วันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555

SF : 98 RAPED WHILE SLEEPING






            ร่างหนาก้าวขึ้นคร่อมบนร่างบาง  แขนแกร่งค้ำยันไว้บนที่นอนนุ่ม  ริมฝีปากหนาก้มลงกดจูบไปทั่วใบหน้าหวานจนคนในนิทราขยับตัวน้อยๆ   ราวกับถูกรบกวนนิทราอันแสนสุข



            “อื้อ....”  กลีบเนื้อบางถูกไล้เลียช้าๆ  ความชื้นแฉะทำให้คนสวยต้องครางประท้วงออกมาเบาๆ



            “ผมกลับมาแล้ว”



            จุ๊บ 



            ใบหน้าคมเลื่อนไปกระซิบตรงใบหูแล้วประทับจูบด้วยความเอ็นดู   มือหนาค่อยๆ แกะกระดุมเม็ดเล็กออกช้าๆ เผยแผ่นอกเนียนขาวให้ได้ยล ปลายนิ้วแกร่งลูบไล้ตั้งแต่ไหปลาร้าสวยเรื่อยมาตามร่องอกให้กายบางสั่นระริกด้วยความวาบหวาม



            ด้วยความเคยชินหรือความรู้สึกที่ต้องการหาที่ยึดเหนี่ยว  มือบางที่ปัดป่ายเอื้อมไปคล้องเข้ากับลำคอหนา  เสียงครางแผ่วๆ ในลำคอเมื่อมือหนาลูบไล้ต้นขาเนียนด้านในเพื่อปลุกเร้าความร้อนรุ่มให้กับร่างบาง



            “อื้อ.......อืม”



            “อย่าเพิ่งตื่นนะครับ” สายตาเจ้าเล่ห์กวาดมองไปทั้งกายบาง   เมื่อคนสวยมีท่าทีว่าจะรู้สึกตัว  ก่อนจะรูดชั้นในตัวน้อยออกจากเรียวขาอย่างรวดเร็ว  เผยเรือนร่างแสนสวยยั่วสายตาคมให้ยิ่งอยากจะลิ้มลอง  มือหนาแยกเรียวขาสวยออกจากกันเบาๆแทรกกายรั้งให้ขาสวยยิ่งแยกออกจากกัน  นิ้วยาวลูบไล้ช่องทางหยุ่นนิ่มเบาๆ ให้กายบางได้สั่นไหว



          “อือ.....อาห์.......”



            ช่องทางรักถูกกดเติมเต็มด้วยปลายนิ้ว  จนนิ้วยาวนั้นจมหายไปในช่องรักจนหมด  ปลายนิ้วหนาหมุนวนสร้างอารมณ์ให้แก่ร่างบางอย่างไม่รู้จบ  จวบจนชายหนุ่มเห็นว่าร่างบางพร้อมสำหรับเกมส์รักครั้งนี้แล้ว 



            มือหนาถอดดึงกางเกงตัวเองออกก่อนจะโยนไปในส่วนในส่วนหนึ่งของห้อง   รูดรั้งแก่นกายร้อนให้ตื่นเต็มที่   จับแท่งร้อนจรดเข้ากับช่องทางที่เยิ้มไปด้วยน้ำรักที่หล่อลื่น  แล้วค่อยๆ กดแทรกกายเข้าไปอยากเชื่องช้า



            ช่องทางรักที่ตอดรัดอย่างบ้าคลั่งแทบทำให้ชายหนุ่มถึงจุดหมายได้ไม่ยาก  ร่างหนาค่อยๆเพิ่มแรงกดมากขึ้นเรื่อยๆ จนสุดโคน  ริมฝีปากหนาก้มลงขบเม้มเนื้อขาวละมุนด้วยความรุนแรงจนลำคอระหงประปรายไปด้วยรอยช้ำแดง



            “อืมมมมมมม  อื้อ...”  เสียงครางหวานของคนที่ถูกระดมจูบไปทั่วอกบาง  อีกทั้งความอึดอัดที่ได้รับทำให้คนที่ถูกรบกวนการนอนปรือตาขึ้นน้อยๆ



            เมื่อเกิดเสียงสัญญาณเตือนจากคนที่ตนกำลังลักหลับส่อแววว่าจะรู้สึกตัว   ชายหนุ่มจึงชะงักมองก่อนจะหยุดค้างร่างกายนิ่ง  คาแท่งเนื้อร้อนไว้กับช่องทางรัก ราวกับเล่นเกมส์กับคนหลับเสียอย่างนั้น



