วันเสาร์ที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2557

SF : 98 My Brother // The day before new year



ฟึบ


แผ่นหลังที่แนบลงกับที่นอนเมื่อทั้งคู่ก้าวเข้ามายังห้องนอน แสงไฟจากด้านนอกที่ยังคงคึกครื้นเนื่องจากใกล้วันปีใหม่ทำให้ภายในห้องที่มืดสนิทก็สามารถมองเห็นกันได้แม้ไม่ได้เปิดไฟ  มีเพียงผ้าม่านที่เปิดออก แสงสว่างจากไฟนีออนด้านนอกก็สะท้อนเข้ามาให้ความสว่างภายในได้เป็นอย่างดี


ท่อนแขนแกร่งสอดเข้าไปใต้แผ่นหลังบาง  แทรกมือเข้าไปสัมผัสเนื้อนุ่มใต้เนื้อผ้าจนร่างเล็กต้องแอ่นกายขึ้น แล้วกลับกลายเป็นว่ามือหนาที่ควรจะซุกซนกลับแทรกเข้าไปเพียงเท่านั้น  ก่อนจะกอดคนใต้ร่างให้กระชับแล้วซุกใบหน้าลงไปยังซอกคอขาว


หอม


อือ.อย่าสิสัมผัสที่ไม่ได้ชวนให้วาบหวาม  หากแต่ทำให้ขนในกายลุกชัน  พร้อมกับความจั๊กกะจี้ที่เริ่มก่อตัว  เมื่ออีกฝ่ายจงใจทำให้รู้สึกแบบนั้น


จมูกคมสูดไล้ไปตามผิวนุ่มอย่างสำรวจปลายจมูกที่ลากไล้ไปพร้อมกับกลีบปากนุ่มที่กดจูบเบาไปตามลำคอ  เรื่องขึ้นมาตามโครงหน้าก่อนจะหยุดนิ่งอยู่ที่กลีบปากบางเฉียบ


จุ๊บ

จุ๊บ

จุ๊บ


ริมฝีปากหยักร้อนกดย้ำซ้ำโดยไร้การรุกล้ำการเย้าแหย่ที่ทำให้คนโดนแกล้งต้องทำหน้ายู่ เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายมันทำให้ร่างกายอยากที่จะรู้สึกอีกแบบ แต่ทงเฮกลับแกล้งเล่นแบบนี้


ทำหน้าแบบนี้หมายความว่าไงเสียงทุ้มเอ่ยถามริมหูพลางส่งลิ้นร้อนไปไล้ชมขบเม้มที่ติ่งหูบางเพราะแค่เห็นสีหน้าเมื่อครู่ก็รู้แล้วว่าคนรักต้องการอะไร


อือ..เสียงหวานครางแผ่วเมื่อร่างกายถูกปลุกเร้าทีละน้อยๆ หากแต่กลับไม่ทำให้สุด เหมือนรสจูบที่ดึงให้ดื่มด่ำกับมันก่อนจะกระชากให้กลับมา


“อยากหรอ?”  คำถามที่ทำให้ทงเฮรู้สึกเหมือนไม่ต้องไล่ต้อนให้พี่ชายยอมรับเช่นทุกครั้ง


“นายจะทำอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง..อืม..” เสียงหวานที่หลุดออกมาเมื่อปลายนิ้วแกร่งเริ่มซุกซนลากไล้ไปตามร่องแผ่นหลังแทรกเข้าไปยังก้นนุ่มแต่ก็เปลี่ยนใจมาถกเสื้อนุ่มขึ้นเปิดเผยแผ่นอกบางให้ปรากฏ


ทงเฮลูบไล้แผ่นท้องบางเรื่อยๆขึ้นไปยังแผ่นอก ปลุกเร้าอารมณ์ที่ครุกรุ่นให้สานต่อ  ฮยอกแจถึงกับผวาจับไหล่กว้างแน่นเมื่อคนที่รู้ร่างกายของตัวเองดีทั้งบดจูบทั้งลูบไล้ร่างกายไปทั่ว  จนกระทั่งมือหนาเคล้นคลึงยอดอกสีหวาน


“อ๊าาาาาา”


ฮยอกแจครางแผ่วเบา เมื่อทงเฮที่คร่อมอยู่เหนือร่างเลื่อนริมฝีปากร้อนผ่าวมาบดจูบที่ลำคอระหง ดูดเม้มจนร่างกายสะท้านวูบ ขณะที่ปลายนิ้วก็คลึงยอดอกทั้งสองข้างไม่ว่างเว้น


 “อื้อออ...”


 “ชอบมั้ย” เสียงทุ้มกระซิบถามยามที่สูดดมกลิ่นหอมหวานจากกายนุ่มที่สำรวจมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน


 “อื้อ......ดี...อ้ะ...ชอบ...” เสียงหวานครางรับ ผมลอนยาวกระสายไปทั่วเตียงใบหน้าหวานหยดยามนี้หยาดเยิ้มไม่ด้วยแรงอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้า


ริมฝีปากร้อนผ่าวบดจูบไปทั่วทั้งแผ่นอกบางลิ้นร้อนกระหวัดชิมน้อยๆสลับเม้มหนัก เรียกเสียงครางพร่าจากคนตัวเล็กที่นอนกระสับกระส่ายบนเตียงกว้าง เมื่อทงเฮดูดที่ยอดอกแรงๆ เสียงหวานก็หวีดร้องออกมา แผ่นท้องบางบิดเกร็งด้วยความต้องการ


 “อื้อ!!!!!


