วันจันทร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2558

SF 108 : When We Meet Again… _II_ [END]




“หึๆ ....ฮ่าๆ”  ฮยอกแจหัวเราะพร่ากับประโยคนั้น ยามที่ร่างกายถูกกดลงบนพื้นทางเดิน  เสื้อผ้าที่สวมอยู่ถูกกระชากออกจนฉีกขาด




ฟึบ




มือหนาจัดการพลิกกายเล็กให้คว่ำลงในท่าชันเข่ารูดกางเกงเนื้อนิ่มออกจากสะโพกบางเอื้อมมือไปกุมยังส่วนอ่อนไหวที่เริ่มจะมีปฏิกิริยาเล็กน้อย




“อื้อ..”




ความอดกลั้นที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวันทำให้ซีวอนพร้อมที่กดกายเข้าหาแทบจะทันที  เรือนร่างเพรียวบางเปิดเผยให้เห็นทุกสัดส่วนพร้อมกับช่องทางรักที่ใช้ปลายนิ้วกดแทรกเข้าไปแรง




“อ่าห์..ฮื้อ..อึ้ก” สะโพกบางส่ายน้อยๆกับสัมผัสจาบจ้วง  แก่นกายก็ถูกฝ่ามือหนาปลุกเร้าจนมันแข็งตัวขึ้น




“อ๊า...ละ..ลึกอีก”  เสียงหวาดหวีดร้องเมื่อลิ้นร้อยปาดเลียไปยังส่วนที่ตอดรัดน้ำลายที่ละเลงเอาไว้เพียงนิดก่อนจะขยับตัวขึ้นทาบ




ฟึบ




“อ๊าาาาาาา”  ซีวอนกดกายเข้าหาโดยไม่ผ่อนแรง  กดแทรกเข้าไปทีเดียวจนสุด  ความสับสนและความผิดหวังถาโถมเข้าหาจนปลดปล่อยทุกความเสียใจนี้ไปกับเซ็กส์ที่ไม่อ่อนโยนเช่นทุกครั้ง




“แรง..ซีวอน..แรงอีก..อ่าห์”  ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวหันกลับมาเอ่ยบอก ดวงตาที่ชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาที่ไม่แน่ใจว่าเกิดขึ้นเพราะความเจ็บหรือพรั่งพรูด้วยอารมณ์ที่พุ่งสูง




“ขนาดฉันรุนแรงกับนายแบบนี้..อืม...ยังขอให้ฉันแรงอีก..สุดยอดจริงๆนะฮยอกแจ”




“อ๊ะ! อ๊า...อื้อๆๆ”  มือหนาขยับร่างเล็กให้ลงไปนอนบนพื้นยกขาเรียวข้างหนึ่งขึ้นมาแนบไปกับแผ่นอก กดแทรกกระแทกกายเข้าหาให้ลึกและแรงจนร่างเล็กไหวโยก




“อ่าห์...อืม...ตอดรัดดีจังนะ..”  เสียงพร่าว่าก่อนจะก้มลงดูดดุนยอดอกนิ่มตวัดเลียจนมันแข็งชัน




จ๊วบ




“ฮ้า...ฮื่อ..”




ฟึบๆ




กายหนายังคงโยกไหวเข้าหาอย่างไม่ผ่อนแรง  มือหนาจัดการรวบข้อมือเล็กให้ชูขึ้นไปเหนือหัว  ผมนุ่มสะบัดส่ายอย่างยั่วยวนกับสัมผัสที่ได้รับ


“ซีวอน..อ่าห์..อื้อ..”




“ฮยอกแจ..นาย..มัน”




แหมะ




ฟึบ




ดวงตาที่ปรือหนักลืมตาโพลงขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกถึงหยดน้ำที่ตกมากระทบบนแก้ม  ดวงตาคมที่ชุ่มไปด้วยน้ำตากำลังปลดปล่อยมันออกมา




สายตาที่ฉายแววไว้ด้วยความผิดหวังและความเสียใจ






กลับไปอ่านต่อก่อนเน้อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.




“อ๊ะ...”  เสื้อยืดตัวนุ่มที่คาอยู่ที่แขนที่ชูขึ้นเหนือหัวราวกับจองจำแขนทั้งสองข้างไม่ให้ขัดขึ้น  ร่างเล็กนั่งคร่อมไปบนเอวสอบที่ไร้เสื้อผ้าติดกาย 




จ๊วบ...




“ฮื่อออ...”  ฮยอกแจนั่งไม่อยู่สุขเมื่อใบหน้าคมซุกไซร้ไปบนแผ่นอกอีกทั้งมือหนาที่ขยับชักรูดสร้างอารมณ์หวามให้จนร่างกายแทบรับไม่ไหว




ไม่ใช่ว่าเซ็กส์มันดีกว่าเดิม  แต่มันเป็นเซ็กส์ที่มากกว่าร่างกาย



ฟึบๆๆ  ฮยอกแจโยกกายอยู่บนกายหนา  แขนสองข้างโอบรอบคอหนาเอาไว้มีเพียงเสียงหอบและเสียงครางพร่าที่เล็ดรอดออกมา




จุ๊บ 




เกลียวลิ้นสอดแทรกวาดชิมโพรงปาก  ลิ้นที่หยอกล้อไล่ต้อนและหลีกหนี  มือหนาประคองก้นนุ่มคลึงนวดและควบคุมจังหวะให้ร่างเล็กที่กำลังกลืนกินแท่งเนื้อร้อนของตนเอง




“อืม...แน่นจัง..”




“ไหว..ไหม”  ซีวอนถามเพราะไม่ได้ทำอะไรกันมาสักพักจนรู้สึกว่าร่างเล็กนี้แนบสนิทกับเขาเสียดสีจนแน่นไปหมด




“วะ.ไหว..มากกว่านี้อีกสิ..อื้อ..” 




ซีวอนล็อคเอวบางเอาไว้ให้ลอยค้าง  ก่อนจะกระแทกกายเข้าหาคนที่คร่อมอยู่ด้านบน ร่างกายที่หลอมรวมเขาหากันมากกว่าเกมส์ที่ได้เริ่มขึ้น




“ฮื้ออๆๆๆๆ อ๊ะ..ซีวอน..อ๊า...”




ตอนนี้ทุกอย่างในหัวของผมมีแต่ฮยอกแจ  และคนที่อยู่ตรงหน้าของผมก็คือฮยอกแจ  กลิ่นหวานที่อบอวลระหว่างเรากำลังมอมเมาให้ผมดื่มด่ำไปกับเรือนร่างนี้และความจริงที่ว่าเขาจะไม่หนีไปอีก




“ขอบคุณนะ.....ที่รักฉัน..” 





กลับไปอ่านต่อค่ะ 




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น