"อ๊ะ.."
สุดท้ายกลีบปากบางก็ถูกฉกชิมอีกครั้ง แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ฮยอกแจไม่คิดที่จะปัดป้อง แขนทั้งสองข้างยกขึ้นโอบล้อมเกี่ยวไปยังลำคอ
ขณะที่ร่างกายกำลังอ่อนขึ้นเรื่อยๆ
ลิ้นร้อนหยอกล้อภายในโพรงปากร้อน
ดูดเม้มยั่วเย้าราวกับว่าเล็กลิ้นนั้นเลิศรส
ขณะที่ฮยอกแจเองก็ส่งลิ้นออกมาจูบตอบรับ แม้จะยังไม่ได้รู้สึกรัก
แต่ความรู้สึกมันเอนเอียงราวกระซิบบอกว่าคงไม่นาน
ฟึบ
มือหนาทั้งสองข้างรั้งสะโพกเล็กยกขึ้นลอยเหนือพื้นจนฮยอกแจต้องอ้าข้าเกี่ยวเอวหนาไว้โดยที่เกลียวลิ้นยังไม่ละออกจากกัน
คยูฮยอนเดินไปยังโซฟาที่อยู่ไม่ไกลพลางลูบไล้เรือนรางเพรียวบางให้ยิ่งต้องการ
“คะ...คุณ”
แต่ก่อนที่จะลุกหย่อยกายลงบนโซฟา
ฮยอกแจก็ผละใบหน้าออก
ดวงตาที่ฟ้องว่าอารมณ์พรั่งพรูแค่ไหนทำให้คยูฮยอนไม่สนใจจะรับฟังคำค้าน
“อ๊ะ ฮือ...”
ริมฝีปากร้อนดูดเม้มแรงไปไปที่ซอกคอขาวแทนริมฝีปากระเรื่อที่เจ่อน้อยๆ
“มะ..ไม่เอาโซฟา”
กึก
เสียงพร่าที่ร้องประท้วงจนคนที่ตั้งใจไม่สนใจคำค้านต้องชะงักฟัง
ก่อนจะละใบหน้าออกมาจ้องมองดวงตาที่ไหววูบเวลานี้
“.....”
“พูดอีกทีสิ”
อาจะเป็นเพราะคำขอที่ทำให้หัวใจพองโตอย่างไรไม่รู้
เสียงทุ้มจึงถามไปอีกที
ขณะที่ฮยอกแจยังเกาะเกี่ยวอยู่บนตัว
“ไม่เอาโซฟา” เสียงหวานกระซิบแผ่ว
พร้อมกับเบี่ยงหน้าหลบสายตาที่ทำให้ร่างกายร้อนขึ้นกว่าเดิม
“เตียง?”
หงึกๆ
“หึ...” ใบหน้าที่กดลงน้อยๆ
จนคยูฮยอนยิ้มมุมปากกับความน่ารักนั้นก่อนจะเปลี่ยนจุดหมายจากโซฟาไปยังห้องนอนที่เพิ่งก้าวออกมาไม่นาน
ฟึบ
ร่างสูงหย่อนกายเล็กลงบนที่นอนเบาๆก่อนจะคร่อมอยู่บนกายคนที่ไม่แม้แต่จะมองหน้า มือหนารั้งคางเล็กให้หันมาสบตา ดวงตาคมจ้องเข้าไปในลูกแก้วใสเป็นประกายก่อนจะเอ่ยถามเบาๆ
“ฝืนใจหรือเปล่า”
แม้ดวงตาจะท้อนความต้องการออกมาให้เห็นแต่เขาเองก็ไม่แน่ใจว่าลึกๆแล้ว ฮยอกแจต้องการให้มันดำเนินไปแบบนี้หรือไม่
หรือแค่อารมณ์อ่อนไหวเพียงเท่านั้น
“...ฉันง่ายมากเลยสินะ” ฮยอกแจที่เงียบไปครู่หนึ่ง เอ่ยออกมาราวกับตำหนิตัวเอง ทั้งๆที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แต่ทำไมพอเป็นคนๆนี้
เขาถึงปล่อยตัวปล่อยใจได้ขนาดนี้
จนรู้สึกอยากจะโทษความอ่อนแอและใจตัวเอง
“กับคนที่ใช่ทำไมต้องยาก?”