ดวงตาหวานที่หลับพริ้มเป็นอันต้องปรือขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อแก่กายเล็กที่ตื่นตัวจากการปลุกเร้าถูกสัมผัสจากฝ่ามือหนาที่แทรกเข้าไปในกางเกงตัวจิ๋วให้กายสะท้าน  เป็นจังหวะเดียวกับที่ ปลายลิ้นร้อนผ่าวละเลงลงไปบนตุ่มไตแข็งชันอย่างแรง จนมือเรียวขยุ้มไหล่กว้างไว้แน่น



“อื้อ ทงเฮ...อ้ะ” เสียงพร่าหวานร้องเรียก ทำให้ทงเฮได้ยิ้มน้อยๆ กับน้ำเสียงที่บอกว่าพี่ชายสุดที่รักของเขาคงพร้อมสำหรับอะไรต่อจากนี้แล้ว  มือข้างที่สัมผัสแกนกายเล็กผละออกก่อนจะซ้อนแขนเข้าพยุงคนอ่อนแรงขึ้นไปพิงหัวเตียง

ฟึ่บ


“ผมถอดนะ” คำขอที่ไม่ได้ให้อีกฝ่ายอนุญาต เพราะเมื่อเอ่ยเสร็จมือทั้งสองข้างก็จัดการรูดมันลงมาตามขาเรียวก่อนที่จะดึงมันออกไปให้พ้น


“อ๊ะ...อื้อ..” เรียวขาขาวเนียนถูกดันออกกว้าง ปลายนิ้วแกร่งลากไล้เบาๆจนอ่อนลุกซู่  ขาอ่อนด้านในที่ไวต่อสัมผัสจนอยากจะบิดขาเรียวเข้าหากัน


“พี่สวยว่ะ..” ทงเฮกายผละออก มองคนตรงหน้าด้วยสายตาวาววับแม้จะไร้แสงไฟที่ให้ความชัดเจน หากแต่ในความมืดเช่นนี้คนตรงหน้ายังจับสายตาเขาได้เป็นอย่างดี


เรือนร่างกึ่งเปลือยมีเพียงเสื้อตัวเล็กที่บดบังท่อนบน แผ่นท้องที่ไม่ถูกปกปิดแขม่วเกร็งอย่างน่ารักท่อนล่างที่ไม่มีอาภรณ์ใดๆบดบังให้รำคาญสายตา  ขาเล็กทั้งสองขาอ้าออกเปิดเผยให้เขาได้เห็นทุกสัดส่วน

“ยะ...อย่า...อื้อ...มองแบบนั้น..” ฮยอกแจที่หน้าแดงก่ำร้องบอก ใบหน้าเล็กเบือนหนีจากสายตาที่ทำให้ร่างกายที่ร้อนผ่าวยิ่งทวีความร้อนรุ่ม

“ทำไมละ...ผมอยากเห็นนะ” น้ำเสียงที่ทำให้ฮยอกแจหันมามองอย่างตัดสินใจ เพราะเขาเองก็อยากเห็นสีหน้าและแววตาของทงเฮที่มันแสดงออกอย่างปิดไม่มิดถึงความสุขที่แผ่ออกมา


ทงเฮก้มลงกดจูบที่เนื้ออ่อนต้นขาขาว จูบผะแผ่วไล่ขึ้นมาช้าๆดื่มด่ำกับผิวกายหอมละมุนเนียนนุ่มเพราะการบำรุงโดยที่ฝ่ามือก็ลูบไล้ไม่ห่าง


“อื้อ...ฮยอก...อาย....อ้ะๆ” เสียงหวานร้องคราง แผ่นอกหอบหายใจแรงกับภาพตัวเองในมุมมองอย่างนี้ ร่างกายที่แทบไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำได้แค่บิดเร่าไปตามคลื่นความต้องการที่ค่อยๆลุกโชน  หากแต่อีกฝ่ายนั้นคงครบทั้งเสื้อกางเกง


            “อื้อ!!!!!!!


            ใบหน้าคมก้มลงใช้ริมฝีปากกดจูบที่แก่นกายเล็ก แล้วผ้าปูที่นอนก็แทบถูกทึ้งขึ้นมา  เมื่อแก่นกายสีหวานถูกครอบครองด้วยโพรงปากอุ่นร้อนจนมิด


            “ทะ..เฮ อึ้ก....ฮยอก...แฮ่กๆ..อ่าห์” ฮยอกแจครวญครางไม่ขาดสาย ทงเฮเริ่มขยับเร็ว มือใหญ่ช้อนใต้เรียวขาสวยเพื่อดึงสะโพกมนให้สูงขึ้น จนฮยอกแจอ้าปากหายใจเร็วๆกับความหวามไหวที่จู่โจมจนแผ่ซ่านไปทั้งกาย


เอวบางส่ายเร่าแอ่นกายเข้าหาริมฝีปากร้อนอย่างไม่สามารถห้ามความต้องการได้โดยที่มือเรียวได้แต่ปัดป่ายสะเปะสะปะไปทั่ว


“อือ..อ้ะๆ..แรงอีก..อืมม” เสียงครวญครางร้องขอโดยที่ทงเฮก็จัดให้ตามที่ขอ


หากแต่เพียงพักเดียวก่อนที่ฮยกแจใกล้จะถึงจุดหมาย ใบหน้าคมก็ผละออกห่าง ให้ฮยอกแจคว้าหมับที่ข้อแขนแกร่ง


