หลังจากที่ผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายอวยพรแก่คู่บ่าวสาวในห้องหอที่โรยด้วยกลีบกุหลาบเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ บนเตียงกว้าง
“เอ่อ...พี่ฮันอาบน้ำก่อนไหมฮะ” เสียงใสเอ่ยถามแต่ไม่คิดจะเงยหน้าขึ้นมาสักนิด
“ฮยอกจะถูกหลังให้พี่หรอ”
“บะ..บ้าสิ”
“อะนะ...ไว้ค่อยอาบทีเดียวก็ได้ เพราะเดี๋ยวก็เปื้อน” คำพูดที่คลุมเครือแต่ฮยอกแจกลับเข้าใจมันได้ดี จึงได้แต่ลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่เตรียมเข้าห้องน้ำหนีเหตุการณ์ตอนนี้
“งะ...งั้นฮยอกอาบนะ”
หมับ
“พี่ฮัน!!!!!!” เพียงก้าวไปได้แค่ไม่กี่ก้าว ร่างเล็กก็ถูกฉุดรั้งไว้ด้วยข้อมือแกร่ง กระชากเบาๆ จนร่างเล็กทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม จนกลีบกุหลาบปลิวกระจาย พร้อมกับร่างหนาที่ก้าวขึ้นมาคร่อมทันที
“พี่บอกว่าเดี๋ยวมันก็เปื้อนยังไม่ต้องอาบหรอก แต่ถ้าฮยอกยังดื้อ ก็ได้นะ พี่จะอาบให้” สายตาวาววับที่ทำให้ฮยอกแจแทบอยากจะแทรกตัวหนีไปกับที่นอนนุ่ม
“มะ...ไม่ต้อง อาบเองได้ อื้ออออออ” แต่เพียงแค่เอ่ยปฏิเสธ ก็ต้องถูกลิดรอนเส้นเสียงด้วยกลับปากนุ่มของคนด้านบน ความช่ำชองของชายหนุ่มหลอกล่อให้เด็กน้อยคล้อยตามได้ไม่ยาก มือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนกายแม้จะถูกห่อหุ้มไว้ด้วยเสื้อผ้าก็ตาม
ริมฝีปากร้อนกวาดชิมไปทั่วทั้งโพรงปากเล็ก มอมเมาให้เด็กน้อยเคลิบเคลิ้มขณะที่เมื่อหนาค่อยๆปลดอารมณ์ที่ปกปิดกายของเด็กน้อยเอาไว้อย่างช้าๆ
ใบหน้าคมเคลื่อนลงมายังเป้าหมายต่อไป ซอกคอขาวใสไร้รอยใดๆ ที่ร่างหนาอยากจะตีตราเอาไว้
ริมฝีปากร้อนซุกไซ้ไปตามกกหู แก้มใส ปลายคาง เรื่อยมาถึงเม็ดองุ่นเล็กที่ชูชันอย่างเร่าร้อนจนร่างเล็กหมดโอกาสจะขัดขืน มือบางก็ทำได้แต่โอบกอดลำคอหนาเอาไว้
“อ๊า...” เสียงหวานที่อดกลั้นมานานก็ถูกปลดปล่อยออกมา เมื่ออารมณ์หวามถูกพัดโหม เมื่อถูกขบเม้มด้วยริมฝีปากร้อนผ่าว มืออีกข้างบีบคลึงยอดปทุมนิ่มจนแข็งเป็นไต ร่างกายขาวผ่องบิดเร้าไม่ว่าจะถูกสัมผัสจุดใด