คยูฮยอนถาม
โอเคมันอาจจะจริงอย่างที่ฮยอกแจพูด แต่เขาไม่ได้มองแบบนั้น
“เราอาจจะเริ่มต้นต่างจากคนอื่น
แต่อีกไม่นาน...ถ้าเรารู้สึกถึงคำว่ารักเมื่อไหร่
คำว่ายากง่ายมันไม่มีผลกับความรู้สึกในตอนนั้นหรอก”
“แล้วตอนนี้” ฮยอกแจถาม
เมื่อทั้งคู่ตอนนี้...เราต่างยังไม่ได้รักกัน
“สนใจ ชอบ
และอยากรัก” คยูฮยอนเอ่ยไปตามตรง เขาสนใจร่างเล็กตั้งแต่เห็นในคืนวันนั้น อาจจะรู้สึกชอบจนอยากที่จะรู้จักมากกว่านั้น
คำตอบที่ฮยอกแจเป็นฝั่งเอื้อมมือไปรั้งชายเสื้อของร่างหนาก่อนจะรูดมันให้ออกพ้นกาย
คำตอบของฮยอกแจที่ไม่จำเป็นต้องเอ่ยด้วยคำพูด
“...ทำให้ฉัน...รักคุณ...” คำขอที่ไม่จำเป็นเป็นต้องเอ่ยคยูฮยอนก็พร้อมที่จะทำให้ร่างเล็กนั้นหันมาสนใจตัวเองเพียงคนเดียวอยู่แล้ว
“ถ้ารักผมไวไป
อย่ามาโทษผมก็แล้วกัน” คำขู่สุดท้ายก่อนที่คยูฮยอนจะปิดเสียงใสไม่ให้เอ่ยเถียงอะไรได้อีก
“อืม..” คนตัวเล็กได้แต่สะดุ้งกายน้อยๆ
ยามที่เสื้อผ้าค่อยๆเร้นหายไปจากเรือนกาย
อีกทั้งแผ่นอกที่ถูกยึดครองจากปลายนิ้วที่กำลังไล้วนส่วนฐานสีอ่อนจนขนอ่อนลุกซู่
เมื่อปลายนิ้วนั้นไม่แตะสัมผัสกับหัวนมที่ชูชันเสียที
คยูฮยอนผละออกจากปากนุ่มที่โดนรุกรานไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งในวันนี้ จูบเบาๆ ที่ปลายคางเรื่อยลงมาที่คอขาว
กลิ่นหอมของแป้งยังคงคละคลุ้งอยู่ก่อนจะตีตราด้วยรอยจูบเกลื่อนแผ่นอก
“อึ๊ก..อย่า...แบบนั้น..อื้อ!!!”
ลิ้นร้อนที่ลากไล้ไปบนผิวกายสร้างความรัญจวนที่ตวัดชิมไปที่หัวนมแข็งเป็นไตดูดเม้มราวกับเคล้นให้ปลดปล่อยน้ำนมออกไป แรงดูดเม้มที่รุนแรงแต่ไม่เจ็บปวด
ก่อนจะละเลงลิ้นสะกิดจนเสียวซ่านไปทั้งกาย
“อ่าห์...ซี๊ด” ใบหน้าหวานเชิดแหงนขึ้นกับรสสัมผัสที่ฉุดรั้งให้ตกอยู่ในห้วงอารมณ์
ฮยอกแจบีบไหล่หนาแน่นเมื่อลิ้นร้อนสร้างความวาบหวามจนกายสั่นระริกกระตุกกายแล้วแอ่นแผ่นอกเข้าหาราวกับเรียกร้องให้สัมผัสมากกว่านี้
“น่ารัก” คำชมที่ฮยอกแจปรือตามอง
ก่อนจะปิดเปลือกตาลงเหมือนเดิมเพราะรู้สึกเขินอายกับท่วงท่าของตนเอง
“อึ้ก!!”