“ทงเฮ..อึ้ก..ไปไหน” คำถามที่กัดริมฝีปากข่มอารมณ์ที่พุ่งทะยานจนเกือบจะได้ปลดปล่อย แต่กลับต้องมาค้างคาอย่างทรมาน


“ผมไม่ไหวแล้ว” เสียงพร่าที่กระซิบบอก ดวงตาที่สะท้อนความต้องการออกมาไม่ต่างกัน  กันคนที่มอบรสชาติความวูบไหวให้กับคนรัก ทุกสัมผัส ทุกเสียงครวญที่เร่งเร้าตนเองได้ไม่ต่างกัน


คนที่ข่มกลั้นก้มลงละเลงลิ้นร้อนลงบนช่องทางรักเป็นตัวช่วย  ผนังนิ่งที่บีบรัดเต้นตุบกับความแฉะที่สัมผัสลงมา ปลายลิ้นฉ่ำตวัดเลียดูดดุน แหย่ดันจนร่างเล็กเสียววูบ


“อื้ออ สะ..เสียวนะ..เข้ามา ฮื่อ.ทงเฮ..แกล้งกันใช่ไหม.. อ๊า..” เสียงหวานสั่นร้องบอกพร้อมต่อว่า มือเล็กแทบทึ้งผ้าปูที่อนหลุดตามออกมายามที่ปลายลิ้นดันลึกเข้ามาในกาย


คำต่อว่าที่ทำให้ทงเฮหัวเราะต่ำในลำคอ กับความน่ารักของคนรัก  หากแต่ความต้องการของตัวเองก็ทำให้ปวดไปทั้งลำกาย ไม่เช่นนั้นเขาคงจะทรมานของคนใต้ร่างร้องขอเสียงหวานเช่นนี้ต่อไป


มือหนาดึงเสื้อตนเองออกไปจากกายอย่างรวดเร็วพร้อมกับกางเกงจนร่างกายเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน แล้วกลับมาบดริมฝีปากลงไปยังกลีบปากบางอย่างไม่เบาแรง


“อึ้ก..ซี๊ด..อ่าห์”


ฮยอกแจผ่อนร่างกายเท่าที่ทำได้ยามที่ร่างกายรับรู้ได้ถึงความร้อนผ่าวและแข็งดุจหินชำแรกเข้ามาภายในกาย แก่นกายที่สอดแทรกเข้ามาในช่องทางรักที่บีบรัดให้ทั้งสองคนหอบหายใจแรงกับรสชาติที่ได้รับ ใบหน้าเล็กเชิดปลดปล่อยเสียงหวานไม่ขาดสาย


“ทงเฮ..อ๊ะๆ...ดี..จัง อ๊าส์...” นัยน์ตาหวานหลับซึมซับถึงร่างกายของอีกฝ่ายที่เคลื่อนตัวอยู่เหนือตนเอง แอลกอฮอล์ที่แทรกซึมอยู่ในกายยิ่งทำให้กิจกรรมร้อนๆในคราวนี้ทวีความร้อนแรง ช่องทางสีหวานกลืนกินกายใหญ่จนสุด ร่างกายที่โยกไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้น แขนเรียวเอื้อมโอบรอบลำคอหนาหาที่ยึดเหนี่ยว


“อืมมมม ฮยอก..”เสียงทุ้มคำรามต่ำกับแรงบีบเคล้นจนรู้สึกดีไปทั้งกายความอ่อนนุ่มและอ่อนหวานที่ซึมซับมานับครั้งไม่ถ้วน หากแต่ทำให้ตนเองยิ่งถลำลึกและไม่อาจถอนความรู้สึกนี้ออกไปได้


ความเป็นพี่เป็นน้องที่นับวันมันยิ่งเหลือเพียงแค่ถ้อยคำที่เอ่ยเรียก หากแต่ไม่ใช่ความรู้สึกในใจ


ใบหน้าหวานเวลานี้ที่แสดงออกถึงอารมณ์ที่พุ่งสูง เสียงหวานที่ครางชื่อของเขาไม่ขาดปาก สะโพกเล็กที่เขาเคล้นคลึงก็แอ่นรับแรงกระแทกยิ่งกว่ายินยอม ผสมกับวิกผมยาวที่ขลับให้ใบหน้ายิ่งดูหวานซึ้งจนยิ่งหลงใหล


“อื้อ.อึ้กๆ...ฮยอก..กะ ..ใกล้...อื้อ” ดวงตาคู่ใสปรือมองใบหน้าคมที่ชุ่มเหงื่อ ริมฝีปากเราะร้ายเผยออ้าน้อยๆผ่อนลมหายใจพร้อมเสียงครางต่ำ ภาพที่ทำให้รู้สึกถึงความหวงแหนภาพนี้ที่ได้เห็น ความอบอุ่น และร้อนแรงที่ผนึกผสานเข้าด้วยกัน


ไม่แตกต่างกันกับทงเฮที่เวลานี้กายหนาก็แทบจะไปถึงห้วงอารมณ์ทุกครั้งที่กระแทกกายเข้าไปจนสุด ผนังอุ่นนิ่มที่ขมิบถี่ทำให้รู้สึกซ่านไปทั่วกาย มันไม่ใช่เพียงแค่เซ็กส์  แต่มันเป็นการผสานให้เขาทั้งสองคนเป็นหนึ่ง


“อ๊ะๆ อื้อ อ๊าาาาา!!!!!


“อืมมมมมม!!!!!




