กลีบปากรูปกระจับกดลงเบาๆที่กลีบเนื้อนุ่ม ปลายลิ้นร้อนส่งออกมาไล้เลียไปตามรูปปากช้าๆไม่รีบร้อน ฮันคยองจูบซับไปตามใบหน้าเล็กช้าๆ กลิ่นหอมหวานที่เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวผสมรวมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ ยั่วยวนให้คนซูดดมมัวเมา
มือหนาลากไล้ไปตามเรือนร่างและส่วนโค้งเว้า สัมผัสเนื้อเนียนที่หลงใหลก่อนจะค่อยๆปลดเสื้อผ้าที่ร่างเล็กสวมใส่ออกช้าๆ
“เมื่อเช้าใส่คืนไม่ทัน วันนี้ฮันจะไถ่โทษให้นะ” คำพูดที่หากฮยอกแจได้ยินคงจะไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร กับสิ่งที่ทำให้ตนเองสงสัยมาตลอดทั้งวันกลับเป็นฝีมือของคนที่ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร
จะต่อว่าที่ไม่แต่งตัวให้เหมือนเดิมหรืออายที่อีกฝ่ายถือลักลอบมาหยอกเย้ากับร่างกายตนเอง
เนื้อผ้าเบาบางหลุดออกจากกายเล็ก แผ่นอกบางที่ปรากฏตรงหน้าจนใบหน้าคมซุกลงไปแนบ
กึก
ฮยอกแจที่กระตุกกายน้อยๆ ยามปลายจมูกคมสะกิดโดนยอดอก ก่อนจะผ่อนร่างกายลงตามเดิมเมื่อฮันคยองถอนใบหน้าออก
“น่ากินจริงๆ”
หากจะบอกว่าฮันคยองคนนี้โรคจิตที่แอบมาเอาเปรียบฮยอกแจในยามที่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวก็คงจะไม่ถูกนัก แต่เพราะตัวเองแอบชอบเพื่อนคนนี้มานานพอควร จนวันหนึ่งวันที่ทำให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นก็เพราะดันได้ยินฮยอกแจละเมอเป็นชื่อตัวเองจนได้รู้ถึงความรู้สึกที่ฮยอกแจมีให้
อาการขี้เซาเบาๆทำให้ฮันคยองขโมยจูบร่างเล็กเป็นครั้งแรก ก่อนที่มันจะมากขึ้นทุกๆวัน
“ฮันจะบอกรักฮยอก...อีกไม่นานหรอกคนดี”
“อือ”
ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่กดประสาทให้เคลิ้มอยู่ในความฝัน ความฝันที่เบาสบายจนร่างกายไม่สามารถควบคุม มีเพียงสัมผัสอ่อนนุ่มที่แตะลงมาบนผิวกาย ความฝันที่ไม่อยากจะตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย
กางเกงตัวเล็กถูกรูดออกจากขาเรียวไปพร้อมกับชั้นในสีขาวสะอาด เรือนร่างเปลือยเปล่าที่นอนทอดกายอยู่อาจจะทำให้คนอื่นอดรนทนไม่ไหวที่จะแทรกกายลงไป หากแต่ฮันคยองกลับทำแค่มอบความหวามไหวให้ร่างเล็กยามค่ำคืนเท่านั้น
มือหนาลูบไล้แถวหน้าท้องน้อยจนร่างกายเกร็งหนัก ส่วนอ่อนไหวเริ่มมีปฏิกิริยาตามสัมผัสที่ใกล้เข้ามา ยอดอกเล็กถูกกลืนกินช้าๆ ปลายลิ้นสะกิดเบาๆที่หัวนมนิ่มจนมันแข็งเป็นไต เป็นผลให้มือเรียวขยุ้มหมอนโดยอัตโนมัติแม้จะจมอยู่ในนิทรา
“อือ” เสียงเบาที่หลุดรอดจนคนมีสติครบถ้วนยิ้มพราว
ร่างกายที่ไหวน้อยๆใบหน้าหวานจมนิทราเริ่มเปลี่ยนแปลง
“ครางออกมาสิครับ...ฮยอกแจ...ไม่ต้องกลั้นไว้” เสียงกระซิบที่เหมือนขอให้คนที่ตกอยู่ในภวังค์ทำตามโดยไม่รู้อะไรจริงอะไรฝัน
ภาพฝันที่จากเมฆหมอกสีขาวกลับมามืดดำ แล้วความรู้สึกแปลกๆก็เข้าจู่โจมร่างกายอย่างเช่นทุกที ได้ยินเพียงเสียงของตัวเองที่เปล่งออกมาอย่างน่าอาย ไม่ต่างจากภาพความจริง ที่ยามนี้ร่างกายน้อยนอนหลับเกร็งปล่อยเพียงน้ำเสียงให้ดังก้องห้องกว้าง
ฟึบ