“ยะ..อย่าฮะ...อื้อ” เสียงเอ่ยห้ามแผ่วเบากลับต้องหยุดลง เมื่อมือหนาอีกข้างปลดแล้วล้วงเข้าไปในกางเกงนวดคลึงจนส่วนอ่อนไหวที่ไวต่อสัมผัส ค่อยๆ ตื่นตัวรับสัมผัสนั้น เพราะกับริมฝีปากได้รูปกลับมาประกบจูบที่เรียวปากฉ่ำหวานแล้วดูดเม้มอย่างหิวกระหายเพราะไม่สามารถข่มกลั้นอารมณ์ที่ปะทุขึ้นมาได้อีก ปลายลิ้นร้อนพันเกี่ยวลิ้นเล็กที่พยายามตอบโต้ด้วยความไม่ประสา
ร่างหนาขยี้จูบป้อนสัมผัสอย่างร้อนแรง ขณะที่อีกฮยอกแจก็หลงลืมหมดสิ้น ไม่ว่าจะถูกร่างหนาชักนำไปทางไหนก็ไม่สามารถคัดค้านได้ ฝ่ามือหนาปลดเสื้อออกอย่างรวดเร็ว ให้ผิวเนื้อขาวใสที่ยามนี้มีเม็ดองุ่นเม็ดเล็กประดับบนอกขาวนุ่มปรากฏให้เห็น ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยยอดอกเบาๆ จนร่างเล็กครางพร่า จนมือเรียวต้องกำขยุ้มกลุ่มผมหนาระบายอารมณ์ที่ถูกป้อนให้ ขาเรียวขยับเข้าถูไถหากันแรงๆ บิดเร้าระบายความต้องการที่แทบจะระเบิดออกมา
“อ๊าาาา!!!! อึ้ก อื้อออออ” ฮยอกแจบิดกายไปมาอย่างเสียวซ่าน ริมฝีปากเล็กหอบหายใจแรงๆ ขณะสะโพกบางส่ายไปมามากขึ้น นัยน์ตาหวานฉ่ำน้ำปรือคนด้านบนอย่างร้องขอในท่าที
“พะ...พี่ฮัน ฮึก..ฮยอก....อ๊า” เสียงหวานครางพร่าเอ่ยบอกติดๆ ขัดๆ มือบางดันกางเกงที่ยังคาอยู่ลงไปอย่างทนไม่ไหว ขณะที่ฮันคยองเองก็ไม่อาจฝืนทนความต้องการของตนเองได้เช่นกัน เมื่อมีร่างขาวๆ มานอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่าง ทอดกายสวยให้มองเช่นนี้ ร่างหนารีบปลดอาภรณ์ตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะถอดกางเกงตัวเล็กออกจากขาเรียว เปิดเผยทุกสัดส่วนให้ตาคมกวดมองอย่างพึงพอใจ
“อาห์...พี่จะทำโทษเรา...อึ้ก...แล้วนะ” ฮันคยองเอ่ยกระซิบพร่าบอก ยามที่ริมฝีปากได้รูปซุกไซ้ไปทั่วแผ่นอกบาง มือเรียวทำได้แค่ยกขึ้นจิกลงบนแผ่นหลังกว้างระบายความเสียวซ่านที่ได้รับ
“ทำ...อื้อ..ทำโทษฮยอกที อ๊า...” ร่างเล็กร้องขอ เมื่อความอึดอัด ร้อนรุ่มพุ่งพล่านไปทั่วกาย
“อ๊ะ... จะ...เจ็บ!!” ฮยอกแจหวีดร้อง เมื่อมือหนาช้อนสะโพกบางขึ้น บีบขยำไม่เบาแรงก่อนจะดันปลายนิ้วเข้าไปจะร่างเล็กสะดุ้งเฮือก แล้วค่อยๆคุ้นชิ้นเมื่อปลายนิ้วยาวชักเข้าออกกระแทกเข้าไปภายในให้ร่างเล็กได้เสียวซ่าน
“อ๊าาา...อึ๊ก..!!” สะโพกมนร่อนเข้าหาปลายนิ้วที่กระแทกเข้าออกอย่างต้องการ ดวงตาโตหรี่ลงยั่วยวนคนด้านบนจนจนทนไม่ไหว
