Couple : BumHyuk
“คิบอม.....”
“หืม”
“จะไม่ทำอะไรหรอฮะ”
ฮยอกแจถามเมื่อเวลานี้ตนเองมีเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียวติดกายพร้อมกับข้อมือที่ถูกผูกมัดด้วยเชือกที่ไม่รู้ว่าคิบอมไปหามาจากไหน มัดเสียจนแน่นหนาจนขยับข้อมือไม่ได้
แต่คนที่ถอดเสื้อผ้าเหล่านั้นออกกลับเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามโดยไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย ขณะที่เขาเองต้องนั่งห่อตัวเพราะลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้ขนกายลุกไปหมด ที่สำคัญ...
‘เขาอยากให้คิบอมทำ’
“ไม่...” เสียงทุ้มตอบกลับไม่แม้แต่จะเงยหน้ามามอง
“แล้วคิบอมถอดเสื้อผ้าผมทำไมอะ เชือกนี่อีก”
ฮยอกแจยกมือที่ถูกมัดติดกันขึ้นถาม
“ยังโกรธผมอยู่หรอ” น้ำเสียงอ่อยๆ
ที่แม้จะดูเหมือนสำนึกผิดแต่ก็ไม่ได้มากมายเท่าไหร่นักตามประสา ทำให้คนฟังเลิกสนใจตัวอักษรตรงหน้า
ฟึบ
คิบอมวางหนังสือที่อ่านอยู่ลงก่อนจะเดินมาหาคนที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนโซฟา
เรือนร่างที่มีเพียงบ็อกเซอร์เนื้อบางเท่านั้นที่ปิดบังกาย
“ดี...งั้นฉันจะถามนายอีกครั้ง ฉันหรือเด็กผู้หญิงน่ารัก นายชอบแบบไหน”
คิบอมเอ่ยถามช้าๆชัดๆ พลางจ้องไปในลูกแก้วใสที่มองกลับมา
“ชอบคิบอม” ฮยอกแจเงยหน้าตอบ พร้อมเม้มริมฝีปาก เมื่อคิบอมไม่ถามเปล่า กลับส่งปลายนิ้วมาสะกิดหัวนมจนสะท้านไปทั้งกาย
“สาบาน?”
“ฮะ”
“หึ...เด็กแบบนายน่ะนะ”
คิบอมปรามาสก่อนจะปิดเส้นเสียงที่กำลังจะโต้เถียงกลับมา
ริมฝีปากร้อนงับไปที่กลีบเนื้อนุ่มแรงๆก่อนจะแทรกเข้าไปในโพรงปากหวาน กลิ่นหวานอ่อนๆของแชมพูโชยมาหากฮยอกแจจะชอบกลิ่นแบบผู้ใหญ่ของเขา เขาก็ชอบกลิ่นเด็กๆแบบนี้เหมือนกัน
“อืม..”
เกลียวลิ้นสอดประสานเกี่ยวพัน จนเกิดเสียงลมหายใจที่สอดประสาน
เสียงครางเบาๆในลำคอของฮยอกแจทำให้คิบอมผละใบหน้าออก
“คิบอม...” เสียงหวานเอ่ยเรียกเมื่อสัมผัสเมื่อครู่หายไป
ฟึบ
กายหนาทิ้งตัวลงนั่งพิงพนักพิงก่อนจะยกร่างเล็กให้ขึ้นมานั่งซ้อนบนตัวพิงหลังบนอกของตัวเอง
“ฉันจะทำโทษ”
“อือ..คิบอมทำอะไรก็ได้”
ฮยอกแจบอกขณะที่ยกก้นขึ้นให้คนที่นั่งอยู่ใต้ร่างรูดกางเกงบ็อกเซอร์เนื้อนิ่มนี้ออกให้พ้นตัว
“อื้อ...ดีจัง..คิบอม” เสียงหวานเอ่ย
ยามที่มือหนาเคล้นคลึงแผ่นอกพร้อมๆกับริมฝีปากที่ขบเม้มใบหูสร้างอารมณ์ให้เด็กน้อยที่นั่งอยู่บนตัว
ขณะที่คิบอมเองก็รู้สึกดีไม่ต่างกันกับเด็กน้อยที่ส่งเสียงฮึมฮัมอยู่เวลานี้
แม้จะเสี่ยงที่ไม่รู้ว่าฮยอกแจจะนึกชอบใครแล้วทิ้งตัวเองไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ดังนั้นเขาต้องทำให้เด็กคนนี้เลิกใจง่ายเสียที
“ฉันจะทำให้นายติดสัมผัสของฉัน” คิบอมกระซิบบอกก่อนจะจูบไปบนต้นคอขาวต่ำกว่าขอบปกเสื้อนักเรียน
พร้อมกับกำมือรอบไปยังส่วนตื่นตัวแล้วขยับเป็นจังหวะ
“อ่าห์..คิบอม..อ๊ะ”
“อ๊ะๆ....มือ..อื้อ...คิบอม..ร้อนจัง..อื้อ..”
