วันอาทิตย์ที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2557

SF: 38 Sound of silent Cont.

เวลาค่ำหลังจากมื้ออาหารที่เรียบง่ายเพียงลำพังสองคนกับเสียงเพลงที่ปิดวนไปวนมาให้บรรยากาศในห้องไม่เงียบเหงาเกินไปในเวลานี้ที่ภายในห้องนอนเย็นฉ่ำด้วยอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศและแสงไฟสลัวจากโคมไฟหัวเตียง  พร้อมกับกิจกรรมหนึ่งที่ถูกเลื่อนค้างตั้งแต่ช่วงบ่าย 


ฮันคยองเอ่ยย้ำคำพูดของฮยอกแจที่ขอให้เลื่อนมันออกไป  ฮยอกแจจึงทำได้แค่พยักหน้ารับอย่างเขินๆ ก่อนจะโอบแขนรอบลำคอหนาให้อีกฝ่ายอุ้มเข้าไปยังห้องนอนก่อนที่ร่างกายจะถูกปลดเปลื้องเหลือเพียงกายเปล่านอนส่ายเร่าในยามนี้


ริมฝีปากร้อนที่แทะเล็มไปตามผิวกายเนียน  มือหนาลูบแผ่วไปตามช่วงไหล่ลากไปยังเนินอกก่อนจะเลื้อยปลายนิ้วลงต่ำไปยังแผ่นท้องแบนราบ  ในขณะที่ริมฝีปากเราะร้ายกำลังหยอกล้อดูดดุนตุ่มเล็กที่ประดับบนเนินอกขาว



กายเล็กในยามนี้ทำได้เพียงกระสับกระส่ายบนที่นอนกว้าง  ผ้าปูที่นอนชุดใหม่ที่ถูกแทนที่ยับยู่  เสียงหอบหายใจที่ดังแผ่วที่ฮันคยองจดจำมันได้ดีทุกท่าทาง


หากฮยอกแจส่ายเร่าแบบนี้  นั่นหมายถึงฮยอกแจรู้สึกดีกับสิ่งที่เขาปรนเปรอให้


แผ่นอกที่หอบหายใจแรงๆ บ่งบอกว่าฮยอกแจกำลังตื่นเต้นกับสิ่งที่เกิดขึ้น



ดวงตาที่ปรือน้อยๆ อย่างยากลำบากแสดงถึงอารมณ์หวามที่ดึงให้ฮยอกแจดำดิ่งและซึมซาบไปกับมัน


แม้ไม่มีเสียงครางร้องบอกว่าฮยอกแจรู้สึกดีแค่ไหนที่ถูกเขาสัมผัส  แต่เขากลับได้ยิน  ....  เสียงที่เปล่งร้องในลำคอที่ปนแทรกมากับลมหายใจ


รวมถึงสายตาที่แสดงออกมาและสัมผัสทั้งหมดที่แสดงถึงความรู้สึกที่มี


จ๊วบ.....



เสียงลิ้นและริมฝีปากที่ดูดเลียให้เจ้าตัวได้ยิน  ก่อนที่ฮันคยองจะปละออกจากแผ่นอกยั่วเย้า  จมูกคมดอมดมกลิ่นกายหอมหวานไปทั่วทุกตารางผิว  ไออุ่นร้อนของลมหายใจปะทะผิวอ่อนจนขนลุกซู่  เนื้อเนียนผิวประปรายด้วยรอยช้ำแดงจากกลีบปากที่ฝากรอยเอาไว้


ฝ่ามือหยาบเคล้นคลึงเล้าโลมเรือนกายที่สะดุ้งรับ  ขาเรียวบดเบียดเข้าหากันแน่นราวกับว่ามันช่วยบรรเทาความรู้สึกที่แผ่ซ่านไปทั้งกายนี้ให้ทุเลาลงได้


