วันพุธที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2556

SF : 38 SECRET II [END]





           “อารักฮยอกแจ” ฮันคยองโน้มตัวลงต่ำจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ อย่างแสนรัก  สัมผัสที่อ่อนหวานเสียจน      ฮยอกแจสะอื้นไห้



            “อื้อ...”  ความชุ่มชื้นจะปลายลิ้นไล้เลียที่กลีบเนื้อนุ่ม  แยกริมฝีปากออกจากกันเบิกทางเข้าสำรวจความหอมหวานภายในที่ตนเองกลั้นใจหนีมาตลอด  เกลียวลิ้นร้อนกระหวัดเกี่ยวนำทางให้คนอ่อนประสบการณ์เผลอตัวไปกับสัมผัสที่เบาโหวงนั่นได้ไม่ยาก  องศาที่ปรับเปลี่ยนเนื้อตัวที่แนบชิด  บดเบียดจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน 



            “ฮึก...”มือหนาสอดล้วงเข้าไปในเสื้อเชื้อตัวใหญ่  ทันที่ทีมือสัมผัสกับแผ่นท้องบาง  หน้าท้องก็หดเกร็งโดยอัตโนมัติ  ไล้ขึ้นไปจนพบตุ่มไตที่ชูชันท้ามือหนาให้เข้าไปสัมผัส   ก่อนจะบดขยี้อย่างไม่ปราณี จนร่างน้อยใต้ร่างสั่นไหวด้วยความเสียวซ่าน



            มืออีกข้างค่อยๆ ปลดกระดุมเม็ดแล้วเม็ดเล่า  เผยกายขาวใส  ไร้รอยแปดเปื้อนให้ตาคมได้ยล  แผ่นอกที่กำลังสะท้อนขึ้นลงราวกับเหนื่อยหอบ    ฮันคยองเคลื่อนริมฝีปากไปขบเม้มที่ติ่งหูเบาๆ  จนฮยอกแจตัวสั่นสะท้านเรื่อยลงมายังเรียวคอระหงส์  ตีตราเอาไว้ด้วยฟันที่ขบกัดเบาๆ กับรอยดูดดุนหนักให้เกิดรอยแดงจนเต็มซอกคอขาว



            “อา...อื้อ ....อาฮัน”  สัมผัสที่แปลกใหม่ที่ไม่เคยถูกชายใดมอบให้มาก่อน  ทำให้กายบางสั่นระริก



            “อ๊า........”  เสียงใสหวีดร้องลั่นเมื่อรู้สึกถึงความชื้นแฉะที่เนินอก  ริมฝีปากครอบครองยอดอกไว้ในโพรงปากร้อน  ดูดเลียอย่างกระหาย  กลิ่นกายที่หอมอ่อน  ยิ่งมอมเมาให้คนเป็นหลงใหลร่างกายบางของหลายแท้ๆ อย่างถอนตัวไม่ขึ้น



             เสียงดูดดุนตุ่มไตแข็งจนชุ่มไปด้วยน้ำลายดังเคล้าเสียงครางพร่าของฮยอกแจ   จนอาแท้ๆ  ที่แม้จะเคยผ่านผู้หญิงมามากมาย  กลับรู้สึกต้องการคนตรงหน้ามากยิ่งกว่าครั้งไหน  มือหนาลากเบาๆไปบนหน้าท้องที่เกร็งแน่นค่อยๆ ปลดกระดุมกางเกงแล้วรูดซิบลงช้าๆ  ฮันคยองผละหน้าออกมาจากยอดอกชูชัน สบสายตากับดวงตาฉ่ำน้ำ  ที่เย้ายวนเขาอยู่ในขณะนี้ กดจูบลงบนกลีบนุ่มแรงๆแล้วเคลื่อนตัวลงไปสนใจสิ่งที่รอเขาอยู่ด้านล่าง



            ชั้นในตัวน้อยถูกรูดออกจากขาเรียวอย่างช้าๆ จนร่างกายเปลือยเปล่า  เปิดเผยส่วนอ่อนไหวของเด็กน้อยให้ท้าทายสายตาคมส่วนที่ตื่นขึ้นมาจากการปลุกเร้าของตนเอง  ริมฝีปากร้อน  ก้มลงกดจูบไปตามขาเรียวที่ถูกจับตั้งแบะออก  เปิดเผยสัดส่วนน่ารักจนฮยอกแจต้องบิดตัวไปมา



            “อื้อ...อะ..อา  ฮะ...”  ลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารดแท่งเนื้อที่กำลังขยายอย่างต้องการ  แต่กลับไม่สัมผัสทำให้       ฮยอกแจแทบบ้า  สะโพกมนส่ายร่อนร้องขอสัมผัสที่มากขึ้น



            คุณอาสุดหล่อก็ไม่ใจร้าย  มือหนากำรูดแท่งเนื้อน้อยที่แข็งตึงอย่างมีอารมณ์  ขยับขึ้นลงเนิบช้าให้ร่างบางเสียวซ่านจนมือบางเอื้อมมาวางทับบนมือหนาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามใจต้องการ



