ใบหน้าจริงจังที่คนอายุมากกว่านึกเอ็นดู
เอ็นดูในความตรงไปตรงมาและความเป็นตัวของตัวเองของร่างเล็ก
“ผมไม่ได้เตรียมอะไรมา”
ทงเฮชะงักมือที่ลูบไปบนผิวเนียนเมื่อนึกขึ้นได้
เขาไม่มีตัวช่วยอะไรเลยที่จะบรรเทาความเจ็บของร่างเล็กแม้ความเจ็บนั้นจะก่อเกิดในช่วงแรกเริ่มเท่านั้น
แต่เขาไม่อยากให้มันมากเกินไป
คำพูดที่ฮยอกแจเม้มปากแน่นก่อนจะเบี่ยงหน้าไปด้านข้างด้วยความประหม่า
“ฉัน..ไม่รู้ว่าต้องใช้อะไร”
ฮยอกแจเอ่ยบอกเสียงเบา ก่อนจะหันกลับมาสบตาคนที่ก้าวมาคร่อมอยู่บนตัวตอนนี้
“ฉันเลย..เตรียมมา..เอ่อ..บางอย่าง”
กึก
“ในลิ้นชักหัวเตียง” เสียงเบาที่มันดังชัดเจนรอยยิ้มมุมปากฉายชัดจนฮยอกแจไม่กล้าจะสบสายตา
สายตาที่เหมือนจะเอ่ยล้อผสมปนเปไปกับอะไรหลายๆอย่างที่คุณเลขาฯสื่อมันออกมา
ทงเฮเอื้อมแขนไปยังลิ้นชักหัวเตียงแล้วก็พบว่าสิ่งที่ฮยอกแจพูดนั้นจริงทุกอย่างเจลหล่อลื่นที่มีทั้งแบบธรรมดาและแบบมีกลิ่นปรุงแต่ง
ถุงยางอีกจำนวนหนึ่งที่แน่นอนว่าแต่ละกล่องแตกต่างกันออกไป
“หึๆ”
“ขำอะไรเล่า” คนที่เตรียมมาเองทุกอย่างร้องว่า
เมื่อคุณเลขาฯขำออกมาทำให้ยิ่งเขินเมื่อทุกอย่างมันฟ้องว่า
เขาเสนอตัวมากแค่ไหน
“รู้ไซส์ผมหรือ?”
เสียงทุ้มเอ่ยถามเพราะขำกับกล่องถุงยางจำนวนไม่น้อยในลิ้นชักนั้น
“ก็...กะเอา..ก็ตอนนั้น” ฮยอกแจบอกสั้นๆ
ถึงตอนนั้นที่เคยนอนร่วมเตียงเดียวกันที่บ้านของคุณเลขาฯ
“คุณนี่มันจริงๆ”
น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความอดทนที่หมดลงก่อนที่ริมฝีปากระเรื่อจะถูกครอบครอง
ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดชิมความอ่อนหวานภายในที่เคยชิมมาหลายครั้ง
ความหวานล้ำที่แตกต่างกับความรู้สึกที่บอกว่าไม่จำเป็นต้องยับยั้งเช่นทุกครั้งทำให้รสจูบคราวนี้รุนแรงจนฮยอกแจแทบตามไม่ทัน
ริมฝีปากที่บดเบียดลงมาด้วยชั้นเชิงที่แตกต่าง รสจูบที่เหมือนกับว่าครั้งก่อนๆที่เขาและคุณเลขาฯเคยจูบกันมันเป็นจูบที่คุณเลขาฯยั้งความต้องการเอาไว้ราวกับคนละคน
จูบร้อนแรงและหนักหน่วงที่บดเบียดลงมาที่ทำให้ฮยอกแจรู้สึกไร้เรี่ยวแรง
แม้จิตใจจะไม่ได้คิดขัดขืนก็ตาม
มือหนาสอดใต้เอวเล็กรั้งให้ฮยอกแจแอ่นอดขึ้นหาจนเรือนร่างแนบสนิมเข้าหากันพร้อมกับประคองท้ายทอยให้ใบหน้าเล็กเชิดขึ้นให้ถนัดถนี่
“อือ..อ๊ะ..อื้ม..” เสียงหวานครางพร่าในลำคอเมื่อผิวกายถูกลูบไล้สำรวจไปทั่วทุกตารางผิว
ปลายนิ้วไต่ไปตามแผ่นอกก่อนจะบดคลึงลงไปบนยอดอกชูชันจนร่างเล็กผวาเฮือก
“คุณ..อ๊ะ..ฮื่อ..”