“ของพี่แล้วนะ...อื้มมม” ฮันคยองเอ่ยบอกแม้ตนเองจะทรมานมากแค่ไหน มือหนาจับแก่นกายใหญ่ที่ตอนนี้ผงาดเต็มที่ ปลายแท่งร้อนบวมเป่งต้องการปลดปล่อยเต็มที่จ่อเข้ากับช่องทางร้อนที่ขมิบถี่ก่อนจะกดเข้าไปรวดเดียว
ฟึ่บ
“อ๊าาาาา....อื้อ...เจ็บ!!” เสียงหวีดร้องที่ขาดหายเพราะ คนตัวโตก็เลื่อนมาประกบจูบที่เรียวปากแสนหวานเอาไว้ ทั้งที่ไม่อยากรุนแรงกับเด็กน้อย แต่ร่างกายและเสียงครางพร่าที่ยั่วยวนนั้น ทำให้เขาห้ามอารมณ์ดิบในตัวไม่ได้อีก
“อืมมมมม”
เสียงครางอย่างพอใจเมื่อช่องทางเล็กร้อนบีบรัดแน่น ในขณะที่มือเรียวจิกปลายเล็บกับแผ่นหลังกว้าง ยามที่ต้องรองรับแท่งเนื้อร้อนที่กดแทรกเข้ามาในกายจนแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ ทีเดียวจนหยาดเลือดไหลซึม
ความเจ็บปวดที่ค่อยๆ จางหาย เมื่อความหวามเข้ามาแทนที่
ฟึ่บๆ
ใบหน้าคมที่ฉายชัดถึงความต้องการในร่างเล็กอย่างเต็มเปี่ยม ประคองปลายขาเรียวแยกออก ค่อยๆ ขยับแท่งเนื้อร้อนเข้าหาช่องทางอ่อนนุ่มแรงขึ้น อีกทั้งร่างเล็กที่ร่อนรับจนสะโพกหนาขยับสวนทางเข้าไปเร็วขึ้น
ความรู้สึกจุกเสียดไปทั้งร่าง ช่องท้องหดเกร็งเมื่อแท่งเนื้อร้อนกระแทกเข้ามา เรียกเสียงหวานให้ครวญครางขับกล่อมร่างหนาเป็นอย่างดี
“อ้ะ...อ๊า...สะ...เสียว...พี่ฮัน...” เสียงหวานครางพร่า มือเรียวโน้มร่างสูงมาแนบชิด เอ่ยกระซิบข้างๆ หู ก่อนจูบยืดตัวขึ้นจูบกลีบปากแล้วพร่ำกระซิบอย่างอ้อนวอน
“เร็ว....อืม...ระ...เร็วอีก...” ร่างน้อยที่คุ้นชินขยับสะโพกตอบรับอย่างรุนแรงก่อนจะหยุดชะงักเมื่อได้ยินถ้อยคำต่อมา
“ดี....อืม....พี่จะลงโทษเรา” ฮันคยองคำรามเบาๆในคอ ยามที่ช่องทางร้อนบีบรัดเขาแรงๆ อีกทั้งถ้อยคำที่เอ่ยขอนั่น จนมือหนาล็อกกายบางไว้แล้วพลิกตัวเองลงด้านล่าง
ฟึ่บ
“พี่ฮัน!! ทำอะไร? อื้อ...ลึกจัง” ความตกใจผสมกับสงสัยเมื่อตนเองถูกพลิกขึ้นมานั่งทับกลางลำตัวชายหนุ่ม อีกทั้งแท่งเนื้อร้อนที่เข้าไปได้ลึกขึ้นจนต้องครางออกมาเบาๆ
“อ๊าาาา” มือหนาบีบสะโพกมนแรงๆ แยกขาเรียวให้กว้างขึ้น แล้วสวนสะโพกขึ้นไปแรงๆ จนร่างเล็กอ่อนยวบ
“ขยับสิ” เสียงทุ้มพร่าเอ่ยบอก ยามมองร่างบางที่คร่อมอยู่บนตัว
“ฮยอก...อ๊ะ” ยังไม่ทันจะค้านออกไป คนด้านล่างก็กระแทกขึ้นมาอีกครั้ง