รู้สึกดี แต่ไม่อาจร้องบอก


อยากจะห้ามกับสิ่งที่ทำให้รู้สึกอายแต่กลับร้องห้ามไม่ได้ 


มีเพียงร่างกายที่แสดงออกว่าตอนนี้รู้สึกราวกับโดนแผดเผาด้วยความอ่อนโยนและร้อนแรงจากสัมผัสที่คนรักมอบให้ 




“ฮื่อออ”  เสียงลมหายใจรุนแรงที่ปลดปล่อยออกมา  ยามที่คนตัวโตดูดเม้มบนเม้มท้องพร้อมกับมือที่ลูบไปบนผิวอ่อนหน้าขาแล้วดันแยกออกกว้างก่อนจะแทรกตัวเข้ามา




มืออีกข้างหนึ่งแตะลงไปบนส่วนไวสัมผัสกำลังหยอกล้อลูบไล้ให้มันตื่นตัว




ร่างบากระตุกขึ้นแรงๆ ยามที่ปลายนิ้วแกร่งเคลื่อนไปยังช่องทางด้านหลังสะกิดเขี่ย ความรู้สึกวูบวาบที่ไม่สามารถเปล่งเสียงระบายความอึดอัด  ทำได้เพียงขบเม้มริมฝีปากกับความรู้สึกที่จู่โจมเข้าหาแบบนี้




“ดีใช่ไหม?”  คำถามที่เอ่ยถามยามจับจ้องใบหน้าที่เหยเก  ฝันซี่สวยกัดที่ริมฝีปากพร้อมกับซูดลมหายใจเข้าจนเกิดเสียง  ใบหน้าเล็กพยักแรงๆ  ตอบรับคำถามยามที่ส่ายสะโพกระบายความเสียวซ่าน




ริมฝีปากร้อนผ่าวครอบลงที่แก่นกายเล็กขยับรูดรั้งเป็นจังหวะ พร้อมกับปลายนิ้วที่สอดใส่เข้าไปในกายเล็กสร้างความพร้อมให้ฮยอกแจไม่ต้องเจ็บมาก ใบหน้าสวยจะส่ายสะบัดมากแค่ไหน  แรงบีบกระชับที่ไหล่เขาบอกได้ดี ความคิดที่ฮันคยองก็ยิ่งเพิ่มแรงดูดดุนมากเท่านั้น




ปลายนิ้วยาวที่กดสอดเข้าออกในช่องทางด้านหลัง แรงตอดรัดปลายนิ้วที่ฮันคยองรู้สึกไม่ไหวที่จะอดทนต่อไป ใบหน้าคมผละออกจากสัดส่วนน่ารัก  ทาบทับกายขึ้นไปเสมอก่อนจะบดจูบลงไปยังกลีบปากสวยอีกครั้ง




“ฮยอกแจครับ..”  เสียงกระซิบเรียกที่ฮยอกแจปรือตามอง  และก็มองเห็นเพียงแค่สายตาที่ทำให้ยิ่งรู้สึกร้อน...




มือเล็กยกขึ้นแตะไปที่ดวงตาคม  ดวงตาที่มองมาแม้จะแฝงไปด้วยอารมณ์ที่ปะทุแต่มันก็แฝงมาด้วยความอบอุ่นเสมอ




หงึกๆ




ใบหน้าเล็กพยักเบาๆ ราวกับบอกให้อีกฝ่ายเข้ามา  ท่าทางที่ฮันคยองจูบเบาๆบนหน้าผากมนแล้วจ่อแท่งเนื้อร้อนเข้ากับช่องทางที่ถูกทำให้คุ้นชินเมื่อครู่




“เจ็บไหม..ฮื่ม...” แม้แรงตอดรัดจากกายเล็กจะทำให้อยากกระแทกกายไปมากแค่ไหน  แต่ฮันคยองก็ทำได้เพียงกดกายลงไปช้าๆ  คำถามที่ถามอย่างเอาใจใส่ในความรู้สึก  เพราะฮยอกแจไม่สามารถท้วงเขาได้




