วันอาทิตย์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556

SF : ฟิคสด #HAEEUNSHIPPER



ภายในห้องพักหลังคอนเสิร์ตภายในประเทศสิ้นสุดลง

            “อ๊ะๆ....ทงเฮ  อื้อ....”  เสียงหวานครางกระเส่าดังรอดออกมาจากห้องนอนส่วนตัวที่เหล่าสมาชิกในวงทราบกันดีว่าเกิดอะไรขึ้น  แล้วก็ได้แต่เดินห้องของตัวเองไปเมื่อนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเสียงอะไรแบบนี้


            “ชู่ว....เบาๆ สิ เดี๋ยวคนอื่นได้ยินนะ”  เสียงทุ้มเอ่ยบอกกระซิบริมใบหูก่อนจะแลบเลียจนร่างเล็กสั่นสะท้าน


            “อึก...ก็..อ๊ะ..อย่า..อื้อ..ทำแบบนี้...สิ”  เสียงหวานครางกระท่อนกระแท่นเอ่ยบอก  เมื่อยามนี้ร่างกายถูกรุกเร้าเสียเกือบทุกทาง


            ร่างเล็กขาวผ่องที่ยามนี้บิดเกร็งอยู่ใต้ร่างหน้าที่กำลังปรนเปรอ  ปลุกเร้าให้อารมณ์หวามลุกโชน กับเสื้อผ้าในยามนี้ถูกถอดกระจายอยู่เกลื่อนเต็มพื้นห้อง


            “แบบไหน  หืม”  ริมฝีปากร้อนเอ่ยตอบเป่าลมร้อนรดซอกคอขาวแล้วดูดเม้มจนขึ้นรอย


            “อ่าห์...”  เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมฟังเสียงค้าน  ฮยอกแจกทำได้แค่เพียงส่งเสียงหวานๆ ขับกล่อมให้อีกฝ่ายฟังต่อไปเท่านั้น  เมื่อความชื้นแฉะสัมผัสกับยอดอกดูดเม้มจนชูชันมือบางขยุ้มกลุ่มผมระบายความเสียวซ่านทีได้รับ พร้อมกับร่างที่สอดส่ายไปมา


            มือหนาที่ลูบไล้ไปทั่วกายบางเคล้นคลึงไปทั่วก่อนจะแตะสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวเบาๆ    ปลายนิ้วแกร่งกดเน้นคลึงช้าๆ  แล้วกำรอบส่วนที่ตื่นสัมผัสรูดรั้งนำพาให้กายบางยิ่งบิดไหว  ปล่อยเรียวปากบางเผยออ้าปลดปล่อยเสียงครางไม่ขาดปาก 


            “สักทีสิ..อื้อ..”  ฮยอกแจเอ่ยร้องขอ เมื่อถูกเล้าโลมจนจะคลั่ง


            “หึๆ..ใจร้อนจริงๆนะ”  ทงเฮเผยรอยยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำขอร้องนั่น  เขารู้ดีว่าร่างบางนั้นปากแข็งแต่ไม่ใช่ยามอยู่บนเตียง!!


            “อ๊า...อื้อ”  เสียงหวานหวีดร้องลั่น  เมื่อโพรงปากอุ่นร้อนก้มลงครอบครองแท่งเนื้อร้อนเข้าไปจนมิด  ลิ้นร้อนไล้เลียไปทั่วทั้งความยาวจนสะโพกบางร่อนรับพร้อมปลายเท้าที่จิกเกร็ง


            “อ๊ะๆ  ทง..อื้อ..”  ใบหน้าหวานในยามนี้บิดเหยเกเมื่อสัมผัสอุ่นร้อนที่ร่างหนามอบให้ปลุกเร้าจนแทบคลั่ง


            “พอ...อื้อ ..อ๊ะๆๆ  เข้ามานะ...นะทงเฮ”  ดวงตาฉ่ำน้ำปรือมองอย่างยั่วยวน  เมื่อตอนนี้ร่างกายสั่นสะท้านเกินจะทนไหว 


