บนที่นอนที่ยับย่น
เวลานี้มีสองกายที่กำลังทาบทับกันอยู่บนที่นอนหนา เรือนร่างที่เปลือยเปล่าไม่ต่างกัน พร้อมกับไออุ่นจากร่างกายที่แผ่ออกมาด้วยความรู้สึกที่พุ่งสูง
“ซีวอน...อือ..”
เสียงร้องพร่าของฮยอกแจดังขึ้น
เมื่อมือหนากำรอบแท่งเนื้อที่ตื่นตัว
ขยับข้อมือขึ้นลงพร้อมกับสายตาที่จับจ้องไปยังร่างกายของคนที่นอนทอดกายเวลานี้
‘ก็มีเหมือนๆกัน....แต่ทำไมมีอารมณ์’
คำถามที่ไม่มีคำตอบ หากแต่ร่างกายกลับตอบสนองได้เป็นอย่างดี พร้อมกับคำถามต่อมา
‘จะเอาเข้ายังไง’
“มะ..ไม่เป็นไร...เข้ามาเลย” ความต้องการทางร่างกายที่ไม่เคยได้รับ ฮยอกแจเอ่ยเสียงขาดห้วงบอก พร้อมๆกับขาเรียวที่แยกออกจากกัน
“ถ้าไม่ไหว..บอกฉันนะ”
“อือ”
ซีวอนจ่อแกนกายกับช่องทางหยุ่นนุ่มที่ดูท่าแล้วไม่น่ารับความใหญ่โตของตนเองเข้าไปได้ หากแต่สายตาเว้าวอนทำให้กายหนากดแทรกกายเข้าไปทีละน้อย
“อึ้ก!!”
ความปวดร้าวแทรกซึมไปทั่วทั้งกาย
เมื่อช่องทางด้านหลังไม่ได้ถูกขยายให้มันคุ้นชินเสียงก่อน ฮยอกแจกัดฟันแน่นพยายามไม่ให้เสียงหลุดรอดออกมา
หากแต่สีหน้าที่แสดงออกชัดเจนทำให้ซีวอนชะงัก
แท่งเนื้อที่แทรกเข้าไปได้เพียงเล็กน้อยค้างคาเอาไว้แบบนั้น
“ถ้ามันเจ็บขนาดนั้น...เอาออกเถอะ” ซีวอนบอกแม้ร่างกายของตัวเองจะตื่นเต็มที่แล้วก็ตาม
“มะ..ไม่ อย่าเอาออกนะ ฉันไหว”
ฮยอกแจสำลักบอกห้าม
“.......”
“ฉัน..ไม่เป็นไร..เข้ามา...ใส่มันเข้ามาให้หมด” แม้จะเจ็บจนแทบจะขาดใจ แต่ฮยอกแจก็ไม่คิดจะล้มเลิกกลางคัน
“นายดูไม่โอเคเลยสักนิด”
ซีวอนบอกพร้อมโน้มตัวลงไปจูบไปบนผิวเนื้ออ่อนแล้วกดแทรกกายเข้าหาทีละน้อยให้ช่องทางคับแคบค่อยๆขยับขยายคุ้นชินกับสิ่งที่แทรกเข้าไป
“อื้อ...”
เสียงหวานครางน้อยๆกับสัมผัสจากริมฝีปากรอนที่พรมจูบไปบนร่างกาย
ความหวามไหวที่ทำให้ร่างเล็กผ่อนคลายอาการเกร็งจนซีวอนกดกายเข้าหาได้จนกายเชื่อมเข้าหากัน
จุ๊บ
“สุด..หรือยัง...”
“อืม..เข้าไปหมดแล้ว” ซีวอนตอบรับยามที่กดจูบไปบนแผ่นอก
“ซีวอน...ขอโทษนะ..ได้โปรดอยู่แบบนี้สักพัก” คำขอร้องพร้อมแขนที่ยกขึ้นโอบรอลำคอแล้วกอดให้แนบสนิทที่สุดโดยที่กายยังคงสอดประสานกัน
คำขอที่ซีวอนไม่เข้าใจหากแต่ยอมที่จะอยู่นิ่งๆตามคำขอนั้น
แม้อารมณ์ในกายอยากที่จะขยับกายเข้าหาเพื่อปลดปล่อยให้ให้เสร็จก็ตาม
“ทำเถอะ”
หลังจากกอดนิ่งๆแบบนั้นเกือบห้านาที
ฮยอกแจก็เอ่ยทำลายความเงียบ พร้อมกับซีวอนที่ยืดตัวขึ้นเพื่อจ้องมองไปยังดวงตากลมใส
“งั้น...ฉันทำ”
หงึก
กายหนาที่กดกายแช่ไว้ในร่างเล็กขยับกายออกแล้วเคลื่อนเข้าหาช้าๆ
ใบหน้าที่แสดงออกทุกห้วงอารมณ์จนดวงตาคู่คมลอบมองบ่อยๆ
“แน่นมาก” เสียงทุ้มระบายลมหายใจยามกดกายเข้าหา
“ฮื่อ...”
ร่างกายของทั้งสองคนที่สอดแทรกเข้าหากับเป็นจังหวะราวกับทวงทำนองของชีวิต ทำนองที่เนิบนาบสลับเร่งเร้า เรือนกายร้อนเสียดสีกันจนเริ่มคุ้นชินทละน้อย
“นะ..นาย...ห่วยจัง..อือ”
เสียงพร่าร้องบอกเพราะจังหวะที่แนบเข้าหากระตุ้นความต้องการของร่างกายหากแต่ทำให้รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งกายเพียงเท่านั้น
“ฉันยัง..ฮือ..ไม่อยากเสร็จ”
ซีวอนตอบกลับแม้ความต้องการทางร่างกายจะอยากกระแทกกายเข้าหาให้ปลดปล่อยให้เสร็จสิ้น
หากแต่ความใกล้ชิดเมื่อครู่ทำให้รู้สึกอยากที่จะอยู่แบบนี้นานอีกสักนิด
“ฮื่ออออ....อ่าห์...อื้อๆ..” ขาเรียวแยกออกกว้างยามที่มือหาจับเข้าที่หัวเข่าแล้วแยกออก
ดวงตาคมกวาดมองผิวกายที่ระเรื่อไปด้วยสีฝากของเลือดที่ทำให้ผิวกายขาวนี้เปลี่ยนสี
ฟึบๆๆ
“อ๊า...อึก..อื่อออ” ร่างหนาโถมกายเข้ามาจูบไปบนริมฝีปากปากที่อ้าหอบหายใจแรง
“ปล่อย..อ๊า...ปลดปล่อยฉัน” น้ำเสียงอ้อนขอพร้อมดวงตาที่พร่าไปด้วยหยาดน้ำทำให้ซีวอนรั้งกายมาตั้งตรงล็อคเอวเล็กไว้ก่อนจกระแทกกายเข้าหาถี่รัว
ห้วงอารมณ์ที่ดำดิ่งในสัมผัสของกันและกันจดปลดปล่อยในที่สุด
กลับไปอ่านต่อนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น