 กลับไปอ่านต่อนะคะ http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=153 

วันเสาร์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

SF : 98 Trichina คุณหนูดอกฟ้า กับ คุณเลขาฯสุดที่รัก #๑๑



เสื้อนอนเนื้อนิ้มที่กลัดเสื้อทั้งสองฝั่งไว้ด้วยกระดุมเม็ดเล็กถูกริดออกเรื่อยๆ จนเม็ดสุดท้ายได้หลุดออก ตลอดเวลาที่คนโดนเปลื้องทำได้เพียงแต่นอนนิ่งๆ ไร้คำค้านหรือคิดจะขัด 


ปลายนิ้วแกร่งลากลงตรงกลางแผ่นอกบางลงไปตามรอยแหวกของสาบเสื้อเเตะมันลงไปบนผิวเนื้อที่ไม่มีอะไรปิดกั้น


อึ้ก” สัมผัสเบาๆที่ลากลงจนแผ่นท้องบางเกร็งรับอีกทั้งลมหายใจร้อนที่รดรินบริเวณเหนือตำแหน่งหัวใจ  ความรู้สึกตื่นเต้นผสมรวมกับความรู้สึกแปลกที่ไม่เคยรู้สึก  หากแต่รู้สึกดี...


ฮืออ”  เสียงคราวหวิวหลุดรอดออกมาอย่างไม่รู้ตัวยามที่ทงเฮจูบลงผะแผ่ว ณ ตำแหน่งของหัวใจ ที่ไร้เนื้อผ้าคลุมกาย


การกระทำที่ฮยอกแจรู้สึกดีเหลือเกินที่อีกฝ่ายปิดแสงไฟลงไปก่อน   ไม่เช่นนั้นคงไม่อาจซ่อนความประหม่าในยามนี้ได้


ความร้อนที่แนบลงมาที่ฮยอกแจรู้สึก ก่อนที่จะรู้สึกถึงไออุ่นของลมหายใจเเละความชื้นที่ครอบลงมา


"อื้ออ!!!" 


"คะ...คุณ อึก.."  เสียงหวานที่ร้องขึ้นจนต้องเอามือมาห้ามเสียงที่ไม่อาจกลั้น เพราะไม่รู้ว่าห้องๆนี้เก็บเสียงได้มากแค่ไหน  หากแต่ความหวิวที่กระจายไปทั้งแผ่นท้องทำให้เสียงที่สะกดกลั้นครางรอดออกมาทุกครั้งที่ตุ่มไตกลางอกถูกตวัดชิม


"อ่าห์..อือ.." 


เสียงแผ่วยังคงเล็กรอดออกมาให้ได้ยินไม่ขาดสาย  ร่างกายที่บิดเร่าเเละเสียงหวานที่ทงเฮยังคงป้อนสัมผัสให้ไม่ขาดช่วง


ห้วงอารมณ์ที่ถูกเร้าด้วยความเชื่องช้า ค่อยเป็นค่อยไปเเละนุ่มนวล


ริมฝีปากเราะร้ายเคลื่อนลงมาเรื่อยๆ  มือเล็กที่ว่างอีกข้างกำไหล่หนาไว้เเน่น  ยามที่ท้องน้อยถูกกดจูบ


"อ๊าาาาา"  


ความกระสันวูบไหวไปทั้งกายเมื่อพื้นที่ส่วนน้อยถูกแตะต้อง  พร้อมกับกางเกงเอวยืดจะถูกรูดออกจากสะโพกเล็ก  


การกระทำที่ทำให้ฮยอกแจเกร็งตัว  สติที่มีน้อยนิดบอกว่าเวลานี้ตัวเองเเทบจะเปลือยไปทั้งตัวเเล้ว ร่างกายที่ไม่เคยถูกใครแตะต้องกำลังนอนทอดกายให้คนๆนี้สัมผัสมันโดยไม่ห้ามปราม  และอีกความรู้สึกคือดีใจที่จะได้ผูกมัดกันเเละกัน


สัมผัสที่ไม่ได้เร่งเร้า  ฮยอกเเจที่มีสิทธิ์เพียงปล่อยเสียงหวานเบาๆยามที่ข้อมือเเกร่งขยับขึ้นลง  ร่างกายที่เป็นของตัวเองกลับไม่สามารถจะควบคุมมัน  เเผ่นอกบางแอ่นขึ้นราวกับเรียกร้องสัมผัสมือเล็กสอดแทรกไปในกลุ่มผมกำคลายผ่อนปรนความรู้สึกที่ถาโถม  หัวใจดวงน้อยเต้นรัวยามที่ขาทั้งสองข้างอ้าออกน้อยๆให้อีกฝ่ายเเตะต้องเนื้อกายได้ถนัดถนี่


"คะ..คุณ..ฉัน...อื้ออ" ความร้อนในกายที่พุ่งสูง  เสียงพร่าพยายามเอ่ยบอกหากแต่ขาดห้วงจนจับใจความไม่ได้  เมื่อยามที่รู้สึกถึงสัดส่วนกลางลำตัวที่ถูกกอบกุมด้วยฝ่ามือหนาปรับเปลี่ยนมาเป็นโพรงปากร้อน


ความวาบหวามที่ทำให้ร่างเล็กกระตุกเกร็ง


ลิ้นร้อนกระหวัดชิมไปทั่วทุกวัดส่วน  ครอบครองไม่อย่างไม่คิดรังเกียจ  อาการส่ายเร่าของคนใต้ร่างที่ชายหนุ่มดูดเม้มเเรงๆตรงส่วนปลายในขณะที่มือยังคงขยับไปพร้อมๆกัน