“เอาแขนขึ้นมาสิ” คิบอมรั้งแขนที่ถูกมัดอยู่ขึ้นมาคล้องคอตนเองที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง ท่วงท่าที่เปิดเผยเรือนร่างอย่างเต็มที่ โดยที่มือหนาเองก็ขยับข้อมือโดยไม่ผ่อนปรน
"อื้อ..ซีด..คิบอม...คิ...บอม"
เสียงหวานร้องเรียกเมื่อรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งร่างกาย เมื่อแก่นกายถูกชักรูดไม่เบาแรง
อีกทั้งแผ่นอกที่ถูกเคล้นคลึงไม่ห่าง
"อืออ..คิบอม"
ฮยอกแจร้องขัดใจเมื่อมือที่ขยับให้ปล่อยออก
ความหฤหรรษ์ที่ใกล้เข้ามากลับชะงักกลางคัน
"ทำให้ฉันได้แล้ว" มือหนายกก้นเล็กลอยขึ้นฮยอกแจคลานเข่าบนโซฟา ก้นนิ่มเชิดโด่งขณะที่ใบหน้าก้มลงมาที่แผ่นท้องแกร่ง แต่มือที่ถูกมืดติดกันทำให้ทำอะไรไม่ถนัด
"คิบอม...แกะนี่ได้ไหม?"
"นั่นมันบทลงโทษของนาย"
คิบอมตีหน้าเข้มจนร่างเล็กไม่อาจต่อรองอะไรได้
มือที่ถูกมัดติดกันค่อยๆขยับไปรูดซิบและปลดกระดุมกางเกงออก ท่าทางติดๆขัดๆ แต่ก็พยายามทำให้มันใหลลื่นเท่าที่ทำได้
"แผล่บ"
ลิ้นสีสดเลียไปบนแท่งเนื้อร้อนที่ล้วงออกมาจากกางเกง
มือทั้งสองข้างประคองแท่งเนื้อร้อนโดยที่ศอกชันไปบนโซฟา
มือสองข้างประคองกระชับปลุกปั่นให้มันยิ่งตื่นขึ้นมาก่อนจะครอบครองแท่งเนื้อร้อนนั้นเข้าไปในโพรงปาก
"ลิ้น"
เสียงทุ้มว่าก่อนจะกดนิ้วชำแรกเข้าไปในช่องทางที่เต้นตุบ เมื่อฮยอกแจใช้ลิ้นร้อนปรนเปรออย่างที่เคยสอนให้
สะโพกเล็กที่เชิดขึ้นเพราะรู้สึกตื่นเต้นกับท่วงท่าที่ทำอยู่
หัวเล็กขยับขึ้นลงพลางดูดเม้มส่วนหัวจนกายหนาขนลุกซู่กับความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกาย
"คิบอม..."
ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองด้วยดวงตาที่ฉ่ำวาว
เพราะนิ้วยาวที่กระแทกเขาไปในกายสร้างอารมณ์หวามใหไม่ต่างกัน
“ไม่ไหวแล้วหรือไง?”
“ฮะ..”
คิบอมพลิกกายเล็กให้ลงไปนอนแผ่บนโซฟา พร้อมกับยกสะโพกเล็กให้ลอยขึ้นเหนือโซฟาตัวนุ่ม
“คะ..คิบอม”
“เกาะที่วางแขนไว้สิ”
คำแนะนำที่ฮยอกชูแขนไปเหนือหัวสองมือจิกเขากับเนื้อผ้าของโซฟา ยามที่คิบอมดันสะโพกตนเองให้ลอยวืดขึ้นมาจนเกือบตีลังกาไปด้านหลัง
“อ๊ะๆๆๆ คิบอม...อ๊า...”
ฮยอกแจหวีดร้องเมื่อคิบอมก้มหน้าลงมาใช้ลิ้นปาดเลียไปบนช่องทางนุ่มของตัวเอง ลิ้นที่ทำให้กายอยากจะดิ้นพราด หากแต่ร่างกายกลับโดนล็อคไว้ด้วยฝ่ามือหนา ทำได้เพียงแต่หลับตาแน่นเมื่อความเสียวแผ่ซ่านไปทั้งกาย
“มะ..ไม่ไหว...คิบอม...เสียว
อ๊า...ฮื่อ...”