            ได้ยินดังนั้นทงเฮก็แยกขาเรียวออกกว้างปลายลิ้นร้อนสัมผัสเข้ากับเป้าหมายใหม่


            “อ๊า........”  ทันทีที่ปลายลิ้นสัมผัสเข้ากับช่องทางรักเสียงหวานก็หวีดลั่น  ความวาบหวามที่สัมผัสเข้าเบาๆ แต่ฉุดรั้งให้อารมณ์ดิ่งลงต่ำแล้วโผขึ้นสูง  หน้าท้องบางบิดเกร็งอย่างห้ามไม่อยู่  ลิ้นร้อนไล้เลียไปทั่วทุกตารางผิวพร้อมกับมือหนึ่งที่ชักรูดจนส่วนอ่อนไหวยิ่งตื่นสัมผัส


            “อึก..อื้อ...”  ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นสลับกับเผยออ้าปลดปล่อยเสียงหวานเคล้าก้องทั่วห้อง


            ปลายนิ้วแกร่งค่อยๆ กดแทรกช่องทางรักนุ่มเข้าไปช้าๆ  เร่งเร้าอารมณ์ร่างเล็กให้ยิ่งต้องการ  ความชื้นแฉะจากน้ำลายเมื่อครู่ยิ่งช่วยให้นิ้วแกร่งแทรกเข้าออกช่องทางอุ่นร้อนได้ง่ายขึ้น


            “อ๊ะๆ..ทง...เฮ...อ๊าาาาา”  เสียงครางติดขัดเมื่อสิ่งแปลกปลอมสอดแทรกเข้าไปถูกจุดไวสัมผัส


            “อืม...เลิกยั่วสักทีสิ”  เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างอดรนทนไม่ไหว  ผละใบหน้าออกมายืดตัวขึ้นไปประกบจูบเรียวปากบางอย่างไม่เบาแรง


            มือหนาลูบไล้กายบางไปทั่ว  ซึมซับความเนียนนุ่มของเรือนผิวด้วยความหวงแหน


            “ถ้าไม่เลิกใส่เสื้อกล้าม  คราวหน้าฉันไม่รอคอนฯเลิกแน่ๆ”  ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมลมหายใจร้อนๆที่รดอยู่ตรงซอกคอขาว


            “อื้อ..อ๊ะ...ก็...แฟนๆ....อยากดู..นิ  ...อ๊า” คำพูดกระท่อนกระแท่นเป็นอันขาดช่วงเมื่อแท่งเนื้อร้อนค่อยๆกดแทรกช่องทางรักเข้ามาช้าๆ   ความอึดอัดแทรกซึม  มือบางขยุ้มเตียงนอนจนยับ  


            “อืมมม”  ทงเฮครางแผ่วๆ ในลำคอ  เมื่อความคับแน่นและอุ่นร้อนภายในกำลังเล่นงานให้ตนทนแทบไม่ไหว  อยากจะแทรกกายเข้าไปในกายบางแรงๆ  แต่ก็กลัวคนรักจะเจ็บ


            “มะ..ไม่ต้องยั้ง”  เสียงหวานเอ่ยบอกเมื่อเห็นว่าคนรักค่อยๆกดกายเข้าหาเพราะคงห่วงตน  แต่อารมณ์นี้  ขอที.....แรงๆ


            เมื่อได้ยินคำอนุญาตทงเฮก็กระแทกกายเข้าหาทีเดียวจนฮยอกแจหวีดร้องด้วยความเสียวซ่าน   ก่อนที่สะโพกสอบจะค่อยๆ ถอนกายขึ้นแล้วสวนลงไปเป็นจังหวะ