“หึหึ...งั้นระวังดีๆนะ” พูดจบฮันคยองก็ดันร่างบางขึ้นเล็กน้อย มือหนาทั้งสองข้างจับสะโพกบางไว้มั่น แล้วเกร็งหน้าท้องแกร่งกระแกทกกายขึ้นหาเร็วและแรง
“อ๊ะๆๆ อื้อ...ค่อยๆ อื้อ....” มือบางที่ไม่มีที่ยึดเหนี่ยวเอื้อไปเกาะไหล่หนาแน่น
“สะ....เสียว...อ้ะๆ...จะ..ไม่ไหวแล้ว...” ร่างบางที่ตอนนี้ยกสะโพกลอยขึ้นร้องบอกเสียงสั่น อีกทั้งขาเรียวที่เริ่มจะรับน้ำหนักตัวไม่ไหว นัยน์ตาสวยหรี่ดวงตาคมตรงหน้า ขณะที่กายบางยังเด้งขึ้นลงตามจังหวะที่ควบคุมโดยคนด้านล่างที่สอดแทรกกายเข้าหาไม่หยุด
บางจังหวะที่ร่างเล็กก็เผลอกดสะโพกลงมารับท่อนเนื้อที่กระแทกขึ้นมา จนได้แต่ซี๊ดปากยามที่กระแทกโดนจุดภายใน
“พี่ฮัน .... แรงๆ อ๊า...”
ฟึ่บ
เมื่อเห็นว่าร่างน้อยทนแทบไม่ไหว ฮันคยองก็จัดการพลิกร่างเล็กลงมาแนบกับที่นอนนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะยิ่งโหมแรง มือใหญ่ก็กำรอบแล้วชักรูดแก่นกายเล็กไปพร้อมกัน เสียงครางถี่กระชั้นดังไปทั่วห้อง กอบกับกลีบกุหลาบที่กระจายเป็นวงกว้าง
“อ้ะ...อ๊า...อึ้ก...อ๊าาาาา!!!!”
“อืมมมม!!!!!!” เสียงครางในลำคอที่ดังก้อง พร้อมกับน้ำขุ่นขาวที่ไหลย้อนออกมาจนเปื้อนเรียวขา ยามที่ร่างหนาถอนแกนกายออกมา แล้วทรุดกายลงแทบชิดกับร่างบางซุกจมูกคมลงกับซอกคอหอม
“แฮกๆ..” เสียงหอบหายใจแรงๆ ของเด็กน้อย ทำให้ฮันคยองอดยิ้มไม่ได้
“หืม...จุ๊บ...แค่นี้...จุ๊บ....เหนื่อยแล้วหรอ...จุ๊บ” คำถามที่สลับกับริมฝีปากที่จูบลงบนแก้มใสทั้งสองข้าง ตบท้ายด้วยริมฝีปากบาง
“นิสัยไม่ดี อย่ามาพูดนะ” คนที่โดนแซวอดไม่ได้ที่จะแหวกลับเล็กๆ นอกจากจะทำให้อายให้เจ็บแล้วยังมีหน้ามาแซวอีก
“อยากโดนทำโทษอีกใช่มั๊ย นี่พี่อุตส่าห์ลดโทษให้แล้วนะ” คำขู่ข้างๆคูๆ ที่ทำให้ฮยอกแจเงียบลงทันที
พูดก็โดนสิ - -*
แต่หารู้ไม่ว่า
“นะ....เมื่อกี้พี่ทำโทษไปครึ่งเดียวเอง งั้นมารับโทษต่อนะ”
“ไม่อ้าวววววววววววววววว ไอ้พี่ฮันทะลึ่ง ลามก บ้ากามมมมมมมมม อื้อออออ”
สิ้นเสียงที่ว่านั่น....ก็กลายเป็นเสียงครางหวานๆ ที่ขับกล่อมให้สามีหมาดๆ ได้ฟังตลอดค่อนคืน - -*
จบนะ = =
^^ ชอบไม่ชอบไงบอกันบ้างน๊าาาาาา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น