วันอังคารที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556

SF : Relationship #ครบรอบ1ปี


Relationship

Title :  Relationship
Couple :  not sure
Detail  :  เนื่องในวันครบรอบ  ปีที่อัพฟิค  เลยแต่งอะไรไม่รู้ไม่ยาว อ่านดูนะคะ



            อุณหภูมิที่อบอ้าวเสียจนเหงื่อไคลชะโลมกาย ท่ามกลางบรรยากาศที่มีเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างเต็มที่ กลับไม่ได้ช่วยให้ความร้อนรุ่มเจือจางไปได้เลยสักนิด


            “อ๊า.....แรงๆ สิ”  เสียงครางบอกเร่งเร้าให้อีกฝ่ายที่กำลังสอดใส่ส่วยแข็งขืนเข้าออกเป็นจังหวะให้รุนแรงและหนักหน่วงมากยิ่งกว่านี้


            เสียงที่ถูกกักเก็บไว้ภายใต้คอนโดหรูสูงเสียดฟ้า  มองเห็นทิวทัศน์ได้รอบเมือง   หากแต่คนสองคนกลับสนใจเพียงแค่สิ่งตรงหน้ากับอารมณ์ที่ซึมซาบไปทั่วทุกอณูผิวกาย  เคล้าคลอเสียงครวญครางไม่ขาดสาย


            “ทำเองสิ”  เสียงตอบกลับ  แต่ส่วนล่างยังคงเสือกไสขยับเข้าออกสวนกายเข้าหาเนื้อนุ่มที่โอบล้อมตนเองไว้ไม่เว้นจังหวะ  แรงบีบรัดที่แทบจะถึงปลายฝั่งอารมณ์


            “อย่า...อื้ม...เพิ่งคิดเรื่องอื่น  อ๊ะ...สิ” เสียงหวานครางกระท่อนกระแท่นยามมือทั้งสองข้างเกาะเกี่ยวขอบเคาน์เตอร์ไว้แน่น  ใบหน้าฉ่ำหันกลับมาเอ่ยบอกพร้อมเรียวปากที่เผยออ้า  สะโพกมนแอ่นไปด้านหลังอย่างห้ามไม่ได้  หมุนวน  ถูไถกับร่างกายของอีกฝ่ายที่กำลังประคองเอวตนไว้แน่น  ก่อนที่มือบางจะเอื้อมไปหันกรอบรูปคู่ไปอีกทาง


            รูปที่คยูฮยอนจ้องมองมันมานาน


            “อืม...หุ่นนายมัน”  สายตาที่กวาดมองเรือนร่างที่แสนยั่วยวนพลางกระแทกกายเข้าหาไม่หยุดหย่อน  ก่อนจะต้องเบิกตาสงสัยเมื่อร่างเล็กดันกายออก


            “คยู...”  เสียงเล็กเอื้อนเอ่ยเบาๆ  ใบหน้าที่ขยับมาใกล้แทบไม่เหลือช่องว่าง  เรียวปากฉ่ำดูดเบาๆบนกลีบเนื้ออีกฝ่าย  ปลายนิ้วเรียวลากไล้ตั้งแต่แผ่นอกเรื่อยลงมาจนแผ่นท้องหดเกร็ง


            “อืม..ฮยอก”  เสียงครางพร่าด้วยชอบใจ ทำเอาคนตั้งใจยั่วยิ้มพราว  ก่อนจะผะกายออกเดินหลีกไปอีกทาง  ทั้งๆที่กายเปลือยเปล่า  อีกทั้งแกนกายที่ยังคงฟ้องว่ามันยังไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการ


            ก้นอวบอิ่มเสียดสีบิดขึ้นลงยามขาเรียวก้าวไปตามทางเดิน จนกระทั่งไปหยุดลงที่โต๊ะเล็กๆริมระเบียง อริยาบทที่คนมองได้แต่ชื่นชม  แต่แล้วดวงตาที่จ้องมองกลับต้องเบิกกว้างกับท่าทางที่ร่างเล็กกระทำ


            เรียวขาที่แยกชัน  อ้าเผยเรือนร่างไร้รอยตำหนิ มือเรียวที่เคล้นคลึงตุ่มแต้มกลางอกพร้อมด้วงตาที่หลับพริ้ม