            กลิ่นฟีโรโมนที่คละคลุ้งยิ่งมอมเมาให้ทั้งคู่กระหายในกันและกันมากยิ่งขึ้น   ร่างบางในยามนี้ไม่เพียงตอบรับแรงที่ร่างหนาโถมกายลงมาเท่านั้น  แต่ขาเรียวก็ยกขึ้นโอบรอบเอวหน้าไว้  พร้อมกับดึงมือหนามาดูดอมนิ้วแกร่งอย่างสื่อความหมาย


            ดวงตาเรียวรียั่วเย้ากับลิ้นเล็กที่ไล้เลียดูดอมนิ้วแกร่งราวกับเป็นอาหารอันแสนวิเศษทำให้ทงเฮยิ่งต้องการในตัวคนรักมากยิ่งขึ้น


            “ฮยอกแจ....อืมมมมม” เสียงทุ้มพร่ำเรียก


            “ทง..เฮ”


            ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ทั้งคู่ต่างเปล่งเสียงเรียกเอ่ยเรียกกันและกัน  เม็ดเหงื่อผุดพรายโทรมกายทั่วราวกับคนออกกำลังกายแม้อุณหภูมิภายในห้องจะหนาวสักเพียงใด 


            ฟึบๆๆๆๆๆ


            “อ๊ะๆๆ...อื้อ...ทงเฮ....”


            “หืมมมม  อืม  อ่าห์...”


            เสียงร่างกายกระทบกันด้วยความรุนแรงเคล้าคลอไปด้วยเสียงครางของคนทั้งคู่  บ่งบอกถึงอารมณ์และความต้องการของกันและกัน  สายตาของคนทั้งคู่ที่บ่งบอกถึงแรงอารมณ์ที่ยากจะฉุดรั้ง แต่ลึกๆนั้นสายตาคู่นี้ได้บอกว่า  รัก  เขารักคนคนนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น  


            มือบางที่ยามนี้จิกผ้าปูที่นอนแน่นเปลี่ยนมาโอบรอบลำคอของอีกฝ่ายไว้  โน้มคอชายหนุ่มเข้ามาหาก่อนจะดูดชิมกลีบเนื้อนุ่มเบาๆ  ลมหายใจหอบกระเส่าเป่ารดกันและกันให้ได้ยิน


            “ทงเฮ...อืมมม  ฉัน..อ๊ะ...”  ฮยอกแจเอื้อมตัวขึ้นเล็กน้อย  พยามกระซิบข้างหูของอีกฝ่าย


            “หืมมมม  อืม.....”  เสียงหวานๆ ที่ครางข้างๆหู  ยิ่งทำให้ทงเฮยิ่งเร่งจังหวะโหมกายเข้าหา  เม็ดเหงื่อไหลซึมตามขมับจากกิจกรรมรักที่หักโหม


            ไม่นานนักร่างเล็กก็เกาะอีกฝ่ายแน่นซุกใบหน้าชื้นเหงื่อเข้ากับซอกคอหนาพร้อมกับร่างที่กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมา


            “มะ...ไหวแล้ว.....อ๊าาาาาา”   


            ช่องทางรักที่บีบรัดเป็นจังหวะทำให้ทงเฮสวนกายเข้าหาเร็วขึ้น  มือหนาลูบไล้คลึงเคล้นไปทั่วเรือนกาย


            “อืมมมมมมมมมม...ฮยอกแจ..........”  ทงเฮเอ่ยเรียกชื่อออกมาเมื่อถึงปลายทางของอารมณ์  น้ำอุ่นร้อนฉีดเข้าไปภายในกายจนหมดสิ้นก่อนจะทิ้งตัวลงอย่างเหนื่อยหอบ  ทิ้งตัวลงซุกกายเข้าหาร่างบางพร้อมกับกายที่ยังสะท้อนขึ้นลงเพราใช้กำลังไปมาก


            จุ๊บ


            ริมฝีปากหนากดจูบลงเบาๆ  ตรงซอกคอขาว


            “พอเลยนะ ... ไม่ต้องมาเนียนเลย”


            “ยังทำโทษไม่เสร็จเลยนะ"  ทงเฮพูดพร้อมทำหน้างอเเงใส่  


            "ทำโทษอะไรเล่า!!!!" 