            “อื้อ  อ๊ะ.....อื้ม..อาฮะ”  ความสุขที่ได้รับทำให้ฮยอกแจหลับตาพริ้ม  ขบเม้มริมฝีปากแน่นอย่างข่มกลั้น



            “หืม...อะไรครับ”  ฮันคยองผละหน้าขึ้นมาเอ่ยถาม



            “ฮยอกรักอาฮัน”  ความรู้สึกที่ซ่อนเร้นไว้มาเนิ่นนาน  ในที่สุดเขาก็ได้บอกออกไป                



            ความรู้สึกที่ไม่ต่างจากกันมากนักทำให้เขาอยากจะพาหลานคนนี้หนีไปให้ไกล  หลีกหนีจากฐานะที่ตัดออกไปไม่ได้ 




            อา  หลาน 




            แต่เขาก็ไม่คิดที่จะหยุดยั้งความรู้สึกอีกต่อไป เมื่อฮยอกแจก็รู้สึกไม่ต่างกัน  ความรักที่อาจจะต้องซ่อนเร้นเอาไว้ตลอดไป  ภายใต้คำว่าหลานของอา



            โพรงปากอุ่นร้อนก้มลงครอบครองแท่งเนื้อสีหวานไว้ในปาก  ขยับเข้าออก ดูดเลียจนฮยอกแจต้องปลายเท้าจิกลงกับที่นอนระบายความเสียวซ่าน



            “อา...อ๊ะ..อื้อ..”  เสียงครางหวานๆ  ยังคงดังแซ่ซ้องไปทั่วห้องนอน  ขับกล่อมให้ฮันคยองเพลิดเพลินกับร่างกายหอมหวานตรงหน้า



            มือหนารั้งให้ฮยอกแจขึ้นพลิกกายชันเข่า  ดึงสะโพกมนให้สูงขึ้น  จนมือทั้งสองข้างคว้าเอาหัวเตียงเป็นที่ยึด  สะโพกขาวเนียนดึงดูดให้มือหนาขยำไปแรงๆ  จนคนที่เนื้อตัวสั่นด้วยอารมณ์หวามสะดุ้ง



            แก้มก้นเนียนถูกแบะออกจากกันปลายลิ้นร้อนส่งไล้เลียช่องทางรักที่ขมิบรับถี่ๆ  เรียกร้องสัมผัสที่มากกว่า  ฮันคยองเกร็งลิ้นแหย่เข้าไปในช่องทางรักตีบตันแลบเลียจนชุ่มก่อนจะดันนิ้วเข้าไปขยับขยายให้คุ้นชิน



            “อ๊ะ...อื้อ..อีกฮะ  อืม...” สิ่งแปลปลอมที่ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาภายในตัวแม้จะจุกเสียดแต่ก็ไม่ถึงกับเจ็บ  อีกทั้งความเสียววูบโหวงนั่น  ทำให้ฮยอกแจร้องขอให้มากขึ้น




            เข้ามาอีก...เข้ามาในตัวฮยอก  ให้ฮยอกได้รักกับอานะฮะ



            จำนวนนิ้วที่เพิ่มมากขึ้นๆ  ทำให้แรงรัดกระตุกถี่แน่นมากขึ้นตาม  ยิ่งยามที่นิ้วแกร่งกดลงไปยังจุดๆ หนึ่งจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ทำร่างคนที่มอบสัมผัสหวามให้แทบจะทนไม่ไหวอยากกระแทกกายลงไป  แต่เขาอยากให้หลานคนนี้พร้อมมากกว่านี้ก่อน



            “อื้อ...อ๊ะ..อ๊า...”  สะโพกบางส่ายร่อนรับมือหนาที่กดเข้ามาอย่างเป็นจังหวะ  เสียงครางปนแปลกใจเมื่อสัมผัสวาบหวิวได้หายไป   ก่อนจะรู้สึกตึงแน่นที่ช่องทางด้านหลัง  เมื่อรู้สึกถึงความใหญ่ที่กำลังกดแทรกกายเข้ามา



            “อ๊ะ..จะ...เจ็บ..อื้อ...อาฮัน” ความปวดร้าวแล่นไปทั่วทั้งสรรพางค์จนน้ำใสๆ  เอ่อคลอที่ดวงตา 



            ความร้อนภายในตัวฮยอกแจนั้นกำลังฆ่าเขาให้ตายชัดๆ  อีกทั้งแรงรัดที่แน่นจนแทบไม่สามารถแทรกกายเข้าไป  มือหนาเอื้อมาชักรูดให้ร่างบางผ่อนคลายจากความเจ็บปวด  ดันแท่งเนื้อร้อนที่ขยายพองเข้าไปจนสุด  เนื้อแนบเนื้ออย่างที่เขาแอบคิดมานาน  จนกระทั่งวันนี้วันที่เขาได้เป็นหนึ่งเดียวกับฮยอกแจ ความสุขสมที่เปี่ยมล้น