สายตาสั่นระริกประสานกลับไป  พร้อมกับส่ายหน้าตอบว่าไม่เป็นไร  มีเพียงดวงตาที่คลอด้วยหยาดน้ำจางๆเพราะความเสียงซ่านที่แทรกกายเข้ามาทีละนิดจนกดแทรกเข้าไปได้ทั้งหมด รับรู้ได้ถึงความตอดรัดถี่  ริมฝีปากร้อนผ่อนลมหายใจยาวกับความรู้สึกที่สุกจนแทบจะระเบิดออกมา




 “อ่าห์ ฮยอกแจ...อึ้ก...คุณบีบผม...อืม...เสียงคำรามในลำคอพร้อมกับพร่ำบอกแม้จะเป็นการพร่ำเพ้อบอกแต่เพียงฝ่ายเดียว




แต่เขารู้ว่าฮยอกแจก็รู้สึกดีไม่ต่าง




“ผมขยับนะ”  คำขอที่ฮยอกแจทำได้เพียงขยับขาออกกว้างเป็นการอนุญาต  ท่าทางที่ฮันคยองเขยิบกายยืดตรงกระชับสะโพกเล็กเอาไว้ก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้ากับจุดอารมณ์ให้กายเล็กกระตุกถี่ซ้ำๆ




แสงไฟสลัวเหลืองนวลที่เปิดไว้เพียงให้มองเห็นกันเท่านั้น  ทำให้เวลานี้ภายในห้องนอนเย็นฉ่ำเกิดเงากายของคนสองคนที่กำลังหลวมรวมเรือนร่างดื่มด่ำในกันและกัน  มีเพียงเสียงครางทุ้มต่ำที่ผสานไปกับเสียงหอบหายใจที่หลุดรอดมาในบางครั้งที่ดังอยู่ในลำคอ   แต่กำลังหวีดร้องอยู่ในใจ




เรือนร่างที่ขยับเข้าหากันราวกับว่ามันยังไม่เพียงพอเคลื่อนเข้าหาครั้งแล้วครั้งเล่า  มือหนาขยับลูบรั้งแกนกายเล็กไปพร้อมกัน  กิจกรรมร้อนที่ตรึงความรู้สึกของคนทั้งคู่ให้ได้ซึมซาบไปพร้อมๆกัน




พั่บๆๆ




เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังทั่วห้องกว้าง พร้อมกับกายหนาที่โน้มลงกดจูบไปบนเนินอกแล้วบี้คลึงตุ่มไตที่แข็งชันในยามนี้  มือหนาแทรกประสานกับกับมือเล็กที่กำผ้าปูที่นอนแน่น




ผะ..ผมใกล้แล้ว...ฮยอกแจ..อืมมม...เสียงทุ้มต่ำร้องบอกยามขยับกายเข้าไปในที่บีบแน่นในเค้นทุกความอดกลั้นให้ใกล้ถึงจุดหมาย




“ฮืออออ” เสียงหวีดร้องในลำคอพร้อมกับร่างเล็กที่กระตุกเกร็ง ปลดปล่อยน้ำขุ่นขาวออกมาเปรอะเปื้อนแผ่นท้องขาว




อืมมมมมมมมมมมมมหลังจากกระแทกกายเข้าออกไมกี่ครั้งเสียงทุ้มคำรามออกมา พร้อมกับความอุ่นร้อนที่ปลดปล่อยเข้าไปในกายเล็กจนฮยอกแจรู้สึกได้




กายหนาทิ้งตัวฟุบลงบนร่างเล็กแม้จะไม่ได้ทิ้งน้ำหนักลงไปก็ตาม  แผ่นอกที่สะท้อนหอบที่ทำให้แขนแกร่งสอดเข้าไปใต้เอวเล็กแล้วหมุนสับเปลี่ยนให้ฮยอกแจขึ้นมานอนทาบทับบนตัวแทน




“รักนะครับ” 




หงึกๆ




ใบหน้าชื้นเหงื่อพยักรับก่อนจะขยับปากตอบกลับไปเช่นกัน






ฮยอกก็รักฮัน




กลับไปอ่านต่อนะคะhttp://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=138



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น