            “ฟู่ววววว   ขี้เซาจริงๆ คนสวย หึหึ  งานนี้จะทำให้ครางก่อนตื่นแน่ๆ” 



            ร่างบางที่ปรือตาขึ้นมาอย่างรำคาญที่ถูกรบกวนการนอนกลับหลับตาพริ้มนอนต่อ เปิดทางให้โจรร้ายที่จ้องจะขโมยทำมิดีมิร้ายกับร่างกายงามนี้ได้ดำเนินการต่ออย่างเต็มที่  สะโพกหนาถอนแก่นกายที่คาค้างไว้ออกมาแล้วสวนสะโพกเข้าอย่างเนิบช้า  ขณะที่ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าคนรัก  ส่งผลให้ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นในบทรักครั้งนี้เป็นอย่างมาก 



            “อึก...อ่าห์...ฮยอกแจ อืม.....คุณรัดผมนะคนสวย”  เสียงทุ้มครางพร่า  บดจูบริมฝีปากบางอย่างรุนแรง  มือหนาขยี้เนินเนื้อนุ่มอย่างไม่เบาแรง  บีบคลึงยอดอกที่ชูชันแข็งเป็นไต ระบายอารมณ์หวามที่พุ่งพล่านภายในกาย 



            ความรู้สึกที่เกรงว่าคนสวยตรงหน้าจะตื่นจากนิทรามาสู่โลกแห่งความจริงในขณะนี้ยิ่งทำให้กายหนารู้สึกท้าทายและตื่นเต้นในประสบการณ์รักครั้งใหม่  



            ร่างหนายืดตัวขึ้นมามือทั้งสองข้างล็อคสะโพกบางแน่น   แก่นกายที่พองใหญ่เปลี่ยนมากระแทกกระทั้นเข้าหาอย่างไม่เบาแรงจนสะโพกมนขยับส่ายรับกับจังหวะนั้นตามสัญชาตญาณ  มือหนาบีบเคล้นเนื้อนิ่มแทบแหลกเหวคามือ



            “อื้อ...อึกๆ  อ๊า.....อ๊ะ...ทงเฮ!!!”   เสียงร้องครางออกมาสุดเสียงจนปลุกในคนในนิทราตื่นขึ้นมาจากห้วงฝัน  ก่อนจะตื่นเต็มตาเมื่อรู้ว่าตัวเองนั้นตกอยู่ในสถานการณ์ที่หวาดเสียวแค่ไหน  มือน้อยๆ กำผ้าปูเตียง  เรียวขาแยกออกกว้างโอบรัดเอวหนาไว้  สะโพกบางร่อนรับแรงกระแทกกระทั้นอย่างยั่วยวน 

           

            “ทะ....ทำอะ...อื้อ ไร....อ๊า....เสียวดีจัง” ฮยอกแจที่ตื่นเต็มตาเมื่อเห็นว่าตอนนี้ตัวเองอยู่ภายใต้ร่างหนาที่ยังคงซอยเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ  แม้จะเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าแต่ก็อดถามไม่ได้ว่า....ปลุกขึ้นมากดดีๆ ไม่ได้รึไง?  - -*



            “อืม...ลักหลับคนสวย...อึก...ไงอ่าห์....” 



        “ทะ...ทง..นิสัย..อึก.มะ...ไม่ดี.....อืมม”



          คำต่อว่าที่ไร้เรี่ยวแรงไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มสนใจแต่อย่างใด   กายหนายังคงถาโถมเข้าหาร่างบางอย่างไม่หยุดยั้ง  ขณะที่มือหนาเอื้อมไปรูดรั้งให้แก่นกายเล็กด้วยอีกทาง  ปลุกเร้าความกระสันต์ของฮยอกแจให้พุ่งพรวดจนถึงขีดสุด



            “อื้ออออออออ  ระ...เร็วอีก”  เสียงกระเส่าเอ่ยขออย่างไม่อายเมื่อความร้อนรุ่ม  มารวมอยู่ ณ จุดไวสัมผัส   เรือนร่างขาวใสกลับกลายเป็นแดงระเรื่อ  เม็ดเหงื่อเล็กผุดขึ้นแม้ห้องนอนกว้างจะหนาวเย็นเพียงใด



            “แรง....อืม...อีกได้...ไหม” เสียงทุ้มหนาเอ่ยกระเส่า  กายบางที่ยั่วเย้า  ช่องทางรักที่ตอดรัด  ทำให้เขาอยากกระแทกกายลงไปให้หนักและหน่วงมากกว่านี้  ให้สมกับความรักและความต้องการในตัวคนรักที่เพิ่มพูนไม่รู้จักจบสิ้น