             “ถ้าคอนหน้านายถอดเสื้ออีก  ฉันจะนัวมันกลางเวทีเนี่ยแหละ”  ทงเฮบอกพร้อมก้มลงซุกไซ้ร่างบางเป็นการขู่เตือนอีกครั้ง


            “ไอ้บ้า...อื้อ...”ไม่ทันที่เสียงหวานจะประท้วงก็ถูกกริดรอนเส้นเสียงด้วยกลีบเนื้อนุ่มของอีกฝ่ายที่เข้ามากวาดชิมเรียวปากบาง  เกลียวลิ้นสอดประสานตอบรับกันเป็นอย่างดีจนสุดท้ายทงเฮก็ต้องถอนริมฝีปากออกเมื่ออีกฝ่ายแทบหมดลมหายใจ


            “แฮกๆ  ไอ้บ้าจะฆ่าฉันหรือไง”  หน้าอกบางสะท้านขึ้นลงด้วยความเหนื่อยหอบ  ยกเขนขึ้นทุกอกคนตรงหน้าเเรงๆไปอีกที


            "ไม่รู้ล่ะ  คอนฯคราวหน้าถ้านายถอดอีกก็โดนเเบบนี้นี่เเหละ"


            "อย่ามาหง่าว....นายก็ถอดนะ"  ฮยอกเเจที่ได้ยินเช่นนั้นก็ต้องประท้วงมา  ทำไมอะ  ที่ทงเฮยังถอดได้ทำไมเขาจะถอดไม่ได้


            "ฉันเป็นผู้ชาย"


            "นี่!!!!!  ฉันก็ผู้ชายนะ"


            "นายเคะ...จบป้ะ???"  


            เออ...จบก็ได้ชิชะ....เเค่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างเเค่นี้ต้องโดน่มขู่ตลอดเลยใช่มั๊ย  T^T เเต่อย่าหวังว่าจะเชื่อ  เเบร่ๆๆๆ


            "เเล้วถ้าคราวหน้าอยากจะถอดก็เชิญ....เเล้วจะได้เห็นดีกัน  ส่วนตอนนี้...มารับโทษต่อซะดีๆ  ฮยอกเเจ"


            "เห้ย...ไอ้บ้า  ไอ้ทงเฮ  ไอ้หื่น........อ๊าาาาาาาาา"

    




จบค่ะ.....บอกเเล้วว่ามันเป็น SF สด  เเต่...ดันโดนลิมิต T^T เมย์เลยเอามาลงที่นี่อะนะ  ฮ่าา หลายคนคงเเช่งที่เมย์หายไป  เมย์ไม่ตั้งใจนะ  

วันพุธที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2556

SF : 38 pecial Day ; Wedding


            หลังจากที่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายอวยพรแก่คู่บ่าวสาวในห้องหอที่โรยด้วยกลีบกุหลาบเรียบร้อยแล้ว  ทั้งคู่ก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ บนเตียงกว้าง



            “เอ่อ...พี่ฮันอาบน้ำก่อนไหมฮะ”  เสียงใสเอ่ยถามแต่ไม่คิดจะเงยหน้าขึ้นมาสักนิด



            “ฮยอกจะถูกหลังให้พี่หรอ” 



            “บะ..บ้าสิ” 



            “อะนะ...ไว้ค่อยอาบทีเดียวก็ได้  เพราะเดี๋ยวก็เปื้อน”  คำพูดที่คลุมเครือแต่ฮยอกแจกลับเข้าใจมันได้ดี  จึงได้แต่ลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่เตรียมเข้าห้องน้ำหนีเหตุการณ์ตอนนี้