"มะ..ไหวเเล้ว...อ๊าาาาาาาาาา" เพียงไม่นานเสียงหวานหวีดร้องอย่างไม่อาจบังคับให้มันเบาลงกว่านี้ได้  พร้อมกับสะโพกเล็กที่แอ่นขึ้นปลดปล่อยอารมณ์หวามที่อีกฝ่ายมอบให้ออกไปจนหมด


"เเฮกๆ.....ซี๊ดดด...ฮื่อออ" คุณเลขาฯยังคงตวัดปลายลิ้นอยู่ที่ส่วนนั้นไม่ห่าง แม้ร่างเล็กจะถึงจุดหมายไปเรียบร้อยเเล้ว  ก่อนจะขยับชั้นในเเละกางเกงที่รูดไปกองที่ปลายขาขึ้นมาสวมใส่ให้ดังเดิม  


เช่นเดียวกับเสื้อนอนเนื้อบางที่แหวกอ้าออก มือหนาจัดการติดกระดุมที่เป็นคนปลดมันออกให้อย่างแผ่วเบา  ใส่ให้เหมือนเดิมจนเม็ดสุดท้าย  ก่อนจะจูบเบาๆที่กลีบนุ่มละมุน  พายุอารมณ์ที่สงบลงพร้อมร่างกายที่เบาโหวงอย่างไม่น่าเชื่อ



"ฝันดีครับ" เสียงเข้มเอ่ยบอกติดห้วนใกล้ใบหู เเม้จะแฝงไปด้วยความอ่อนโยนไม่ต่างจากเดิม



กลับไปอ่านต่อนะคะ ^^

วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2557

SF : 98 SMOKE




ฟึบ


ฮยอกแจถูกผลักจนลงไปนอนบนที่นอนกว้าง  ดวงตาที่ไม่ได้ฉายแววความตระหนกยิ่งทำให้คนที่ตามลงมาทาบทับยิ่งสนุกกับร่างเล็กที่เรียนรู้และตอบสนองได้รวดเร็ว


กลิ่นควันบุหรี่ที่อบอวบไปทั้งห้องเจือจางในอากาศและอัดแน่นอยู่บริเวณเตียงนอน  เมื่อปลายนิ้วแกร่งยังคีบม้วนกระดาษนั้นไม่ห่าง


ถอดเสื้อสิ”  คำสั่งจากคนด้านบนที่ฮยอกแจทำตามโดยไม่ขัดขืน ทุกท่าทางทุกการกระทำที่ทงเฮมองแล้วพอใจ  ฮยอกแจเรียนรู้ได้ไวและทำได้ดี


ดวงตาคมกวาดมองแผ่นอกบางนวลเนียนไร้ร่องรอยใดๆ ราวกับว่าแผ่นอกนี้ไม่เคยมีสิ่งใดประดับอยู่ หากแต่ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้น...


เดี๋ยวฉันจะเติมรอยให้...หายไปหมดแล้วนิ


อะ..อือ..


ว่าจบจมูกคมก็ซุกไซร้ไปบนแผ่นอกขาว  ตุ้มแต้มสีหวานที่ล่อลวงให้สนใจมันเป็นอันดับแรก ปลายลิ้นร้อนแตะชิมน้อยๆ  ไล้วนรอบฐานอกอย่างไม่รีบร้อน 


การกระทำที่เชื่องช้าเร้าให้คนข้างใต้บิดกายรับกับสัมผัสหวามทุกครั้งที่ถูกแตะสัมผัส


ทะ..ทงเฮ...อีก..”  เสียงสั่นพร่าเอ่ยบอกพลางปรือตามอง  กลิ่นไอที่เจือจางลงที่ฮยอกแจขอให้เพิ่มเติมให้


หึ..ชอบจริงๆสินะ”  ทงเฮละใบหน้าออกจากแผ่นอกหวาน  ดวงตาที่บ่งบอกว่าชอบกับคำขอนั้นมากแค่ไหนจับจ้องใบหน้าดวงตาอีกฝ่ายอย่างไม่ปกปิด


เมื่อเสียงหวานที่เอ่ยขอสั้นๆที่รู้กันดี  ทงเฮจรดปลายนิ้วที่คีบมวนบุหรี่ไว้แนบกับปากดูดควันจากการเผาไหม้เอามากักเก็บก่อนจะประกบลงไปบนกลีบปากนุ่มอีกครั้ง 


ลมหายใจที่แทรกเข้าไปพร้อมควันจาง  ดวงตาหวานปรือมองอย่างพอใจ มันไม่ใช่การมอบลมหายใจเพื่อใครสักคนที่ต้องการชีวิตรอด  แต่มันเปรียบเสมือนการมอบลมหายใจต่อเติมให้รสรักครั้งนี้ทวีความหลงใหลซึ่งกันและกันมากขึ้นและมากยิ่งขึ้น ก่อนที่ทงเฮจะถดใบหน้าลงไปสนใจเนื้อเนียนที่ผละออกไปเมื่อครู่