เสียงหวานร้องออกมายามที่ริมฝีปากเป็นอิสระ
เพราะความเสียวซ่านจากยอดอกที่ถูกเคล้นคลึงจนรู้สึกวูบวาบไปทั้งช่องท้อง
“ดีไหม?” เสียงทุ้มเอ่ยถามยามลากไล้ริมฝีปากไปบนเนื้อเนียน
ซอกคอขาวเหมือนจะมีแรงดึงดูดเมื่อคุณเลขาฯก้มลงฝากรอยรักเอาไว้ก่อนจะงับบนติ่งหูเบาๆปลุกความต้องการให้ร่างเล็กมากขึ้นอีก
“อื้อ..” ใบหน้าเล็กพยักแรงๆ
ขณะที่กัดเม้มริมฝีปากเอาไว้แต่ก็ไม่อาจะกักเก็บเสียงหวานได้
มือหนาลูบไปทั่วเนินอกบางก่อนจะรูดเสื้อนิ่มที่กองอยู่ให้หลุดออกไปเหนือหัวแล้วเลื้อยลงมายังกางเกงตัวจิ๋วที่ร่างเล็กเตรียมมา
กางเกงเนื้อบางที่ดึงน้อยๆก็หลุดออกจากสะโพกมนได้อย่างง่ายดาย
“อื้อ...มัน..อ๊า..”
ฮยอกแจครางไม่เป็นภาษาเมื่อคุณเลขาฯลงลิ้นแลบเลียไปบนแผ่นท้องบางจนต้องแขม่วเกร็ง
มือเล็กบีบที่ไหล่หนาแน่นระบายความเสียวซ่านเกินกว่าทุกครั้ง
ท่าทางของร่างเล็กที่ทำให้ทงเฮปวดหนับก่อนจะดันร่างเล็กให้พลิกกายหันหน้าเข้าหัวเตียง
“อ๊ะ!! .....
ตะ..ตรงนั้น..มันอ๊า..”
ทงเฮทาบทับลงไปบนแผ่นหลังบางเอื้อมมือไปยังด้านหน้าสัมผัสแก่นกายของร่างเล็กจนฮยอกแจร้องพร่า
แต่เหมือนคนหน้านิ่งจะสนุกกับการป้อนสัมผัสให้ร่างเล็กระทวยใต้อ้อมกอด
“
มือหนาขยับช้าๆ ปลุกเร้าอารมณ์ให้ฮยอกแจอย่างไม่เว้นวรรคให้หายใจ
ริมฝีปากบางเฉียบกดจูบลงบนคอขาว โดยที่มือยังคงขยับอย่างเป็นจังหวะ
กึก
ทงเฮหยุดมือที่ชักนำอารมณ์จนฮยอกแจเอี้ยวหน้ามามองอย่างร้องขอ
ใบหน้าที่แดงก่ำ สายตาหวานฉ่ำด้วยอารมณ์ ทุกอย่างของฮยอกแจที่ทำให้คนมองชะงัก
ร่างหนาเอื้อมตัวขึ้นไปจูบบนริมฝีปากเจ่อแดงเบาๆ
ก่อนจะกลับมาจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็วขณะที่ฮยอกแจยังคงบิดเร้าน้อยๆกับอารมณ์ที่ถูกปลุกขึ้นมา
ลมหายใจหอบถี่ของฮยอกแจทำให้ทงเฮอดยิ้มไม่ได้
เขาต้องให้ฮยอกแจไปก่อน...