            “นายมันร้ายต่ออารมณ์ฉันจริงๆ ฮยอกแจ”  เสียงกล่าวว่าเพียงเท่านั้นก่อนที่คยูฮยอนจะเดินเข้าไปหาช้าๆ  โดยที่สายตาไม่ได้ละไปทางไหนเลยแม้แต่น้อย


            มือบางที่กำรอบ รูดรั้งสาวขึ้นลงตาความยาว  เรียวลิ้นแลบเลียริมฝีปากอย่างอดกลั้น  ส่วนกลางลำตัวที่ดูเหมือนจะกลับมาปวดราวอีกครั้งกับภาพตรงหน้า รอยยิ้มร้ายปรากฏบนใบหน้า  ก่อนที่กลับปากนุ่มจะประทับจูบเบาๆ


            ลิ้นที่เกี่ยวรัดอย่างไม่ยอมกันก่อนจะผละออก  ซูดดมไปทั่วคอขาวนวล   ลิ้นร้อนวัดเลียดูดกลืนยอดอกเล็กจนร่างกายกระตุกถี่  รอยรักแดงเป็นจ้ำที่คยูฮยอนได้แต่มอง  ก่อนจะดูดทับซ้ำรอยเดิมที่เกือบจางลง


            รอยที่เขาไม่ได้เป็นคนสร้างแม้สักรอย......


            “อ๊ะ...คยู ..อื้อ...แรง..อีก”  เสียงหวานเอ่ยขอ


            ปากนุ่มกดจูบดูดดุนฝากรอยทับรอยเก่าจนขึ้นอีกเข้มอีกครั้ง การกระทำที่แม้ฮยอกแจไม่เอ่ยขอ  แต่เขาก็อดใจไม่ไหวเช่นกันกับแผ่นอกบางขาวเนียนตรงหน้า


            “ร่างกายนายนี่มัน” 


            “ทำไม...”


            “เพราะนาย  ฉันถึงอยู่ตรงนี้  ความผิดของนาย  ฮยอกแจ”  


            “อ๊า..!!!!!!!”  เสียงหวานหวีดร้องเมื่อสิ้นสุดเสียงกล่าวโทษ  ความรู้สึกอึดอัดพร้อมกับเสียดแน่นก็แทรกซึมเข้ามาอีกครั้ง


            “อืม....ดี..ฮยอกรัดฉันอีก...” คยูฮยอนครางพอใจกับรสรักที่ไม่ค่อยได้สัมผัส 


            การกระทำที่ตนเองได้สอดใส่เข้าไปในร่างกายของใครอีกคน 


            ความรู้สึกของคนที่ได้กระแทกกายเข้าหาจนอีกฝ่ายได้แต่ครางกระชั้นเพราะความรุนแรงที่ได้รับ


            ความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อเจอกับฮยอกแจ


            “คยู....นาย..อึก..คิดมากอีกแล้ว”  ฮยอกแจว่า  พร้อมกับขาเรียวที่โอบรอบเอวอีกฝ่ายไว้แน่น


            “ฉัน..รัก..นาย   ทำฉันสิ อ๊ะ...คยู...”  เสียงแผ่วกระซิบริมหูจนความอดทนแทบไม่เหลือ


            “อื่มมมมมม  เวลา...อึก ...นาย..เอากับ..แฟน....นายยั่วแบบนี้หรือเปล่า”  คำถามที่ทำให้ดวงตาหวานตวัดมองด้วยไม่ชอบใจ


            “ตอนนี้มีแค่ฉันกับนาย....แค่นายที่อยู่ในตัวฉัน”


            คำพูดที่เปรียบเสมือนเชื้อเพลิงที่สาดลงบนกองไฟที่ถูกจุดไว้ด้วยใครก็ตาม  จนมันพวยพุ่งขึ้นแล้วโชติช่วงอีกครั้ง  และเสียงครางที่บ่งบอกถึงความสุขที่ทั้งคู่ตักตวงจากร่างกายของกันและกัน






 ไปอ่านต่อนะคะ
http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=92

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น