            “งะ...งั้นฮยอกอาบนะ”



            หมับ



            “พี่ฮัน!!!!!!”  เพียงก้าวไปได้แค่ไม่กี่ก้าว  ร่างเล็กก็ถูกฉุดรั้งไว้ด้วยข้อมือแกร่ง  กระชากเบาๆ  จนร่างเล็กทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม  จนกลีบกุหลาบปลิวกระจาย  พร้อมกับร่างหนาที่ก้าวขึ้นมาคร่อมทันที



            “พี่บอกว่าเดี๋ยวมันก็เปื้อนยังไม่ต้องอาบหรอก  แต่ถ้าฮยอกยังดื้อ  ก็ได้นะ พี่จะอาบให้”  สายตาวาววับที่ทำให้ฮยอกแจแทบอยากจะแทรกตัวหนีไปกับที่นอนนุ่ม



            “มะ...ไม่ต้อง  อาบเองได้ อื้ออออออ”  แต่เพียงแค่เอ่ยปฏิเสธ  ก็ต้องถูกลิดรอนเส้นเสียงด้วยกลับปากนุ่มของคนด้านบน    ความช่ำชองของชายหนุ่มหลอกล่อให้เด็กน้อยคล้อยตามได้ไม่ยาก  มือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนกายแม้จะถูกห่อหุ้มไว้ด้วยเสื้อผ้าก็ตาม



            ริมฝีปากร้อนกวาดชิมไปทั่วทั้งโพรงปากเล็ก  มอมเมาให้เด็กน้อยเคลิบเคลิ้มขณะที่เมื่อหนาค่อยๆปลดอารมณ์ที่ปกปิดกายของเด็กน้อยเอาไว้อย่างช้าๆ 



            ใบหน้าคมเคลื่อนลงมายังเป้าหมายต่อไป  ซอกคอขาวใสไร้รอยใดๆ  ที่ร่างหนาอยากจะตีตราเอาไว้ 



            ริมฝีปากร้อนซุกไซ้ไปตามกกหู  แก้มใส  ปลายคาง เรื่อยมาถึงเม็ดองุ่นเล็กที่ชูชันอย่างเร่าร้อนจนร่างเล็กหมดโอกาสจะขัดขืน  มือบางก็ทำได้แต่โอบกอดลำคอหนาเอาไว้



            “อ๊า...”  เสียงหวานที่อดกลั้นมานานก็ถูกปลดปล่อยออกมา  เมื่ออารมณ์หวามถูกพัดโหม เมื่อถูกขบเม้มด้วยริมฝีปากร้อนผ่าว  มืออีกข้างบีบคลึงยอดปทุมนิ่มจนแข็งเป็นไต  ร่างกายขาวผ่องบิดเร้าไม่ว่าจะถูกสัมผัสจุดใด



            “ยะ..อย่าฮะ...อื้อ”  เสียงเอ่ยห้ามแผ่วเบากลับต้องหยุดลง  เมื่อมือหนาอีกข้างปลดแล้วล้วงเข้าไปในกางเกงนวดคลึงจนส่วนอ่อนไหวที่ไวต่อสัมผัส  ค่อยๆ ตื่นตัวรับสัมผัสนั้น  เพราะกับริมฝีปากได้รูปกลับมาประกบจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานแล้วดูดเม้มอย่างหิวกระหายเพราะไม่สามารถข่มกลั้นอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมาได้อีก ปลายลิ้นร้อนพันเกี่ยวลิ้นเล็กที่พยายามตอบโต้ด้วยความไม่ประสา