ความคิดที่ทำให้กายหนาในสภาพเปลือยเปล่าไม่ต่างกันทาบทับไปบนแผ่นหลัง
ความร้อนของผิวกายที่แนบสนิทยิ่งจุดประกายความต้องการให้ลุกโชน คุณเลขาฯพรมจูบไปบนแผ่นหลังไม่ว่างเว้น
ลมหายใจร้อนที่ไม่ว่ารดรินไปยังส่วนใดก็ทำให้ฮยอกแจครางไม่หยุด
ฟึบ
เรือนร่างที่ไร้เรี่ยวแรงจะหยัดกายทำให้ทงเฮพลิกกายเล็กให้หันกลับมานอนบนที่นอนตามเดิม
ใบปหน้าหวานที่บิดเบี้ยวเพราะแรงอารมณ์ยิ่งทำให้ทงเฮขยับข้อมือให้เร็วขึ้น
“อ๊ะ...อ๊า...คุณ..อื้อ”
เสียงหวานครางลั่นกลุ่มผมนุ่มสะบัดกระกายบนหมอนใบโต เมื่อมือหนาขยับอย่างรวดเร็วรุนแรง
ขาเรียวขาวแยกออกกว้างจิกเกร็งกับเตียงนุ่ม เมื่อทงเฮถดกายลงต่ำแล้วใช้ปลายลิ้นแลบเลียจนช่องท้องหดเกร็ง
“คุณทำให้ผมอยาก...จะรักคุณเสียตอนนี้”เสียงทุ้มเอ่ย ยามป้อนสัมผัสที่หนักหน่วงตรงส่วนปลายที่เริ่มฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำขุ่น
นัยน์ตาคมกวาดมองเรือนร่างที่บิดเร่าและแอ่นเข้าหาสัมผัสอย่างต้องการ
“อ้ะ อ๊า คุณ อ๊ะ..” เสียงหวานยิ่งครางเรียกดังขึ้น เมื่อจุดปลายอารมณ์ใกล้เข้ามา
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นก่อนที่ร่างกายจะกระตุกเกร็งยามที่ความต้องการทั้งหมดปลดปล่อยออก
“อ๊าาา!!!!”
“แฮ่กๆๆ..ฮื่อ..คุณ” เสียงหอบหายใจดังไปทั่วภายในห้องนอน
ทงเฮไม่รั้งรอให้ร่างเล็กหายเหนื่อย กายหนาเอื้อมไปยังหัวเตียงที่ร่างเล็กเอ่ยบอกในตอนแรกเจลหล่อลื่นและถุงยางที่มือหนาหยิบมันมาโดยไม่ใส่ใจจะเลือกหนัก
จุ๊บ
“ผมขอ” ทงเฮจูบเบาๆ บนริมฝีปากที่ขบเม้มแน่น
หงึกๆ
แม้จะเหนื่อยกับการปลดปล่อยเมื่อครู่และแม้จะเขินอายไม่น้อย
แต่ฮยอกแจก็กดหน้าเอ่ยอนุญาตกับคำขอนั้นอย่างเต็มใจ
“แล้วอย่ามาว่าผมนะ”
เสียงทุ้มเอ่ยเตือนคนที่ตระเตรียมใจมาเป็นของเขาอย่างเต็มใจ