            ฮันคยองเอื้อมตัวขึ้นคร่อมกดจูบไปบนแผ่นหลังนวลเนียนขณะที่ขยับกายเข้าออกช้าๆ  ต้นคอขาว  ไหล่ลาดที่เปลือยเปล่าก็ต่างเป็นเป้าหมายให้คนเอาแต่ใจประทับรอยแดงไว้ไม่ขาด   จังหวะรักที่เนิบช้าค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นจนร่างหนารั้งกายตรง  มือล็อคสะโพกมนแน่น  ร่างกายหนาดึงกายออกแล้วกดเข้าจนสุด  ก่อนจะกระแทกกายเข้าไปอย่างไม่เบาแรง  จนเสียงหวานหวีดลั่นทั่วทั้งห้อง



            “อืม...ฮยอกแจ”   เสียงทุ้มคำรามต่ำในลำคอ  กับอารมณ์ที่เสียวสะท้านจากร่างกายบอบบางนี้  เรือนกายที่ยั่วยวนเขาได้อย่างเป็นธรรมชาติ 



            “อะ...อา...อื้อ  ฮยอกมะ..ไหว”  เสียงครางพร่าเอ่ยขึ้นอย่างยากลำบาก  แรงกระแทกที่ได้รับช่างรุนแรงเสียจนร่างกายแทบรับไม่ไหว  แต่กลับทำให้ฮยอกแจเสียวซ่านจนเกินบรรยาย  กับแขนบางที่รองรับแรงกระแทกจนอ่อนล้ามือบางจิกกำผ้าปูที่นอนที่ยับย่นแน่น  ทิ้งใบหน้าแนบลงกับหมอนใบโต  มีเพียงสะโพกมนเท่านั้นที่ร่อนรับแรงกระแทกจากอาที่ไม่ปราณี



            เสียงเนื้อกระทบกันดังเคล้าเสียงครางระงมของร่างบางจนก้องไปทั่วห้อง  ในเวลานี้ที่ไม่ต้องสนใจฐานะที่ค้ำคอ  ไม่ต้องเกรงใจพี่ชาย  เป็นเวลาที่เขาจะได้ครอบครองร่างบางไว้ในฐานะคนรัก  เวลาที่เฝ้ารอมานาน  ระยะห่างที่เขาจงใจถอยออกมา  วันนี้ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นได้พังทลายลงไป  เพียงแค่ได้มีร่างบางตรงนี้อยู่ในอ้อมกอด



            “สะ..อื้อ..เสียว...” เสียงหวานครางกระเส่าอู้อี้เล็ดรอดหมอนใบโตออกมา  บอกเล่าความรู้สึกที่ได้รับจากอาที่รักอย่างไม่ปกปิด  ความรุนแรงแม้จะมากมายแต่ก็เปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน  สายตาหวานคลอไปด้วยหยาดน้ำใสที่มาจากอารมณ์ที่พุ่งสูง



            พับๆ......                                    



            เมื่อช่องทางรักร้อนบีบรัดถี่รัวมากยิ่งขึ้น  ฮันคยองก็ยิ่งเร่งจังหวะสอดประสานเสียจนตัวสั่นคลอน



            “ฮยอก...อื้อ..รักอา...อ๊า........”  คำสารภาพสุดท้ายปลดปล่อยออกมาพร้อมกับความสุขสมที่ได้มอบกายให้กับคนที่เฝ้ามองมาตลอด  คำรักที่เอ่ยยามร่วมรัก  น้ำสีขาวถูกฉีดพุ่งกระจายเปรอะเปื้อนไปบนเตียงนอนสีเข้ม



            “อืมมมมมมมมมมม”



            ร่างกายที่อ่อนเปลี้ยยังคงคงล็อกไว้อย่างนั้นเมื่อคนตัวโตยังไม่ได้ปลดปล่อย  ร่างบางหอบสะท้านกับบทรักที่รุนแรงแต่ซาบซ่านไปถึงหัวใจ  เสียงกระทบกันเข้าหากันยังคงดังอยู่ไม่ขาด  ก่อนที่เสียงทุ้มจะคำรามพร้อมกับปลดปล่อยอารมณ์ทั้งหมดออกมาเต็มช่องทางรักหมดสิ้นทุกหยดหยาด  ก่อนจะทิ้งร่างลงนอนแนบชิดกายบาง     



            “อื้อ..”  เสียงแผ่วๆ  ของคนใต้ร่างครางเบาๆ  เมื่อแทนที่ปลดปล่อยแล้วอาจะปล่อยให้ตนเองเป็นอิสระ  แต่กลับโน้มตัวมากดจูบแก้มใสให้ได้อายอีกครั้ง



กลับไปอ่านต่อนะคะ ^^

http://my.dek-d.com/mizz-may/writer/viewlongc.php?id=871400&chapter=23


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น