            ร่างหนาขยี้จูบป้อนสัมผัสอย่างร้อนแรง ขณะที่อีกฮยอกแจก็หลงลืมหมดสิ้น ไม่ว่าจะถูกร่างหนาชักนำไปทางไหนก็ไม่สามารถคัดค้านได้ ฝ่ามือหนาปลดเสื้อออกอย่างรวดเร็ว ให้ผิวเนื้อขาวใสที่ยามนี้มีเม็ดองุ่นเม็ดเล็กประดับบนอกขาวนุ่มปรากฏให้เห็น ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยยอดอกเบาๆ  จนร่างเล็กครางพร่า จนมือเรียวต้องกำขยุ้มกลุ่มผมหนาระบายอารมณ์ที่ถูกป้อนให้  ขาเรียวขยับเข้าถูไถหากันแรงๆ บิดเร้าระบายความต้องการที่แทบจะระเบิดออกมา



            “อ๊าาา!!!! อึ้ก อื้อออออ” ฮยอกแจบิดกายไปมาอย่างเสียวซ่าน ริมฝีปากเล็กหอบหายใจแรงๆ ขณะสะโพกบางส่ายไปมามากขึ้น นัยน์ตาหวานฉ่ำน้ำปรือคนด้านบนอย่างร้องขอในท่าที



            “พะ...พี่ฮัน  ฮึก..ฮยอก....อ๊า” เสียงหวานครางพร่าเอ่ยบอกติดๆ ขัดๆ  มือบางดันกางเกงที่ยังคาอยู่ลงไปอย่างทนไม่ไหว  ขณะที่ฮันคยองเองก็ไม่อาจฝืนทนความต้องการของตนเองได้เช่นกัน เมื่อมีร่างขาวๆ  มานอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่าง  ทอดกายสวยให้มองเช่นนี้  ร่างหนารีบปลดอาภรณ์ตัวเองออกอย่างรวดเร็ว  ก่อนจะถอดกางเกงตัวเล็กออกจากขาเรียว  เปิดเผยทุกสัดส่วนให้ตาคมกวดมองอย่างพึงพอใจ



            “อาห์...พี่จะทำโทษเรา...อึ้ก...แล้วนะ” ฮันคยองเอ่ยกระซิบพร่าบอก ยามที่ริมฝีปากได้รูปซุกไซ้ไปทั่วแผ่นอกบาง มือเรียวทำได้แค่ยกขึ้นจิกลงบนแผ่นหลังกว้างระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ



            “ทำ...อื้อ..ทำโทษฮยอกที  อ๊า...” ร่างเล็กร้องขอ เมื่อความอึดอัด  ร้อนรุ่มพุ่งพล่านไปทั่วกาย
           


            “อ๊ะ... จะ...เจ็บ!!” ฮยอกแจหวีดร้อง เมื่อมือหนาช้อนสะโพกบางขึ้น  บีบขยำไม่เบาแรงก่อนจะดันปลายนิ้วเข้าไปจะร่างเล็กสะดุ้งเฮือก แล้วค่อยๆคุ้นชิ้นเมื่อปลายนิ้วยาวชักเข้าออกกระแทกเข้าไปภายในให้ร่างเล็กได้เสียวซ่าน 



            “อ๊าาา...อึ๊ก..!!”  สะโพกมนร่อนเข้าหาปลายนิ้วที่กระแทกเข้าออกอย่างต้องการ ดวงตาโตหรี่ลงยั่วยวนคนด้านบนจนจนทนไม่ไหว



            “ของพี่แล้วนะ...อื้มมม” ฮันคยองเอ่ยบอกแม้ตนเองจะทรมานมากแค่ไหน มือหนาจับแก่นกายใหญ่ที่ตอนนี้ผงาดเต็มที่  ปลายแท่งร้อนบวมเป่งต้องการปลดปล่อยเต็มที่จ่อเข้ากับช่องทางร้อนที่ขมิบถี่ก่อนจะกดเข้าไปรวดเดียว