จ๊วบ


รอยแล้วรอยเล่าที่ปากได้รูปจงใจดูดเม้ม  ลากลิ้นสร้างรอยรักเห็นได้ชัดส่วนร่างเล็กที่นอนนิ่งๆ ก่อนจะเผยอปากน้อยๆ ผ่อนลมหายใจปล่อยควันออกมา  ควันขาวค่อยๆ ลอยขึ้นกลิ่นหอมที่ยิ่งมอมเมาให้เคลิบเคลิ้ม รอยยิ้มบางๆทีปรากฏบนใบหน้า  เขาชอบทุกอย่างที่เป็น  กลิ่นหอมที่ลอยวนรอบๆตัว ความรู้สึกที่ซ่านไปทั้งกาย  รวมถึงสายตาและสัมผัสจากที่ทงเฮมอบให้


มันอาจจะแปลกที่เขาไม่สูบมัน..แต่เขาชอบที่จะได้กลิ่นไอมันผ่านทงเฮเป็นตัวกลาง


อือ..”  แผ่นท้องบางหดเกร็งไปตามการสัมผัส การแขม่วเกร็งที่ทำให้คนด้านบนแตะย้ำไปเบาๆพร้อมลมหายใจร้อน


อึก..อ่าห์”  ฮยอกแจเชิดใบหน้ากัดปากเล็กน้อย  การกระทำที่เป็นไปตามอารมณ์โดยไม่ต้องปรุงแต่ง


นายมัน...”  เสียงราวกับความอดกลั้นใกล้จะพังลง ทั้งๆที่ควันที่ลอยฟุ้งในมือทำให้เขาอิ่มเอมกับรสรักได้เรื่อยๆ  เสียงต่ำที่คำรามพูดพร้อมกับความเสียวซ่านจะกระจายไปทั้งร่างเล็ก


อ๊ะ..แรง... จากที่ปลายลิ้นค่อยๆไล้วน ทงเฮกลับขบเม้มยอดอกสีหวานราวกับหิวกระหาย ปลายลิ้นร้อนก็ตวัดเลียมันแรงๆ จนแข็งตึงทั้งขบเม้มดูดดุน จนฮยอกแจได้แต่ครางเสียงพร่าพร้อมบิดกายบนที่นอนนุ่ม


ความรู้สึกที่เกิดที่ทำให้รู้สึกดีจนไม่อาจห้ามความต้องการ  แผ่นอกเล็กแอ่นขึ้นราวกับเชิญชวนให้ทำมันแรงยิ่งกว่านี้  ความร้อนในกาย  กลิ่นควันที่ทงเฮละใบหน้าไปสูบมันอยู่เรื่อยๆ  แล้วเป่ามันรดรินไปบนกายขาวเนียน


ควันขาวที่โอบรอบรัดตรึงให้สองกายยิ่งแนบสนิท หากฮยอกแจชอบกลิ่นของมันยามร่วมรัก  เขาก็ชอบ...ชอบเฝ้ามองใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มของคนๆนี้  การคบกันแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ความรู้สึกมันก็ค่อยๆเริ่มผสานเข้าหากันจนวนนี้  มันแนบสนิทจะแทบไร้ช่องว่าง


มือหนารูดบ็อกเซอร์เนื้อบางของตนเองให้หลุดไปกองที่ขา  พร้อมๆกับบ็อกเซอร์ตัวเล็กของฮยอกแจเช่นกัน  ทำให้เวลานี้เนื้อตัวเปลือยเปล่าแนบสนิทกันโดยไม่มีอะไรขวางกั้น


สัดส่วนกลางลำตัวที่เวลานี้ฟ้องชัดถึงแรงอารมณ์  ทงเฮขยับกายจนใบหน้าลงไปเสมอ


ขอหมอนให้ฉันใบ คำพูดที่ฮยอกแจเอมมือหยิบหมอนเล็กส่งให้  ก่อนจะรู้ว่าทงเฮเอามันไปทำไม


สะโพกเล็กถูกยกขึ้นก่อนที่จะแทรกหมอนใบดังกล่าวลงไปรองรับ  ส่วนล่างที่มีหมอนค้ำให้มันแอ่นขึ้น  ท่วงท่าทาอายที่แม้จะรู้สึกเขินแต่อารมณ์ที่ครุกรุ่นกลับมีมากกว่า


แกนกายที่เด่นหราอยู่กลางลำตัวกายเล็ก  ที่เวลานี้แอ่นขึ้นราวกับเสนอให้เขาลิ้มลอง  มือหนาขยับมันช้าๆ แล้วเสียงครางพร่าก็ค่อยๆดังขึ้นทีละน้อยยามที่ความอุ่นชื้นจะครอบครองลงมา


ลิ้นร้อนไล้เลียตวัดชิมไปทั่วทั้งความยาว  ขณะที่มืออีกข้างที่ว่างก็เคล้นคลึงเบาๆเร่งเร้าความต้องการที่พุ่งสูง


ร่างเล็กกระสับกระส่ายบิดเร่าบนที่นอนอย่างไม่สามารถอดกลั้น  เสียงพร่าร้องสั่นทุกสั่นกับทุกสัมผัสที่ย้ำลงมา


ฮื่อ..อ๊ะ..ทะ..ทงเฮ..ขะ..เข้ามา..เถอะ


มือเล็กเอื้อมมาจับที่ข้อแขนแกร่ง  เสียงอ้อนขอที่ทงเฮไม่ต้องรอให้ร่างเล็กต้องพูดซ้ำ  ใบหน้าคมผละออกจากแกนกายที่สั่นระริก  แล้วป้ายน้ำลายลงตรงช่องทางรัก  รูดแท่งเนื้อร้อนที่ปวดร้าวของตัวเองในยามนี้จ่อเข้าโดยไม่ต้องมากพิธี


ฟู่...


