลายทางถูกดึงรั้งให้ชะลอลง
แต่เสียงหวานที่พร่ำขอก็ทำให้องค์รัชทายาททงเฮยอมอ่อนใจ
เมื่อเห็นท่าทางทรมานของร่างน้อย
“อ๊าาา!!!...ฝ่าบาท...ฮยอก..ฮื่อ..หม่อมฉัน..เสียว....อื้อ...”
แก่นกายเล็กถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนผ่าว
การกระทำที่ฮยอกเจเบิกตากว้างเพราะความอุ่นร้อนกำลังจุดไฟให้ร่างกายร้อนรุ่มราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
เสียงที่ทำให้ปลายลิ้นร้อนลากเลียไปทั่วทั้งความยาว
ความร้อนปนชื้นและความนุ่มของปลายลิ้นที่สัมผัสจนใบหน้าหวานเชิดขึ้นกับความเสียวที่เกิดขึ้น
จนขาเรียวแยกปลายเท้าออกช้าๆ โดยอัตโนมัติ
“ฝ่าบาท...ได้โปรด...อึ้ก....หม่อมฉัน...อ๊า...” ร่างเล็กร้องขาดห้วงไม่เป็นภาษา
เมื่อริมฝีปากร้อนห่อแน่นเร่งเร้าจังหวะให้หนักหน่วงขึ้น มือเรียวกำขยำผ้าปูที่นอนจนแทบจะหลุดตามมือขึ้นมา
น่าอายเหลือเกิน
แต่เขากลับห้ามความต้องกายของร่างกายนี้ไม่ได้
เสียงครางหวีดก้องไปทั่วทั้งห้อง
สะโพกบางแทบจะลอยตามแรงเร้าที่มอบให้อย่างสุขสม
แล้วเพียงโพรงปากร้อนดูดเม้มแรงๆอีกไม่กี่ที
ร่างเล็กก็กรีดร้องลั่นพร้อมกับกายที่ทิ้งจมลงบนที่นอนอยู่เหนื่อยอ่อน
“แฮ่กๆ..ขอประทาน..แฮก..อภัยเพคะ..”
ฮยอกแจสำลักอากาศพูดเมื่อตัวเองปลดปล่อยความต้องการออกไปจนหมดสิ้นโดยที่มีองค์รัชทายาทรองรับมันอยู่
“อื้ม...ฝ่าบาท” ฮยอกแจครางพร่า
เมื่อกายหน้าซ้อนขึ้นมาเสมอแล้วจูบวับเรียวปากหวานอีกทีอย่างแสนรัก ให้แขนเรียวกอดไหล่อีกฝ่ายแน่น
“สวยที่สุด...เจ้าสวยเหลือเกิน” แววตาที่แสดงชัดเจนว่าแสนรักแสนหวง
แววตาที่ฮอยกแจยิ่งรู้สึกกระดากอายเมื่อสมองเริ่มทำงานอีกครั้งหลังจากปล่อยให้ความต้องการทางร่างกายเป็นผู้ชักพา
กลับไปอ่านต่อนะคะ