            ฟึ่บ



            “อ๊าาาาา....อื้อ...เจ็บ!!” เสียงหวีดร้องที่ขาดหายเพราะ คนตัวโตก็เลื่อนมาประกบจูบที่เรียวปากแสนหวานเอาไว้  ทั้งที่ไม่อยากรุนแรงกับเด็กน้อย แต่ร่างกายและเสียงครางพร่าที่ยั่วยวนนั้น  ทำให้เขาห้ามอารมณ์ดิบในตัวไม่ได้อีก



            “อืมมมมม”



            เสียงครางอย่างพอใจเมื่อช่องทางเล็กร้อนบีบรัดแน่น ในขณะที่มือเรียวจิกปลายเล็บกับแผ่นหลังกว้าง ยามที่ต้องรองรับแท่งเนื้อร้อนที่กดแทรกเข้ามาในกายจนแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ ทีเดียวจนหยาดเลือดไหลซึม



            ความเจ็บปวดที่ค่อยๆ จางหาย  เมื่อความหวามเข้ามาแทนที่



            ฟึ่บๆ



            ใบหน้าคมที่ฉายชัดถึงความต้องการในร่างเล็กอย่างเต็มเปี่ยม  ประคองปลายขาเรียวแยกออก  ค่อยๆ ขยับแท่งเนื้อร้อนเข้าหาช่องทางอ่อนนุ่มแรงขึ้น อีกทั้งร่างเล็กที่ร่อนรับจนสะโพกหนาขยับสวนทางเข้าไปเร็วขึ้น



            ความรู้สึกจุกเสียดไปทั้งร่าง ช่องท้องหดเกร็งเมื่อแท่งเนื้อร้อนกระแทกเข้ามา  เรียกเสียงหวานให้ครวญครางขับกล่อมร่างหนาเป็นอย่างดี



            “อ้ะ...อ๊า...สะ...เสียว...พี่ฮัน...” เสียงหวานครางพร่า มือเรียวโน้มร่างสูงมาแนบชิด เอ่ยกระซิบข้างๆ หู  ก่อนจูบยืดตัวขึ้นจูบกลีบปากแล้วพร่ำกระซิบอย่างอ้อนวอน



            “เร็ว....อืม...ระ...เร็วอีก...” ร่างน้อยที่คุ้นชินขยับสะโพกตอบรับอย่างรุนแรงก่อนจะหยุดชะงักเมื่อได้ยินถ้อยคำต่อมา



            “ดี....อืม....พี่จะลงโทษเรา” ฮันคยองคำรามเบาๆในคอ ยามที่ช่องทางร้อนบีบรัดเขาแรงๆ  อีกทั้งถ้อยคำที่เอ่ยขอนั่น  จนมือหนาล็อกกายบางไว้แล้วพลิกตัวเองลงด้านล่าง



            ฟึ่บ



            “พี่ฮัน!! ทำอะไร?  อื้อ...ลึกจัง”  ความตกใจผสมกับสงสัยเมื่อตนเองถูกพลิกขึ้นมานั่งทับกลางลำตัวชายหนุ่ม  อีกทั้งแท่งเนื้อร้อนที่เข้าไปได้ลึกขึ้นจนต้องครางออกมาเบาๆ



            “อ๊าาาา” มือหนาบีบสะโพกมนแรงๆ แยกขาเรียวให้กว้างขึ้น แล้วสวนสะโพกขึ้นไปแรงๆ  จนร่างเล็กอ่อนยวบ
           


            “ขยับสิ”  เสียงทุ้มพร่าเอ่ยบอก  ยามมองร่างบางที่คร่อมอยู่บนตัว



            “ฮยอก...อ๊ะ”  ยังไม่ทันจะค้านออกไป  คนด้านล่างก็กระแทกขึ้นมาอีกครั้ง



            “หึหึ...งั้นระวังดีๆนะ” พูดจบฮันคยองก็ดันร่างบางขึ้นเล็กน้อย  มือหนาทั้งสองข้างจับสะโพกบางไว้มั่น  แล้วเกร็งหน้าท้องแกร่งกระแกทกกายขึ้นหาเร็วและแรง