ใบหน้าคมที่ผละออกจากแผ่นออกที่ช้ำแดงประปราย มือหนาก็สอดแทรกมือเข้าไปในกางเกงเนื้อนิ่มจนสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวที่ปริ่มด้วยน้ำขุ่นข้น สัมผัสที่แตะลงไปจนฮยอแจผวาเฮือก
ปลายเท้าจิกเกร็งลงบนเตียงกว้าง
สองมือที่โอบล้อมลำคอหนากลับเบียดกายเข้าหาและยึดแน่นกว่าเดิม
“อ๊า!!! คุณ ฮื่อออ” เสียงหวานหวีดร้องเมื่อมือหนาที่แตะสัมผัสผละออกมารูดกางเกงออกจากสะโพก
ก่อนจะกำรอบแก่นกายเล็กที่กับกำลังตื่นตัวขึ้นเรื่อยๆแล้วขยับข้อมือช้าๆ
ฮยอกแจเม้มปากแน่น
ลมหายใจขาดห้วงพร้อมกับดวงตาที่หลับแน่น
เรือนร่างที่บิดเร้าไปตามห้วงจังหวะของข้อมือหนา
ภาพเคลื่อนไหวที่ทำให้ดวงตาคมจ้องแทบไม่กระพริบ
มือใหญ่รูดรั้งกางเกงที่กองอยู่ที่ต้นขาให้หลุดพ้นปลายเท้าจนกายเล็กเปลือยเปล่าไร้เนื้อผ้าบดบัง
ปลายนิ้วเรียวยาวคลึงส่วนหัวของแก่นกายเล็กอย่างพอใจกับเนื้อตัวที่สั่นระริก
“คุณ...สะ..เสียว
อืออ” ดวงตาหวานฉ่ำคลอหน่วยด้วยหยาดน้ำใสด้วยแรงอารมณ์ร้องบอกพร้อมกับเสียงสั่นๆ
“ดีไหม”
เสียงทุ้มที่ก้มกระซิบถามให้ฮยอกแจพยักหน้าตอบ
ก่อนจะยิ่งเชิดหน้าสูงเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆที่รดรินบริเวณใบหู
“ฮื่อ..คุณ..”
ลิ้นร้อนแลบเลียเม้มติ่งหูเล็กพร้อมๆกับข้อมือที่ไม่ได้ลดจังหวะลงเลยสักนิด
สะโพกเล็กขยับตามแรงชักจูง
ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านไปทั้งกาย ท่วงท่าที่คยูฮยอนอยากจะรู้สึก
อยากจะสัมผัสให้มากขึ้นอีก
จุ๊บ
“ถ้าไม่ไหวก็ร้องออกมา”
“หือ..อ๊า!!!!! คะ คุณ อื้อออ..ทะ.ทำ ..อื้อออ”
ริมฝีปากร้อนผ่าวที่ผละออกพร้อมกับถดกายลงล่างแล้วครอบลงยังส่วนอ่อนไหวจนคนถูกโอ้โลมเบิกตากว้าง ความอุ่นร้อนที่ครอบครองลงมา
ปลายลิ้นร้อนไล้เลียจนเสียงหวานครางลั่น
มือที่ไร้ที่ยึดเกี่ยวจิกลงบนผ้าปูเตียงเมื่อความเสียวซ่านที่มากกว่าเข้ามาจู่โจม
“มะ..คุณ
อย่า..อื้อออ ฉัน..ฮยอก..เสียว...”