ฮันคยองพลิกกายตนเองขึ้นมาคร่อมอยู่เหนือฮยอกแจที่นอนหลับอยู่ใต้ร่าง ซุกใบหน้าลงบนเนื้อเนียน ประทับจูบที่กลีบปากนั้นก่อนจะไล่ลงมา ร่างหนาที่เคลื่อนตัวลงช้าๆ ร่างกายส่วนไหนที่กลีบปากคู่นี้ไปถึง ฮยอกแจก็จะส่ายเร่ากระตุกเกร็งอย่างห้ามไม่ได้
ประสบการณ์หวามที่มากกว่าในทุกๆวัน
กลีบปากร้อนแรงกดจูบลงบนแผ่นท้องบางจนหน้าท้องขาวเนียนหดถี่ หยอกล้ออยู่เช่นนั้นก่อนถดกายลงต่ำ
“วันนี้ฮันขอชิมนะครับ” คำขอที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวอนุญาตหรือเปล่า เมื่อมือหนากอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ตื่นตัวเพราะแรงเร้าไว้เบาๆ ขยับข้อมือเป็นจังหวะจนลมหายใจของคนหลับใหลหอบถี่
“อึก”
โพรงปากอุ่นที่ครอบครองลงไป รับเอาส่วนไวสัมผัสไว้จนคนในนิทราปรือตาขึ้นมองกับความรู้สึกที่ได้รับมากกว่าทุกวัน กับความปียกชื้นจนจิตใต้สำนึกตื่นจากความฝันที่มืดมิด
“อ่าห์...” เสียงหวานที่ปลดปล่อยยิ่งทำให้คนสอนประสบการณ์นี้เค้นเทคนิคที่มีมามอบให้
“ฮัน..” เสียงเรียกที่คนฟังเกือบจะหยุดสิ่งที่ทำ ก่อนจะตวัดปลายลิ้นเข้ากับส่วนแข็งขืนนั้นแล้วเม้มแรงๆ
“อ๊า...ฮัน...ฮื่อ.....” เสียงครวญครางที่ฮันคยองเองก็ไม่แน่ใจว่าฮยอกแจตื่นมาพบกับความจริงแล้วหรือหรือเพียงเอ่ยเรียกชื่อของเขา ร่างหนาก็ทำได้เพียงทำสิ่งที่อยู่ต่อไป
สะโพกเล็กส่ายน้อยๆ มือหนาเคล้นคลึงที่ก้นเนื้อนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
“อื้อออ..ฮัน...ฮัน...” เสียงเรียกครางพร่ายิ่งทำให้เจ้าของชื่ออยากจะกระโจนตัวเองแนบลงไป แต่รู้ว่ายังไม่ถึงเวลา เพราะหากทำอะไรลงไป ฮยอกแจคงรู้แน่ว่านี่ไม่ใช่ฝัน
ฟึบๆ
มือหนาขยับข้อมือเร็วๆพร้อมกับปลายลิ้นที่ไล้วน อาการเกร็งถี่ที่บอกให้คนมอบสัมผัสรู้ดี
“อ๊าาาาาาา”
หยาดอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าถูกปลดปล่อยออกมาเสียสิ้น ฮันคยองกลืนน้ำรักนั่นแล้วเขยิบกายขึ้นไปทาบเสมอ
“ฮัน...ฮันจริงๆด้วย” คำเรียกที่ฮันคยองเกือบตอบรับ ก่อนจะทำได้แค่สื่อสารทางสายตา ให้คนที่ตื่นมาจากความฝันจริงๆ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
.ให้ฮยอกแจคิดว่านี่เป็นเพียงฝัน...
“ฝันหรอ ฮยอกฝันถึงฮันหรอ” คำถามพร้อมแววตาสั่นระริกทำให้ดวงตาคู่คมทอแสงอ่อนโยนกับท่าทางเขินอายของร่างเล็ก
มือหนาลูบไปตามโครงหน้าช้าๆ จนคนที่คิดว่าตัวเองฝันก้มหน้าหนีกับดวงตาที่แสนจะร้ายกาจต่อความรู้สึก
“ถ้าเป็นฝัน...” คำพูดที่เว้นวรรคก่อนจะตัดสินใจทำตามที่ใจอยาก
“ฮันกอดฮยอกนะ” คำขอที่ฮันคยองกลั้นยิ้มไว้แล้วโอบแขนรอบกายเล็กพลิกกายไปนอนลงข้างๆโดยไม่ตอบรับหรือปฏิเสธมีเพียงการกระทำที่บ่งบอกว่า ฮันคยองในความฝันของฮยอกแจนั้นพร้อมจะทำตามที่เจ้าตัวต้องการ
“ฝันดีนะ ฮันคยอง....เช้าตื่นมาอย่าให้ฮยอกลืมฝันนี้นะ” คำพูดที่พูดกับตัวเองก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมกับอ้อมกอดที่อบอุ่นที่โอบร่างกายไว้
กลับไปอ่านต่อค่ะ
http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=112