            “อึก...อื้อๆ ...อ๊า.....แรงๆ...รัก...เค้าแรง..อีก”  สมองที่ขาวโพลนด้วยความวาบหวามที่ถูกป้อนให้ทำให้ฮยอกแจตอบรับคำขอไปตามแต่ใจต้องการ  อยากได้รุนแรงกว่านี้ รักเค้าให้แรงกว่านี้ 



            “อึก...ผม..ไม่ยั้ง..แล้วนะ...อืม.....ฮยอกแจ”  เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียกคนหน้าหวานไม่ขาดปาก



            สิ้นสุดเสียงครางหวานๆ  กายหนายิ่งกระหน่ำกายราวกับย้ำสัมผัสนี้ให้ตราตรึงอยู่ภายในกายร่างบาง   ร่างเล็กโยกไหวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นจากช่วงล่างที่ไม่ลดจังหวะลงเลย  ใบหน้าหวาเชิดขึ้นอย่างเสียวซ่าน  เมื่อมือหนายังคงปรนเปรอแก่นกายเล็กด้วยความรุนแรงเช่นกัน



           
            “อ๊ะๆ....”  เสียงหวานครางกระชั้น  แก่นกายใหญ่ที่กดแรกเข้ามาโดนจุดสัมผัสภายในจนสมองพร่า  ฮยอกแจไม่สามารถทำหรือเอ่ยอะไรได้  นอกจากปล่อยให้ร่างกายถูกชักนำไปตามความรู้สึก



            “อืม..เค้า..รัก...ทงเฮ”  ใบหน้าคมเข้มที่ฉายชัดถึงอารมณ์  ที่ใครก็ไม่มีวันได้เห็น  ใบหน้าที่เขาจะไหม่มีวันลืมเลือน  นัยน์ตาคมที่ทอดมองมาอย่างเป็นประกายถึงความต้องการในตัวของเขา   ทงเฮคำรามต่ำในลำคอราวกับตอบรับคำรักนั่น  คำรักที่เต็มตื้นในใจ



            ชายหนุ่มไม่ลดละความรุนแรงของอ้อมกอดอุ่นที่ร้อนแรงลงแม้แต่น้อย  แม้ฮยอกแจจะบอบบางแต่เขากลับไม่สามารถหยุดยั้งความรู้สึกที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกันนี้ได้ กลับกระแทกกระทั้นถาโถมกายเข้าหาปราศจากความปราณี



         “อ๊ะ.....อ๊ะๆๆ  ทงเฮ...อ๊าาาาาาา!!!!!!!!!!!



            ฮยอกแจครางหวานก่อนจะหวีดร้องดังขึ้น เมื่อทงเฮกระแทกกายเข้ามาอีกครั้ง  ความสุขสมเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างบาง  นัยน์ตาหวานหลับแน่น  ปากบางถูกขบเม้มไว้อย่างซึมซับอารมณ์วาบหวาม  ขณะที่ทงเฮก็ปลดปล่อยตามมาติดๆ หลังจากถูกบีบรัดอย่างรุนแรง



            ร่างหนาซุกตัวลงกับซอกคอหอม  สูดดมกลิ่นหอมหวานจากร่างบางอย่างแสนรัก  ความรู้สึกภายในตีกันจนรวนไปหมด  เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ยังคงดังก้องภายในห้อง  แผ่น อกบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเหน็ดเหนื่อยกับกิจกรรมรักร้อนๆ ที่เขาก็ไม่ได้ตั้งตัวเลยสักนิด



            “คนบ้า  นิสัยไม่ดี  ไอ้หื่น ไอ้ลามก  ไอ้ๆๆ   หึ่ยๆ......”  เมื่อสูดเอาออกซิเจนเข้าปอดเต็มที่เสียงหวานที่ทำให้ชายหนุ่มปลดปล่อยได้ไม่ยากก็แหวขึ้นดัง   ทุบตีชายหนุ่มไม่รุนแรงนัก  ก่อนจะเชิดหน้าหนีเป็นสัญญาณว่า  งอน!!!



            “อ้าว...มาโทษผมได้ไง...ฮยอกไม่ห้ามผมเองนะ แล้วไหนจะยังบอกว่าเสียวดีไง??”  เสียงทุ้มเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม   ถูกใจที่ได้แกล้งร่างบางนั้นเหลือเกิน



            “ไม่ต้องมาพูดดีเลยชิ....แล้วปลุกเค้ามันยากนักหรือไง....” 