ทงเฮปลุกอารมณ์ร่างเล็กให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้งจนเสียงหวานเริ่มครางแผ่วอีกครั้ง
ก่อนที่ดวงตากลมจะเบิกกว้างยามที่มือหนาแยกขาตนเองออกจากกันพร้อมแทรกกายเข้ามาอยู่ตรงกลาง
ความอายแล่นไปทั่วหน้าใบหน้าเมื่อนึกได้ว่ากำลังนอนทอดกายให้ดวงตาคมกวาดมองแบบนี้
อีกทั้งสายตาตนเองก็ไม่กล้าที่จะมองไปยังคุณเลขาฯตรงๆ
แคว่ก
เสียงพลาสติกและกระดาษถูกฉีกออกจนดวงตาสั่นไหวหันมามองสิ่งที่คุณเลขาฯทำด้วยใบหน้าแดงก่ำ
ริมฝีปากขบเม้มแน่นเมื่อมือหนาที่ชะโลมด้วยเจลหล่อลื่นลูบวนเข้าไปช่องทางที่ขมิบถี่รัวรับสิ่งแปลกปลอม
“ซี๊ด..” ใบหน้าหวานเชิดขึ้นสูงเมื่อความลื่นของเจลกำลังทำให้สัมผัสของคุณเลขาฯนั้นยิ่งวาบหวาม
เมื่อปลายนิ้วนั้นลูบวนสะกิดให้ต้องการหากแต่ไม่กดแทรกเข้ามาเสียที
“อือๆ...ฮือ..” เสียงหวานครางพร่าเอวเล็กส่ายเร่า ภาพที่ทงเฮมองด้วยสายตาวาววับ
ใช่...เขามีความอดทนมากพอหากเขาคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา แต่ในเวลานี้ที่ทั้งเขาและฮยอกแจใจตรงกัน
รวมถึงท่านประธานที่เขาเคารพที่เอ่ยอนุญาตในการคบหาและการมาเที่ยวในครั้งนี้
ก็เหมือนเป็นการยอมรับกลายๆ ในการพัฒนาความสัมพันธ์ทำให้เขาไม่อาจยั้งความต้องการได้
และเขาก็รู้ตัวเองดีว่า...ตัวเขาเองนั้นค่อนข้างจะรุนแรง
“คุณ...อื้อ..” ใบหน้าหวานกระสับกระส่ายแม้จะปลดปล่อยไปแล้วก็ตาม
“ขอผมสิ”
เสียงทุ้มบอกยามที่ปลายนิ้วยังลูบแกล้งร่างเล็กต่อไป แม้ตัวเองจะทรมานกับความต้องการที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย
แต่ยิ่งเห็นฮยอกแจที่บิดกายเร่าก็ทำให้เขาอยากฟังเสียงร้องขอหวานๆ
เสียงร้องขอจากคนแสบที่มักจะเอาแต่ใจเสมอๆ
“อื้อ..”
ขวับๆ
ฮยอกแจส่ายหน้าปฏิเสธเมื่อได้ยินประโยคนั้น ประโยคที่ทำให้รู้สึกเขินอายกับสิ่งที่คุณเลขาฯให้เขาเอ่ยออกไป
“จะ..ใจร้าย..อื้อ..ซี๊ด..”
