วันอาทิตย์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

SF : 138 เพ้อเจ้อ

แผ่นหลังบางถูกวางลงเบาๆจนสัมผัสได้ถึงความนุ่มและกลิ่นหอมที่ผ้าปู   ดวงตาคู่ใสจับจ้องใบหน้าที่เคร่งขรึมทว่าๆ อ่อนโยน  มือเล็กยังคงไม่ปล่อยออกจากลำคอแม้ร่างกายจะแนบสนิทไปบนผ้าปูนุ่มแล้วก็ตาม


สายตาที่หวั่นไหวปนขวยเขิน  แต่ก็แฝงด้วยอาการตัดสินใจคยูฮยอนยิ้มมุมปาก  ทิ้งตัวลงคร่อม มือหนาส่งมาไล้ที่แก้มใส ดวงตาคมจับจ้องราวกับสะกดร่างเล็กให้ไม่อาจขัดขืน    สายตาที่ขาดเขินของคนที่นอนทอดกายบนผ้าปูสีเข้ม  ขับผิวขาวใส่ให้ยิ่งโดดเด่น 


อื้อ


กลีบปากหยักแนบสัมผัสลงไปช้าๆ  สายตากวาดมองไปทั่วใบหน้าเนียนใส  รสหวานจากโคล่าทำให้ลิ้นร้อนกวาดชิมไปทั้งเรียวปาก


เสียงครางท้วงผะแผ่วยามกลีบปากถูกปิดกั้นเส้นเสียง  มือซุกซนแนบสัมผัสลูบไล้ลงมายังแผนอกเนียน


อึ๊ก”  ร่างเล็กสะดุ้งยามเม็ดนิ่มถูกสะกิดคลึง.


เกลียวลิ้นร้อนค่อยๆสอนรสสัมผัสหวามที่ละน้อย  อาการหยอกล้อที่ทำให้ฮยอกแจผ่อนคลายร่างกายเสียจนเอาจนมาแนบชิด  มือที่คล้องกับลำคอหนานวดคลึงกลุ่มผมหนาระบายความวาบหวาม


คยู....เสียงเล็กเอ่ยเรียกยามปากเป็นอิสระ 


ครับ”  คยูฮยอนตอบรับก่อนจะฝังจมูกคมเข้ากับซอกคอเรียว


อื้อ...ดี..จัง..คยู..ฮื่อ...แรงๆ”  คำขอติดๆขัดๆที่คยูฮยอนได้แต่รับคำบัญชาแล้วเม้มเนื้ออ่อนให้ขึ้นรอย


  ลมหายใจร้อนที่ไม่ว่าจะลากไปทางไหนก็ทำให้ขนอ่อนลุกซู่ได้ไม่ยาก


อ๊าาาาาา


เสียงหวานที่หวีดครางด้วยอารมณ์ที่ซาบซ่าน  ยามปลายลิ้นตวัดเลียไปทั่วเนินอก  โดยเฉพาะเม็ดนิ่มที่แข็งเป็นไต


มือหนาไล้ต่ำไปยังแผ่นท้องบางก่อนจะค่อยๆปลดปราการชั้นนอกออก


มือที่ซอกซอนแทรกเข้าไปในกางเกงที่ฉ่ำไปด้วยโคล่าจนรับรู้ได้ถึงอารมณ์ของรุ่นพี่ร่างเล็กที่กำลังตื่นตัว


จุ๊บ


คยูฮยอนจูบที่อกช้ำแดงเปื้อนด้วยน้ำลายเบาๆก่อนจะเคลื่อนใบหน้า  ลงไปยังส่วนอื่น


หมับ


มือเล็กรั้งเอาไว้ด้วยสายตาเว้าวอนปนหยาดอารมณ์


ฮยอก...ยังไม่เคยนะ”  คำบอกที่ราวกับขอให้อีกฝ่ายอย่ารุนแรงกับตัวเองนัก


คยูฮยอนยิ้มเอ็นดูกับความน่ารักของไร้ประสบการณ์  ร่างสูงเคลื่อนตัวขึ้นไปเสมอก่อนจะจูบบนเรียวปากเบาๆราวปลอมประโลมใจ


ผมจะอ่อนโยนนะ


ฮยอกแจได้แต่พยักหน้าเอียงอายแล้วหันข้างหนีสายตาที่ทำให้เขินมากขึ้นกว่าที่เป็น 


สะโพกเล็กยกลอยขึ้นเหนือที่นอนเล็กน้อยยามที่มือหนาขยับกางเกงนักศึกษาและชั้นในออกพ้นเรียวขา  ดวงตาใสหลับแน่น  ไม่กล้าลืมขึ้นมามองเห็นว่าคยูมองตัวเองด้วยสายตาเช่นไร


ความมืดมนในดวงตาที่หลับหนี  มีเพียงร่างกายที่รับรู้ถึงแรงสัมผัสของอีกฝ่ายด้วยความตื่นเต้นและประหม่าขาเรียวถูตั้งชันขึ้นแล้วอ้าแหวกออก  เนื้อตัวที่เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ใดปกปิด  มีเพียงเสื้อนักศึกษาที่ติดกายแต่ก็ถูกริดกระดุมออกเสียทุกเม็ด 


น่ารักเกินแล้วนะครับ”  ใบหน้าที่แสดงออกชัดเจนถึงความอายปนระหม่า  ดวงตาที่เขาชอบมองหลับปี๋เพราะไม่กล้าสบตา


ฮื่อ...”  เส้นเสียงที่ปล่อยออกมายามส่วนตื่นตัวถูกสัมผัส  แล้วดวงตาคู่ใสก็ต้องเบิกโพล่ง  เมื่อรู้สึกถึงความชื้นร้อนที่ครอบครองลงมาพร้อมกับปลายนิ้วที่สัมผัสอยู่ตรงช่องทางอ่อนนุ่ม