เสียงลมที่เป่าออกจากปากพร้อมกับควันสีขาว  ภาพที่ฮยอกแจมองมันด้วยความหลงใหล  ใบหน้าคมคร้ามที่จมดิ่งไปกับความต้องการของร่างกาย  ดวงตากร้าวทว่าแฝงความอ่อนโยน  แสงสว่างเพียงเล็กน้อยที่ยิ่งทำให้คนที่อยู่เหนือร่างเขานั้นยิ่งทวีความน่าค้นหาและดูร้อนแรงในเวลาเดียวกัน


อาจจะไม่นานที่ได้รู้จักกัน  แม้ความสัมพันธ์ทางร่างกายจะไปไวกว่าความรู้สึก แต่เวลานี้  ความรู้สึกภายในมันกลับตามมาเสมอกันแล้ว


อึ้ก...เสียงที่หลุดรอดออกมายามที่รู้สึกถึงความคับแน่นกำลังสอดเข้ามาในกาย มันอาจจะเป็นรสนิยมความชอบที่เหมือนกันที่เขาทั้งสองคนไม่ชอบเจลนั่น


มันลื่นและช่วยให้ไม่เจ็บมากแต่เขาชอบการเสียดสีแบบนี้มากกว่า


ทงเฮแทรกกายเข้าไปในช่องทางนุ่มนั้นจนสุด  ใบหน้าของฮยอกแจที่บอกถึงความคับแน่นที่จับจ้องให้ทงเฮไม่อาจละสายตา  กายหนากดแช่กายทิ้งไว้แบบนั้น  ก่อนจะเอ่ยขอ


ลุกขึ้นมาได้ไหม”  เสียงนุ่มเอ่ยถามโดยไม่ได้บังคับ


อะ..อื้อ”  ใบหน้าเล็กพยักรับ  ก่อนจะผล่อยตัวให้อีกฝ่ายตัวดึงขึ้น


มือหนาประคองเอวเล็กเบาๆรั้งให้ฮยอกแจลุกขึ้นมานั่ง  โดยที่ขาเล็กทั้งสองขาโอบรอบเอวหนาไว้ไม่ให้กายหลุดออกจากกัน  ท่วงท่าที่ฮยอกแจต้องเอื้อมมาคล้องรอบลำคอหนาเพื่อประคองตัว 


อ้าปากสิ”  เมื่ออยู่ในท่าที่ต้องการเสียงทุ้มก็เอ่ยบอก  แน่นอนว่าฮยอกแจรับรู้ได้ทันที


กลีบปากนุ่มแยกออกจากกัน  ดวงตาหวานหลับพริ้มคอย  ก่อนที่จะรู้สึกถึงกลิ่นหวานที่คุ้นเคยแทรกเข้ามาภายในโพรงปากพร้อมกับช่วงล่างที่เริ่มขยับ


อื้อ...” 


สองกายที่หลอมรวมผสานเข้าหากันเนิบนาบก่อนจะเร่งจังหวะ  ก้นกรองบุหรี่ถูกขยี้ทิ้งลง  มือหนาละมาโอบเอวเล็กเคล้นคลึงก้นนุ่มพร้อมกับบทรักที่จะเริ่มจริงจังเสียที


จมูกคมซุกไซร้ไปตามซอกคอขาว  แลบเลียขบกัดฝากรอยรักจนผิวขาวขึ้นสีช้ำไม่ว่างเว้น


อ๊ะ...อึก..อ่าห์เสียงหวานครางพร่าง  ยามที่ตัวขยับไปตามแรกที่อีกฝ่ายดันเข้ามา เสียงหวานที่ครางแผ่วข้างๆใบหู


อืม...ข้างในของนายมันรัด”  ความคับแน่นที่ไร้ตัวช่วยใดๆ  ทำให้ทุกการขยับยิ่งเสียดสีและรู้สึกร้อนไปทั้งกาย


อื้อ...เสียว...นาย....มะเมื่อย..ไหม”  เสียงหวานกระท่อนกระแท่นถาม เมื่อเวลานี้ร่างเล็กกึ่งนั่งกึ่งเกยอยู่บนตัวของอีกฝ่าย  ทำให้น้ำตัวทิ้งลงไปให้ทงเฮแทบทั้งหมด  แถมเป็นเกมส์รักที่ทงเฮเป็นฝ่ายควบคุมมันทั้งหมด


คำถามที่ทงเฮยิ้มจางๆก่อนจะกระแทกเข้าไปให้หนักหน่วงยิ่งกว่า


เกาะให้ดีก็พอ


อื้อ...อ๊า...ทงเฮ..แรงส่งที่หนักแน่นยิ่งกว่าเดิม  ทุกครั้งที่ทงเฮใส่เข้ามาจนสุดจนกายเสียววาบ ท่วงท่าที่ทำให้รู้สึกว่ามันลึกแต่ก็รู้สึกดี


อืมม”   แรงบีบรัดของช่องทางนุ่มที่ทำให้เสียงทุ้มคำรามต่ำในลำคอ  สะโพกสอบยังคงสวนกายเข้าหาร่างเล็กอย่างไม่เบาแรง”


“ฮือ... อ๊ะ..ๆ ซี๊ด..”


