“คุณ...!!” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่อมือบางปลดตะขอกางเกงรูดซิบลงล้วงควักเอาความเป็นชายออกมาสู่โลกกว้างในยามค่ำคืน ที่สำคัญ...
“อืม...ไหนว่าไม่มีรสนิยมแบบนี้ไง แล้วอะไรมันสู้มือฉันหล่ะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นหยอกเย้าให้ใบหน้าคมหลบสายตาเบือนไปด้านข้าง จะให้ปฏิเสธอย่างไรก็คงไม่มีผล ในเมื่อหลักฐานคามืออยู่ขนาดนั้น
มือบางลูบไล้ไปทั่วทั้งความยาวชักรูดปั่นป่วนอารมณ์คนตรงหน้าให้แทบมอดไหม้ อยากมาทำแบบนี้ใส่ฉันดีนัก เดี๋ยวแม่จะทำให้หลงจนลืมพวกชะนีไปเลย ชิ....
ริมฝีปากหนาขบเม้มกลั้นอารมณ์ที่ปะทุอย่างสุดกลั้น สมองที่คิดหาทางหนีออกจากสถานการณ์นี้กลับว่างเปล่า ร่างกายไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสนี้ได้เลย
“อืมมมมมมม” เสียงครางกระเส่าด้วยอารมณ์ที่พุ่งพรวดเพียงแค่มือบางสัมผัสลูบไล้เพียงเท่านั้น
ความกระสันที่จู่โจมชายหนุ่มทำให้ขาแกร่งเริ่มอ่อนแรงจนนั่งลงไปบนกระโปรงรถอย่างห้ามไม่ได้ แท่งเนื้อร้อนที่ตื่นตัวยังคงเรียกร้องหาสัมผัสที่อ่อนละมุนอย่างห้ามไม่ได้ ความชุ่มชื้นเริ่มมาเยือนจนแฉะลื่นไปทั้งลำกาย
“หืม...คุณ... รู้สึกหรือเปล่า” เสียงหวานยังคงกระตุ้นเร้าไม่ขาดสาย หากบอกว่าตนเริ่มชอบชายคนนี้แล้วก็คงไม่ผิด แต่ตนไม่ใช่คนที่อยู่ในฐานะได้เรียกร้องให้ใครมารักหรอกนะ อย่างฮยอกแจน่ะ มีคนเข้ามาให้เลือกมากหน้าหลายตา แต่....คนๆ นี้ยอมรับว่าถูกใจ และจะต้องทำให้ชายหนุ่มหลงตนจนยอมบอกรักเขาเองต่างหาก
“มะ...ไม่” เสียงปฏิเสธที่ขาดห้วงทำให้ฮยอกแจยิ้มพราวก่อนจะคุกเข่าลงใช้ปลายลิ้นพิฆาตคนปากแข็ง
“อ่า...... อืม” เสียงครางดังหลุดจากริมฝีปากหนาทันทีที่เรียวปากเล็กครอบครองเนื้อร้อนเข้าไปจนสุดคอ ปลายลิ้นเล็กดุนดันไล้เลียอย่างร้อนแรง รสชาติฝาดเฝื่อนที่ใกล้ปลดปล่อยทำให้ฮยอกแจยิ่งเร่งเร้าบีบรัดท่อนเนื้ออย่างรุนแรงพร้อมกับมือบางที่ชัดรูดอย่างไม่ขาดจังหวะ
มือหนาลูบไล้กายบางอย่างควบคุมสติไม่อยู่ กับความร้อนแรงที่ถูกมอบให้อย่างไม่คาดฝัน แต่ก็ต้องยอมรับ คนตรงหน้าเขาร้อนแรงอย่างที่ไม่มีใครมาเทียบได้
มือหนารั้งร่างบางขึ้นมานั่งทับบนตักแกร่ง มือซุกซนสอดเข้าไปในเสื้อตัวบาง ลูบไล้เนื้อนิ่มภายใต้ร่มผ้า ริมฝีปากร้อนบดเบียดเข้ากับลำคอระหงอย่างรุนแรง จนเกิดร่องรอยสีแดงช้ำประปรายบนเนื้อขาวใส กลิ่นหอมอ่อนๆ ของร่างบางยิ่งมอมเมาให้ซีวอนสานต่อบทรักที่ร่างบางจุดมันขึ้น จนขณะนี้เขาคงไม่สามารถหยุดมันได้
“ดะ....เดี๋ยว อื้ม....นาย...หยุดนะ” เสียงเอ่ยห้ามเคล้าเสียงครางเอ่ยขึ้นกระท่อนกระแท่น เมื่อคนที่บอกตนเองอยู่ปาวๆ ว่าไม่ได้ชอบผู้ชายกลับตอบกลับตนเสียร้อนแรงไม่แพ้กัน เขาแค่ต้องการให้คนๆ นี้กลับไปฟุ้งซ่านคิดถึงเขาจนกว่าจะทนไม่ไหวนะ ไม่ใช่จะให้ทำอะไรกลางป่าเช่นนี้
“ซีวอน...เรียกผมแบบนี้ ไม่งั้นผมไม่ฟังคุณหรอก” ปากหนาที่ยังคงทำหน้าที่ขบเม้มดึงดูดอย่างเอาเป็นเอาตายผละออกมาเตือนคนในอ้อมกอดก่อนจะก้มลงไล้เลียซอกคอสร้างแรงอารมณ์ให้คนร่างบางไม่สามารถต้านทาน
“อื้อ...ซีวอนหยุดนะ” เสียงประท้วงที่ยอมรับคำเสนอของชายเอาแต่ใจ ที่ตอนนี้มือหนาลูบไล้เสียจนหน้าท้องบางหดเกร็ง จนมาสะกิดที่ยอดอกชูชัน เคล้นคลึงเสียงจนร่างกายสั่นสะท้าน เผลอบดเบียดสะโพกงอนงามลงกับแก่นกายด้านล่าง
“อืม...ร่อนอีกสิคนสวย” เสียงกระเส่าข้างหูทำให้ฮยอกแจแทบลืมสถานการณ์ตรงหน้าเสียสิ้น เผลอส่ายสะโพกบดเบียดแท่งเนื้อร้อนตามที่อีกฝ่ายเอ่ยขึ้น
“อ่าห์...”