“สวยดีนะ นายตอนนี้”
คิบอมมองเลยผ่านไปยังใบหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเสียดเสียว
แก่นกายที่ตึงเครียดปริ่มด้วยหยาดน้ำแห่งความต้องการที่จะปลดปล่อย
“คิบอม..ผม..อื้อ...” สะโพกมนก็ยกขึ้นส่ายร้อนอย่างเสียวซ่าน
ริมฝีปากถูกขบเม้มหลายต่อหลายครั้งจนเจ่อแดง คิบอมสอดแทรกปลายนิ้วที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายเข้าไป
จนร่างเล็กกระตุก
“เอาล่ะ” คิบอมเอ่ยสั้นๆ
เมื่อรู้สึกว่าร่างเล็กคงพร้อมสำหรับส่วนที่ใหญ่กว่าแล้ว
มือหนาที่ประคองสะโพกเล็กให้ลอยขึ้นวางให้ฮยอกแจนอนราบไปกับโซฟา ก่อนจะแยกเรียวขาขาวให้กว้างออก มือหนาปลดกางเกงตนเองลงไปกองที่หน้าขา
ไม่สนใจที่จะถอดเสื้อผ้าออกให้เสียเวลา
ก่อนจะจรดปลายแก่นกายใหญ่ที่ฉ่ำด้วยหยาดน้ำขุ่นเข้าไปแทนที่ ความแน่นที่โอบกระชับทำให้ฮยอกแจจิกโซฟาจนแทบหลุดมาติดมือ
“คิบอม..อื้อ..ขะ..เข้ามาทีเดียวเลย
... ได้ไหม” เสียงหวานร้องบอก
คำบอกที่เคล้าไปด้วยความต้องการ คำขอที่คิบอมเองก็ไม่คิดจะขัดใจ ก่อนจะกดกายเข้าหาอย่างรวดเร็วจนฮยอกแจต้องกัดฟันแน่น
ก่อนที่กายหนาจะขยับกายเข้าออกเบาๆ
“จะทิ้งฉันอีกไหม” คิบอมเอ่ยถามด้วยโทเสียงต่ำขณะที่ล็อคต้นขาขาวไว้แน่นก่อนจะกระแทกกายเข้าหาอย่างไม่ปราณี
“มะ...อ๊ะๆๆ คิบอม อื้อ...แรงจัง...” ฮยอกแจโยกกายไหวไปตามแรงกระแทกที่คิบอมโถมกายเข้าหา
คำถามของคิบอมที่ฮยอกแจเองก็ตอบได้ทันทีหากแต่มันไม่สามารถหลุดออกมาเป็นเสียงได้เมื่อเรียวปากในเวลานี้เปล่งได้เพียงเสียงครางพร่าเท่านั้น
“คิบอม..อ่า....คิบอม...”
“อืมมม”
คิบอมปล่อยมือจากสะโพกบางเอนกายโถมไปด้านหน้าเอื้อมมือไปกดทับข้อมือเล็กที่ถูกมัดติดกันไว้
โดยที่อีกมือหนึ่งกำรอบแก่นกายที่ขึ้นสีเข้มขยับข้อมือไปพร้อมกับกายที่กระแทกเข้าหาจนฮยอกแจยิ่งอ้าเรียวขาขาวให้กว้างขึ้นรองรับแก่นกายที่สวยเข้าหาอย่างถนัดถนี่
“คิบอม...ดี...อื้อ..ผม..อ่า” ” เสียงหวานครางไม่เป็นภาษาใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับ
ขณะที่ร่อนสะโพกรับจังหวะที่คิบอมสวนกายเข้ามาสัมผัสจุดไวสัมผัสภายใน
จังหวะสอดรับประสานกันของคนทั้งคู่ที่เพิ่มความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ดังเคล้าไปอื้ออึงกับเสียงคราง
“อื้อ..คิบอม..มะ..ไม่...ไหว..อ๊าห์..”
ฮยอกแจครางเสียงพร่าบอก เสียงหวานครางถี่กับร่างเล็กกระตุกแรงๆ
หลายที สะโพกสอบเร่งจังหวะให้มากขึ้น ตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นจนเกือบจะถึงขีดสุดของคนเด็กน้อย
อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงหวานครางหวีดลั่น สัมผัสที่ได้รับอย่างรุนแรงที่ทำให้ฮยอกแจถึงฝั่งฝันได้ง่ายๆ น้ำอุ่นร้อนพุ่งเข้าจนเต็มแผ่นท้องของอีกฝ่าย
ก่อนที่คิบอมจะโอบรัดร่างเล็กไว้แน่น ขยับกายเข้าหาแรงขึ้น
กระชับขาเรียวที่โอบรอบเอวสอบเอาไว้จะกระแทกกายเข้าหาอีกไม่กี่ทีก็ปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปในกายเล็กจนหมดสิ้น
“อืมมมมมมมมมมม” เสียงทุ้มครางต่ำในเวลาต่อมา
เสียงหอบหายใจถี่ยังคงดังก้อง แผ่นอกบางที่ยังกระเพื่อมหายใจแรง
ก่อนจะถอดถอนแก่นกายออกเงยหน้าขึ้นมองคนตัวเล็กที่ยังหอบหายใจอยู่แล้วเอื้อมไปแกะเชือกที่มัดตรึงข้อมือเล็กออก
กลับไปอ่านต่อค่ะ