“เสียงนายมัน..” ทงเฮร้องบอก  น้ำเสียงที่เหมือนกับว่าความอดกลั้นของความรู้สึกมันสิ้นสุด  ความสัมพันธ์ที่ก้าวกระโดไปไวจนเวลานี้ อยากจะให้มันเป็นอย่างที่ควร 


รู้สึก...อืม..หรือยัง...ความสุขที่ได้จากกันและกันที่ทงเฮเอ่ยถาม  คำถามที่ไม่ได้ได้ถามถึงสิ่งที่ทำกันในตอนนี้  แต่เป็นความรู้สึกจริงๆที่มีให้กันในฐานะคนรัก


อื้อ..ระ..แรงไป..อ๊ะเสียงหวานที่กำลังจะเอ่ยตอบหากแต่แรงที่กระแทกเข้ามาทำให้ไม่อาจตอบได้ตามความคิด  เสียงปรามที่ขาดห้วงที่มีหรือที่ทงเฮจะผ่อนแรง


ยัง..อืม...ไม่รู้สึก..สินะอ่าห์...”  แม้ฮยอกแจจะยังไม่ให้คำตอบที่อยากได้แต่ทงเฮก็ไม่เร่งเร้า เพราะสักวันมันต้องมีวันนั้น...


รู้..อื้อออ แล้ว..อ๊ะ...เบาๆ..หน่อยสิ..ฉันรู้สึก...อ๊ะ..แล้ว”  คำตอบที่ทงเฮหยุดกายลงนิ่ง  ดวงตาจับจ้องใบหน้าราวกับถามอีกครั้งให้แน่ใจ  ดันร่างเล็กให้ทิ้งกายลงไปนอนตามเดิมพร้อมกับทาบทับกายลงมาห่างไม่ถึงคืบ


หยุด..แฮ่กๆ ทำไมดวงตาที่ปรือมอง  ประท้วงกับคนเอาแต่ใจที่จู่ๆก็หยุดนิ่งเสียอย่างนั้น  ทำให้อารมณ์หวามที่ชะงักงันให้รู้สึกอึดอัด


แต่สำหรับทงเฮนั้น..ตอนนี้กลับรู้สึกถึงความถี่ของก้อนเนื้อที่เต้นภายใน  คำถามที่ถามแบบนี้มาตลอดทุกครั้งที่มีอะไรกัน  หากแต่ครั้งนี้กลับได้คำตอบที่ต่างออกไปจากทุกที


นายตอบว่าอะไรดวงตาที่ประสานมองราวกับ


ชอบ...ฉันรู้สึกชอบนายแล้ว”  คำตอบที่ทำให้ฮยอกแจเห็นรอยยิ้มที่ต่างออกไปจากทุกที  รอยยิ้มที่ไม่ได้ดูมีเสน่ห์จนน่ามองแต่เป็นเพียงรอยยิ้มที่บอกถึงความสุขที่แผ่ออกมา


ทงเฮก้มลงจูบเบาๆบนเรียวปาก  ไร้การถ่ายเทลมหายใจเช่นทุกที  ปากที่แนบแตะกันเบาๆก่อนจะถอนใบหน้าขึ้น


ถ้านายบอกรักฉันวันไหน...เตรียมใจไว้ได้เลย”  คำขู่ที่มาพร้อมกับกายหนาที่โถมกายเข้าใส่  ฮยอกแจที่ทำได้เพียงแค่จิกผ้าปูเอาไว้ยึดกายลงกับที่นอน  ปลดปล่อยอารมณ์ไปตามความต้องการของร่างกาย


เวลาที่ผ่านมาเพียงไม่กี่เดือนที่ฮยอกแจคิดว่าปล่อยมันไปอีกสักพักจะดีกว่า เพราะคิดว่ามันไวไปที่จะพูดคำๆนั้น....


ที่จริง...ฉันรักนายไปแล้วต่างหาก...แต่...ยังไม่บอกหรอก


ฉันอึดอัด”  ฮยอกแจร้องบอกเพราะอารมณ์ที่ค้างคา  พร้อมโน้มลำคอคนด้านบนให้โน้มลงมา


อย่าร้องว่าเบาๆก็แล้วกัน”  ดวงตาเจ้าเล่ห์ฉายแว้บขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะขยับกายออกจนเกือบหลุดให้สะโพกเล็กยกลอยตามมา แล้วกดลงไปแรงๆ


 “อ๊ะ..นายมัน...อื้อ...


รู้สึกดีชะมัด..อืมมม


ทงเฮ...ฮือ...”  กายที่ขยับเข้าหากันตามคลื่นอารมณ์ที่โหมพัดเป็นเกลียวโถมเข้าหา ความอบอุ่นภายในห้องผนวกเข้ากับความร้อนแรงของเกมส์รักครั้งนี้


ไม่นานนักที่สองกายจะขยับเข้าหากันอย่างรุ่นแรงทว่าแฝงไปด้วยความรู้สึกต่างจากทุกครั้ง ก่อนที่เสียงทุ้มจะคำรามต่ำพร้อมกับชักกายออกมาขยับรูดอีกไม่กี่ทีปลดปล่อยไปบนกายเล็ก เช่นเดียวกันกับฮยอกแจที่ปลดปล่อยจนเปรอะเปื้อนไปทั้งแผ่นท้องบาง


อืมมมมม!!!!


อื้อ....


ทงเฮผละตัวออก เอื้อมมือไปหยิบทิชชู่ตรงหัวเตียง  นำมาเช็ดคราบรักบนแผ่นท้องให้อย่างเบามือ  การกระทำที่แม้จะไม่ได้มีคำพูดอะไรมาอธิบายแต่ต่างก็รู้กันดี







กลับไปอ่านค่อนะคะ