ฮยอกแจว่า แต่แล้วก็ต้องเกร็งไปทั้งกายขาที่แยกออกจากกันยิ่งอ้าออกกว้างเมื่อนิ้วเรียวยาวที่ลูบวนที่ช่องทางรักกดแทรกเข้าไปช้าๆ
เพียงแค่ปลายข้อนิ้วแล้วถอนออกมา
“นะครับ...ฮยอกแจ”
กายหนาที่นั่งบนส้นเท้าตัวเองกวาดมองร่างเล็กที่ดวงตาฉ่ำวาวไปด้วยหยาดน้ำตา
เอวเล็กยังคงบิดไปมา เอ่ยย้ำด้วยน้ำเสียงนุ่มอย่างที่ฮยอกแจใจอ่อนยวบพยายามข่มความอายเอาไว้ก่อนจะเอ่ยขออย่างน่ารักเสียจนคนสั่งยิ่งกว่าพอใจ
“อ้ะ คุณ..อือ
พะ พี่ทง..เฮ.. อ๊า ...รักฉัน..ฮื่อ..ทำฮยอก..ที” เสียงครางกระเส่าเอ่ยขอ
คำขอที่เอ่ยด้วยสรรพนามที่ต่างออกไปจนคนฟังยิ่งอยากจะรักตอบให้อย่างถึงใจ
“อืม..ฮยอกแจ..” ทงเฮกดแทรกนิ้วเข้าไปจนสุดจนเสียงร้องหวานร้องพร่ากับสิ่งที่เติมเต็มเข้ามา
นิ้วเรียวยาวที่กดเข้าไปสุดจนร่างจนฮยอกแจสะดุ้งทุกครั้งที่กดเข้าหา
ท่วงท่าที่ทำให้คุณเลขาฯคลึงสะโพกมนแรงๆขณะที่หมุนนิ้ววนหาจุดที่ทำให้ร่างเล็กรู้สึกดีจนสะโพกมนเด้งรับ
ดวงตาที่จับจ้องช่องทางที่กลืนกินนิ้วเข้าไปจนสุดท้ายความต้องการทำให้ความอดทนหมดลง
ทงเฮถอนนิ้วออกก่อนจะควานหยิบซองพลาสติกที่หล่นอยู่ข้างขึ้นมาแล้วรีดของที่อยู่ภายในไปอยู่ฝั่งหนึ่งก่อนจะฉีกซองอีกฝั่งออก
ความลื่นและกลิ่นหอมที่ปรุงแต่งที่ทงเฮสวมมันเข้ากันแก่นกายที่แข็งจนปวด
มือหนาขยับแก่นกายที่ปริ่มด้วยน้ำที่ต้องการปลดปล่อยจากการเล้าโลมให้ร่างเล็ก
ถุงยางถูกรูดลงไปสวมแท่งเนื้อร้อนจนสุด ภาพที่ฮยอกแจมองมันอย่างไม่ละสายตา
ความอบอุ่นของคุณเลขาฯที่เคยได้รับ
ความหน้านิ่งที่เคยไม่ชอบมัน
ความดุและชอบกวนอารมณ์ให้โมโหในบางครั้งที่ก็เคยปะทะฝีปากมา
แต่ครั้งนี้กลับเป็นความเซ็กซี่ที่ไม่เคยเห็น
ความร้อนแรงที่เพิ่งเคยสัมผัส
ทุกอย่างที่ทำให้ร่างเล็กรู้สึกเหมือนว่านี่เป็นอีกมุมหนึ่งที่เพิ่งได้เจอ
มือหนาประคองแก่นกายมาแทนที่ส่วนที่เคยกดแทรกนิ้วเข้าไป ก่อนจะดันกายเข้าหากดลงไปเรื่อยๆช้าๆ
“เจ็บ ...ตะ..แต่..ฉันไหว..”
เสียงหวานร้องยามที่สัมผัสได้ถึงความใหญ่โตที่กดเข้ามาความแตกต่างจากนิ้วเมื่อครู่แม้จะมีเจลช่วยให้มันไหลลื่นอีกทั้งถุงยางที่ทำให้การเสียดสีน้อยลง
เสียงร้องทำให้ทงเฮชะงักจนร่างเล็กต้องเอ่ยทับไปว่าร่างกายนี้ยังรับไหว
“ผ่อนคลาย..คุณบีบผมจะยิ่งทำให้คุณเจ็บ”
ทงเฮโน้มกายไปกดจูบที่ปากระเรื่ออย่างปลุกอารมณ์ให้ร่างเล็กไม่สนใจกับส่วนที่กดแทรกเข้าไปพร้อมกระซิบบอก
ก่อนที่มือหนาก็เคล้นคลึงสะโพกมนยามที่ค่อยๆกดกายเข้าไปจนหมด
จูบร้อนแรงที่ป้อนให้ยามที่ส่วนล่างขยับช้าๆแล้วกดกระแทกเข้าที่จุดกระสันของร่างเล็กจนเสียงหวานเริ่มครางกระเส่า
“อือ พี่..ทงเฮ..