ฟึบ....
ร่างบางถูกเหวี่ยงจากด้านบนลงมานอนแนบไปกับกระโปรงรถอย่างไม่ทันตั้งตัว สายตาหวั่นฉายชัดออกมาจากดวงตาคู่สวย
ฮยอกแจไม่ได้ต้องการให้มันมาไกลขนาดนี้ ที่สำคัญผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้ชอบเรานะ!!
“ซีวอน...นายไม่ได้ชอบฉัน นายบอกว่านายไม่มีรสนิยมอย่างฉัน อย่าทำอะไรแบบนี้” เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างยากเย็นขณะที่กางเกงตัวจิ๋วถูกรูดลงไปกองยังข้อเท้า เสื้อด้านบนก็ถูกถลกขึ้นไปกองอยู่บนอกบางที่หอบสะท้าน
“คุณทำให้ผมหยุดไม่ได้...” ว่าจบร่างหนาก็ก้มลงชิมยอดอกที่ชูชันท้าสายตา แสงจันทร์ในยามค่ำคืนทำให้คืนนี้ไม่ได้มืดมิดแม้แต่น้อย สายตาคมกวาดมองเรือนร่างของคนตรงหน้าอย่างหลงใหลทั้งที่ไม่เคยเป็นกับผู้ชายคนไหนมาก่อน จนใจดวงโตสะดุดคิด
ร่างกายผู้ชายด้วยกัน ยั่วยวนได้ขนาดนี้เชียวหรือ?....หรือเราจะชอบยัยนี่ไปแล้ว.....
“ตะ...แต่...อ๊า.....ซีวอน อื้อ” เสียวเอ่ยค้านถูกกลบด้วยเสียงครางของเจ้าตัว เมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดไปทั่วเนินเนื้ออกบาง
“งั้น...แค่ผมรักคุณก็จบใช่ไหม” ร่างหนาผละขึ้นมาสบสายตากับดวงตาที่ฉ่ำน้ำราวกับดวงดาวเป็นประกาย ก้มลงกดจูบบนเรียวปากบาง เกี่ยวกระหวัดดูดซับเอาความหวานจากปากบาง ชักนำพาเอาอารมณ์ทั้งคู่ให้โหมกระหน่ำขึ้นมาอีกครั้ง
“อื้มมมมม”
เสียงหริ่งเรไรในพงไพรขับขานเคล้าคลอกับบทรักที่เป็นจุดเริ่มต้นของคนทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี เสียงครางอื้ออึงของครางบางขับกล่อมให้ชายหนุ่มยิ่งบรรจงมอบบทรักบทร้อนให้อย่างถึงใจจนมือบางปัดป่ายไปทั่ว
มือหนาเอื้อมมาชักรูดแก่นกายเล็กที่ตื่นตัวรออยู่ด้วยจังหวะที่เล้าโลมก่อนจะเร่งขึ้นเมื่อเห็นว่าฮยอกแจส่ายสะโพกมนตอบรับสัมผัส
“อ๊ะ....อ๊า....ระ..เร็วอีก อื้ออออ” ฮยอกแจเอ่ยขอเมื่ออารมณ์ที่พุ่งพรวดใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง ความร้อนระอุที่ซ่านไปทั้งร่างกายมารวมตัวอยู่ตรงจุดไวสัมผัส
“อ๊าาาาาาาาา” น้ำขาวขุ่นร้อนพุ่งออกมาจะเปรอะเปื้อนไปทั่วบางบาง หน้าอกหอบสะท้านอย่างรุนแรงเมื่อปลดปล่อยความอึดอัดออกไปเสียสิ้น
“แฮ่กๆ..”