            “อ๊ะๆๆ  อื้อ...ค่อยๆ  อื้อ....”  มือบางที่ไม่มีที่ยึดเหนี่ยวเอื้อไปเกาะไหล่หนาแน่น



            “สะ....เสียว...อ้ะๆ...จะ..ไม่ไหวแล้ว...” ร่างบางที่ตอนนี้ยกสะโพกลอยขึ้นร้องบอกเสียงสั่น  อีกทั้งขาเรียวที่เริ่มจะรับน้ำหนักตัวไม่ไหว  นัยน์ตาสวยหรี่ดวงตาคมตรงหน้า  ขณะที่กายบางยังเด้งขึ้นลงตามจังหวะที่ควบคุมโดยคนด้านล่างที่สอดแทรกกายเข้าหาไม่หยุด



            บางจังหวะที่ร่างเล็กก็เผลอกดสะโพกลงมารับท่อนเนื้อที่กระแทกขึ้นมา จนได้แต่ซี๊ดปากยามที่กระแทกโดนจุดภายใน



            “พี่ฮัน  ....  แรงๆ อ๊า...”



            ฟึ่บ



            เมื่อเห็นว่าร่างน้อยทนแทบไม่ไหว  ฮันคยองก็จัดการพลิกร่างเล็กลงมาแนบกับที่นอนนุ่มอีกครั้ง  ก่อนจะยิ่งโหมแรง มือใหญ่ก็กำรอบแล้วชักรูดแก่นกายเล็กไปพร้อมกัน เสียงครางถี่กระชั้นดังไปทั่วห้อง กอบกับกลีบกุหลาบที่กระจายเป็นวงกว้าง



            “อ้ะ...อ๊า...อึ้ก...อ๊าาาาา!!!!



            “อืมมมม!!!!!!” เสียงครางในลำคอที่ดังก้อง  พร้อมกับน้ำขุ่นขาวที่ไหลย้อนออกมาจนเปื้อนเรียวขา  ยามที่ร่างหนาถอนแกนกายออกมา  แล้วทรุดกายลงแทบชิดกับร่างบางซุกจมูกคมลงกับซอกคอหอม



            “แฮกๆ..”  เสียงหอบหายใจแรงๆ ของเด็กน้อย  ทำให้ฮันคยองอดยิ้มไม่ได้



            “หืม...จุ๊บ...แค่นี้...จุ๊บ....เหนื่อยแล้วหรอ...จุ๊บ”  คำถามที่สลับกับริมฝีปากที่จูบลงบนแก้มใสทั้งสองข้าง  ตบท้ายด้วยริมฝีปากบาง



            “นิสัยไม่ดี  อย่ามาพูดนะ”  คนที่โดนแซวอดไม่ได้ที่จะแหวกลับเล็กๆ  นอกจากจะทำให้อายให้เจ็บแล้วยังมีหน้ามาแซวอีก



            “อยากโดนทำโทษอีกใช่มั๊ย  นี่พี่อุตส่าห์ลดโทษให้แล้วนะ”   คำขู่ข้างๆคูๆ  ที่ทำให้ฮยอกแจเงียบลงทันที



            พูดก็โดนสิ  - -* 



            แต่หารู้ไม่ว่า



            “นะ....เมื่อกี้พี่ทำโทษไปครึ่งเดียวเอง  งั้นมารับโทษต่อนะ”



            “ไม่อ้าวววววววววววววววว  ไอ้พี่ฮันทะลึ่ง  ลามก  บ้ากามมมมมมมมม อื้อออออ”   



            สิ้นเสียงที่ว่านั่น....ก็กลายเป็นเสียงครางหวานๆ  ที่ขับกล่อมให้สามีหมาดๆ  ได้ฟังตลอดค่อนคืน  - -*




            จบนะ  = =






^^  ชอบไม่ชอบไงบอกันบ้างน๊าาาาาา