อ้ะๆ” เมื่อความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นเสียวซ่านเสียงหวานยิ่งครางดัง
ช่องท้องรับรู้ได้ถึงความเสียดเสียงที่เพิ่งเคยพบเจอจนขาเรียวยิ่งแยกออกให้คนที่คร่อมทับอยู่ด้านบนกดกายเข้ามาหาได้ลึกขึ้น
ความน่ารักของเด็กแสบทำให้ทงเฮขยับกายเร็วขึ้นแขนแกร่งทั้งสองข้างยันไปบนที่นอนนุ่มยามที่ฮยอกแจเอื้อมแขนขึ้นมาคล้องลำคอหนา
บนเตียงขนาดใหญ่ในบ้านพักที่มีผู้อาศัยเพียงสองคน ยามที่ร่างกายของคนทั้งคู่กำลังสัมผัสกันอย่างแนบแน่น
ไออุ่นร้อนของร่างกายแผ่กระจายไปในอากาศที่เย็นเยือก
สะโพกสอบโถมกายเข้าหาไม่เบาแรง
แรงกระแทกที่ทำให้ร่างเล็กสั่นไหวไปตามแรงโยกจนรู้สึกถึงปลายทางที่ใกล้เข้ามาอีกครั้ง
“อ่ะ อื้อ มะ ..ไม่ไหว..
อ้ะ มะ..” เสียงหวานครางถี่รัวเมื่อเวลานี้คุณเลขาฯสัมผัสทั่วทั้งร่างกายจนแทบสำลักความสุข
สะโพกที่ถูกเคล้นคลึงอย่าหนัก แผ่นอกขาวก็ถูกดูดเม้มจนขึ้นรอยประปรายและกายหนาที่กระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็วทำให้ขาเรียวจิกเกร็งเมื่อรู้สึกว่าตนใกล้จะถึงจุดหมายอีกรอบ
คำบอกที่ทงเฮกระชับเอวเล็กแล้วโถมกายเข้าหาจนเสียงเนื้อที่กระทบกันดังก้องทั่วห้องกว้าง
เมื่อรู้สึกถึงแรงบีบกระชับจากช่องทางอ่อนนุ่มที่ทำให้เขาเองก็จะปลดปล่อยไม่ต่างกัน
“อ๊าาาาา!!!!!”
“อืมมมม!!!!”
ดวงตากลมหลับแน่นเมื่อคุณเลขาฯกระแทกมาเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับเสียงทุ้มต่ำในลำคอ
ปลดปล่อยที่หยุดหยาดความต้องการออกมาอีกครั้งจนเปรอะเปื้อนไปบนแผ่นท้อง ขณะที่คุณเลขาฯนั้นยังคงกดแช่แก่นกายไว้ในตัว
เสียงหอบหายใจดังก้องแผ่นอกบางสะท้อนขึ้นลงเร็วขณะที่ทงเฮกดจูบบนริมฝีปากบางอีกครั้งเบาๆแล้วค่อยๆ
ถอนแก่นกายออกมาพร้อมกับน้ำรักที่คั่งค้างในถุงยาง
ฮยอกแจเม้มปากแน่นเสหน้าไปด้านข้างเมื่อรู้สึกถึงความเก้อเขินที่ต่างออกไป
ฟึบ
มือหนารูดสิ่งที่ครอบบนแก่นกายออกก่อนจะผูกมัดมัดเอาไว้แล้วหย่อนทิ้งในถังขยะ ดวงตาคมหันมามองร่างเล็กที่ทำตัวไม่ถูกแล้วแอบยิ้ม
คนแสบเหมือนจะสิ้นลายอย่างไรไม่รู้
กลับไปอ่านต่อค่ะ