มือหนายังคงทำหน้าที่ลูบไล้ไปทั่วในเมื่อตนเองยังไม่ได้ปลดปล่อย มือหนาที่เยิ้มไปด้วยน้ำรักของฮยอกแจก็นำมาปาดบริเวณช่องทางรักที่ขมิบถี่รัว ส่งนิ้วเข้าไปพบกับแรงรัดอย่างรุนแรงทำให้กายหนาแทบอยากจะแทรกตัวเข้าไปในทันที
แต่เขาเกรงว่าคนตัวเล็กจะเจ็บ อีกทั้งนี่ก็เป็นครั้งของตนเองที่จะมีเซ็กส์กับผู้ชายเหมือนกัน ทำให้ซีวอนอดจะประหม่าไม่ได้ ช่องทางรักที่คับแคบเสียยิ่งกว่าผู้หญิงช่างเชิญชวนให้ตนกดแทรกลงไปมากเหลือเกิน
“อ๊ะ....ซีวอน” เสียงที่หอบหนักยิ่งกว่าเดิม เมื่อถูกปลดปล่อยไปไม่นานก็ถูกคนตรงหน้าปลุกเร้าอารมณ์ให้โหมกระพืออีกครั้งอย่างไม่สามารถต้านทาน
นิ้วแกร่งถูกเพิ่มขึ้น ชักเข้าออกจนร่างกายเล็กผ่อนคลายและสะดุ้งเฮือกทุกครั้งที่ตนสัมผัสถูกจุดๆ หนึ่ง
มือหนาถอนออกมาจากช่องทางร้อนจนสะโพกบางลอยขึ้นตามแรงอารมณ์ ชักรูดแก่นกายร้อนแข็งแล้วจรดแท่งเนื้อนั่นเข้ากับช่องทางร้อนทันที
“ซีวอน....” สายตาหวั่นไหวส่งออกมาเมื่อทราบว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทิ้งมาดสาว?ผู้มั่นใจไปเสียจนหมดสิ้น
จุ๊บ
ร่างหนาก้มลงก้มลงบนหนาผากมนอย่างปลอบใจ รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปหลังจากนี้ แต่ในเมื่อเขาไม่สามารถหยุดมันได้แล้ว เขาก็พร้อมที่จะเผชิญกันมัน
“เชื่อผม...”
สายตาที่แน่วแน่สอดประสานไปอย่างมั่นคงจนดวงตาดวงน้อยหลับลงอย่างเชื่อมั่นและยอมรับทุกการกระทำ
แก่นกายใหญ่ค่อยๆกดแทรกซึมไปอย่างเชื่องช้า ให้ร่างบางผ่อนปรนพักหายใจกันความอึดอัดคับแน่นที่เกิดขึ้น แล้วจึงกดแทรกไปจะมิด
“เจ็บไหม?....” เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างอ่อนโยนเมื่อเห็นตลอดว่า ร่างบางหลับตาปี๋ เม้มปากแน่นจนห้อเลือด
“วะ..ไหว”
“งั้นผม...”
“จะทำก็ทำเถอะน่า พูดมากอยู่ได้ อายนะ!!” เสียงหวานที่ครางเมื่อครู่กลับแหวขึ้นขึ้นมาเมื่อใบหน้าร้อนผ่าวกับความอายที่ได้รับแล้วอะไรกัน ยังจะถามโน่นถามนี่อยู่ได้
หึ่ยๆ อายนะโว้ย!!
“หึหึ....งั้นไม่เกรงใจละนะ” ใบหน้าคมเข้มเผยรอยยิ้มอย่างขบขัน กับอาการน่ารักนั้น สะโพกหนาบรรเลงบทรักทันทีที่ร่างบางเอ่ยอนุญาต เสียงครางของคนทั้งคู่ดังก้องไปกับบรรยากาศในยามค่ำคืน จนลืมเสียสนิทว่าทั้งคู่ออกมายู่ตรงได้อย่างไร
“อ๊ะ... อื้อ อู้ววว เบาๆ สิ”
“อืม....อย่างนี้แหละ แต่ถ้าแรงกว่านี้อะได้นะ” เสียงทะเล้นตอบมาอย่างกวนๆ เมื่อเห็นคนเซี้ยวกลางเป็นลูกแมวน่ารักร้องครางภายใต้ร่างแกร่งของตน พร้อมกับร่างกายที่ถาโถมเข้าหากันอย่างไม่หยุดยั้ง
“อื้อ....นายนี่มัน อ๊า.......”
เสียงที่ดังก้องที่บ่งบอกว่าคืนนี้คงอีกยาวนาน ในเมื่อชายหนุ่มเพิ่งจะเคยได้ลิ้มลองรสรักในแบบที่ตนมองผ่านไม่สนใจมานาน แต่กลับมาหลงผู้ชายแสบทรวงคนนี้เอาดื้อๆ จนอะไรๆ เลยเถิดมาจนถึงขนาดนี้ และคงจะศึกษากันอีกนาน.....จนเช้า
กลับไปอ่านต่อนะคะ ^^
http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=15
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น