อ๊ะ...คยู


หืม...เสียงครางรับยามที่ปลายลิ้นตวัดเลียรอบแกนกายที่ตื่นตัวจากการปลุกเร้า


ปลายหัวหยักที่คยูฮยอนรับรู้ได้ถึงรสชาติที่ปล่อยออกมาเพียง คนมากประสบการณ์เม้มดูดหนักสลับเบาจนเอวเล็กส่ายไปมา


อ่าห์.คยู...ฮยอก  อึก...”  มือเล็กจิกับผ้าปูแน่นเมื่อปรือตามองท่าทางน่าอายของตัวเอง


ดวงตาที่หนักอึ้งจนไม่สามารถมองภาพตรงหน้าได้ชัดเจนเพราะความเสียวที่แทรกซ่านไปทั่วทุกอณู


อ๊ะ...เจ็บ!”  อารมณ์หวามแทบจะหายไปทันที  เมื่อรู้สึกถึงปลายนิ้วที่แทรกเข้ามา


อย่าเกร็งนะ...ไม่งั้นฮยอกจะเจ็บน้ำเสียงนุ่มทำให้ฮยอกแจผ่อนกายลงตามคำบอกพร้อมกับรู้สึกถึงปลายนิ้วที่แทรกเข้ามาลึกขึ้น


ความแน่นที่ไม่คุ้นเคยบอกให้ฮยอกแจ็บรู้ว่า  หากสิ่งนี้ถอนออกไปแล้วแทนที่ด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่ามันจะเจ็บมากแค่ไหน  แต่แม้ถึงจะรู้เช่นนั้น  ฮยอกแจกลับไม่คิดที่ขัดขืน 


คยูฮยอนไล้วนหมุนนิ้วสร้างความคุ้นเคยจนรบรู้ได้ถึงอาการคลายการบีบรัดลง  แล้วค่อยๆเพิ่มนิ้วเข้าไป


อื้อ..มะ...ไม่เป็นไรแล้ว”  เสียงติดขัดร้องบอกให้คนที่อดทนรอให้ร่างเล็กพร้อมกว่านี้ชักนิ้วออกช้าๆ


ฮยอกครับ”  เสียงทุ้มเอ่ยเรียก


อือ


ถอดให้ผมหน่อย..นะคนดี”  คำร้องขอที่ฮยอกแจเกือบจะส่ายหน้าปฏิเสธก็ต้องชะงักหยุดไว้  เมื่อคำขอนั้นทิ้งท้ายด้วยการออดอ้อนจนไม่กล้าบอกปัด


เนื้อตัวเปลือยขยับตัวขึ้นนั่งแยกขาออก  สายตาที่ก้มต่ำหนีดวงตาแรงกล้าแต่ก็ต้องพบว่าส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายฟ้องว่าต้องการตัวเองมากแค่ไหนใต้ร่มผ้า


มือเล็กที่สั่นน้อยๆ  ค่อยริดกระดุมออกจากบนลงล่างทีละเม็ด  เผยแผ่นอกแกร่งที่ไม่ได้ขึ้นรูปเหมือนนักกีฬาทั่วไป  แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่มี 


กระดุมที่ปลดออกครบทุกเม็ด  คยุฮยอนก็จัดการสะบัดมันออกจากร่าง


กางเกงด้วยครับ


คำบอกที่ฮยอกแจต้องซ่อนริ้วรอยเขินอาย  ก้มหน้างุดแล้วแก้กางเกงออก  หน้าห้องที่ขึ้นไรอ่อนๆ  ทำให้ปลายนิ้วเรียวอดไม่ได้ที่จะแตะไล้เบาๆด้วยอยากรู้


อืมม...ซนหรือ


ปะ...เปล่า..


หมับ


มือหน้ากุมมือเล็กเอาไว้  ก่อนจะวางแหมะลงไปที่ส่วนกลางของตัวเอง  แรงยั้งมือที่ไม่มากพอทำให้มือเล็กสัมผัสส่วนนั้นโดยไม่สามารถขัดขืน


ถอดต่อสิครับ”  คยูฮยอนโน้มหน้ามาระซิบที่ข้างๆใบหู  ก่อนจะจูบซับที่ไรผมเบาๆ  เม้มติ่งหูเล็กสร้างอารมณ์ที่ขาดช่วงให้ต่อเนื่อง


อื้อออ”  ร่างเล็กแทบอ่อนระทวยกับสัมผัสนั้น เอื้อมมือไปถอดชั้นในสีเข้มออก  ก่อนจะแตะแล้วกำรอบก่อนจะขยับขึ้นลงช้าๆ


อืมมมม ดีครับฮยอก...เสียงครางทุ้มเบาๆที่ข้างหูยิ่งเร่งเร้าให้มือเล็กขยับเร็วขึ้น


หมับ


พอก่อนนะ  เดี่ยวผมเสร็จก่อนพอดี


อือ


ให้ผมทำดีกว่า”  จมูกคมกดลงที่แก้มใสอีกครั้งแล้วดันล่างเล็กลงไปนอนดังเดิม  ร่างสูงเอื้อมหยิบหมอนมารองใต้สะโพกเล็กแล้วโน้มตัวลงไปแนบ


รัก


คำพูดที่คนฟังยิ้มรับมันด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน


อึก


อืม…. อ่าห์ แน่นมากครับ”  คยูฮยอนครางพร่ายามกดแทรกกายตนเองลงไป ความอุ่นร้อนในในกายร่างเล็กหล่อหลอมเสียแทบเขาจะละลายไปกับอารมณ์นี้  


กลับไปอ่านต่อค่ะ
http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=111

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น