            “ก็คนสวยนอนยั่วอยู่แบบนี้   มันน่าลักหลับนี่นา  ตื่นเต้นดีออก”  ไม่ว่างเปล่ามือหนากลับลูบไล้ไปทั่วกายบางอีกครั้ง  เออ...เมื่อกี้ไม่ได้เล้าโลมอะไรเลยนี่นา  หึหึ  พอถอดได้ก็กดเลย  เรานี่มันแน่จริงๆ ฮ่าๆ



            “ไม่รู้ไม่ชี้ไม่สน เชอะ...!!!”  ฮยอกแจยังคงแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องทั้งๆ  ที่ภายในจะกลั้นยิ้มไว้ไม่ไหวเมื่อคนรักเอ่ยบอกว่าแค่ตัวเองนอนเฉยๆ ก็ปลุกอารมณ์ดิบให้ชายหนุ่มได้แล้ว  แหม....รู้น่ะว่าเซ็กซี่ไม่เปลี่ยน  >///<




            “ถ้างั้น....ตื่นแล้ว งั้น.......ผมขอนะ!!!!




            อ๊ะ.....อื้อ!!!!!”  เสียงหวานที่ยังไม่ทันได้ประท้วง  แก่นกายที่ยังคาอยู่ภายในขยับขยายตัวแล้วกระแทกเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับริมฝีปากบางที่ถูกปิดกั้นทุกเส้นเสียงที่จะเอ่ยประท้วง



            ก็เมียงอนที่ลักหลับ   ตอนนี้ตื่นแล้ว  งั้นก็บรรเลงง้อเมียอีกสักทีแล้วกัน




........................................................................................




            1 ชั่วโมงต่อมา




          “แรง...อึก...อีกนะๆ ทะ..ทงเฮ” สะโพกบางลอยขึ้นวนส่ายหมุนรับแรงกระแทกที่รุนแรงขึ้นตามคำขอของร่างบาง  ใบหน้าชุ่มเหงื่อ  กลิ่นเซ็กส์ที่อบอวลอยู่ภายในห้องกว้างยิ่งมอมเมาคนทั้งสองในตกอยู่ในห้วงอารมณ์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น







            3 ชั่วโมงผ่านไป - -*




            “อ๊ะ...อ๊ะๆๆ  ทงเฮ พะ...พอแล้ว  เค้ามะ..ไหวแล้วนะ อื้อ.....”  เสียงครางแหบพร่าจนเกือบจะไม่มีเสียงถูกเปล่งออกมาอย่างยากลำบากเมื่อตนต้องรับแรงที่ถาโถมมาครั้งแล้วครั้งเล่า  จนร่างกายไม่มีแม้แรงจะเอื้อมไปเกาะเกี่ยวกายหนา




            “อืม...ยังไม่พอครับ  อึก...สำหรับฮยอกยังไงก็ไม่พอ” 





            ห๊า!!!!  ที่พูดมาเมื่อกี้นะ  บอกทีว่ามันไม่จริง  พรุ่งนี้เค้าเดินไม่ได้แน่ๆ เลย  ฮือๆ




            “อึกๆ.....ฮยอกแจ...อ่าห์......อืมมมมมมมม”   เสียงครางต่ำที่ไม่รู้อบที่เท่าไหร่ปลดปล่อยออกมาอย่างสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า   ร่างกายบางที่แสนยั่วยวนนั้นทำให้เขาไม่สามารถหยุดความต้องการได้   ได้แต่ดึงเอาร่างบางเข้าสู่สมรภูมิรักอีกครั้ง  อีกครั้ง  และอีกครั้งอยู่เช่นนั้น




            “อ้าว...สลบไปเมื่อไหร่ละ หืม....”  เมื่อเงยหน้ามองคนรักกลับพบเพียงใบหน้าหวานที่ออกจะซีดขาวอย่างเหนื่อยอ่อน  ร่างกายเต็มไปด้วยร่องรอยรักที่แดงจ้ำไปทั่วทั้งเนื้อเนียน



            จุ๊บ.....  กับเนื้อร้อนบรรจงจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ ก่อนจะประทับจูบบนเรียวปากนั้นผะแผ่วส่งคนรักให้เข้าสู่นิทราอีกครั้ง 



            กายหนาขยับตัวขึ้นมาทำความสะอาดทั้งตนและร่างบางก่อนจะสวมกอดเอวบางดึงรั้งเข้ามาในอ้อมกอดและเข้านิทราไปตามกัน


กลับไปอ่านต่อนะคะ  :P

http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=16

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น