เพราะริมฝีปากที่ช่ำชองกับความร้อนแรงที่มอบให้
ฮยอกแจพยายามกระเถิบกายหนีแต่ก็ถูกรั้งไว้ด้วยมือหนา
ริมฝีปากร้อนรูดรั้งหนักหน่วงจนฮยอกแจได้แจแทรกมือไปยังกลุ่มผมนุ่มคลายความเสียวซ่านที่ได้รับพร้อมกับเสียงหวานที่ครางไม่หยุด
น้ำเสียงสั่นๆ ที่ทำให้คยูฮยอนปวดร้าวไปทั้งช่วงล่าง
อีกทั้งถ้อยคำแทนตัวที่ร่างเล็กไม่เคยเอ่ยพูดกับตนเอง
ความอดทนที่อยากจะให้ร่างเล็กนี้ไปถึงฝั่งฝันก่อนก็หมดลง
เพราะครั้งแรกเมื่อคืนก่อน
มันเป็นเพียงความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างสมัครใจโดยไม่มีข้อผูกมัด แต่ความสัมพันธ์ในครั้งนี้เป็นเหมือนการเริ่มต้นสถานะใหม่ของกันและกันที่ไม่ได้จบลงเพียงคืนเดียว
“คุณ!! อย่า.ตรงนั้น อ๊ะ!” ฮยอกแจร้องห้ามเมื่อโพรงปากที่รูดเคล้นผละออก
หากแตกขาเรียวที่ถูกจับแยกกว้างพร้อมกับความชื้นแฉะที่เตะลงมายังส่วนที่ขมิบถี่เวลานี้
ปลายลิ้นไล้เลียสะกิดช่องทางอ่อนนุ่มโดยไม่สนใจคำร้องห้าม
อีกทั้งสอดปลายลิ้นเข้าไปจนกายเล็กดิ้นพราด
ปากช้ำเจ่อเม้มสลับเผยออ้าขณะเดียวกันส่วนอ่อนไหวที่ถูกละเลยก็กระตุกทุกครั้งที่ปลายลิ้นฉกวูบเข้ามา
“อ๊า!!!”
คยูฮยอนเงยหนาขึ้นมองใบหน้าขาวที่เวลานี้เจือไปด้วยสีแดงระเรือ ขมับบางชุ่มไปด้วยเหงื่อ
สะโพกเล็กส่ายเร่าเมื่อเขาสอดแทรกปลายนิ้วเข้าไปแทนที่
“อ๊าาาาาาา”
ฟึ่บ
ปลายนิ้วเรียวกดแทรกเข้าไปจนสุดก่อนจะชักเข้าออกช้าๆ
ขยายช่องทางให้ร่างเล็กไม่ต้องรู้สึกเจ็บ
“ขะ..เข้ามา
ฉันไม่ไหว..แล้ว” คำขอน่าสงสารที่คยูฮยอนไม่คิดจะขัดใจ
หากแต่ถ้อยคำต่างหากที่ทำให้นิ้วเรียวยังไม่ถอนออก
“แทนตัวเองว่าฮยอก
ผมชอบ” เสียงทุ้มติดพร่างเอ่ยบอก
“ฮยอก
อื้อ..ไม่ไหว...คุณ..เข้ามานะ” เสียงหวานเอ่ยขอโดยไม่อิดออด
คยูฮยอนรั้งกายออกไปปลดเสื้อผ้าที่ยังติดกายออกไปเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี
ก่อนจะทาบทับลงมาบนกายเล็ก
ผิวกายที่ร้อนจัดบ่งบอกให้ฮยอกแจรู้ได้ดีว่าคนตัวโตก็ต้องการไม่น้อยไปกว่ากัน
“ฮื่ม...”
ผิวกายที่เสียดสียิ่งเร้าให้คยูฮยอนอยากจะสอดแทรกส่วนใหญ่โตเข้าไป
หากแต่เขาไม่อยากรีบร้อน
จุ๊บ
ฮยอกแจเอื้อมตัวขึ้นกดจูบเบาๆบนริมฝีปากหยัก เมื่ออีกฝ่ายทำเพียงแค่ขยับกายให้ส่วนที่พองตัวเสียดสีกันเพียงเท่านั้น
“คุณ..อย่าแกล้ง..ทำฮยอกที...”
ใบหน้าที่ฉายชัดด้วยความต้องการอีกทั้งน้ำเสียงหวานที่คยูฮยอนก้มลงดูดเม้มไปทั่วผิวขาวจนเกิดเสียงก่อนจะแยกขาวเรียวให้กว้างออก
“อึก!!!!!”
ฮยอกแจกลั้นเสียงเมื่อความรู้สึกเสียดแน่นค่อยๆกดแทรกเข้ามา แม้คนตัวโตจะขยายมันให้เล้วก็ตาม
ความแน่นที่เสียดสีทำให้ร่างเล็กผวากอดคนที่กำลังกดแทรกกายเข้ามา
แรงบีบกระชับจากร่างเล็กเองก็ทำให้คยูฮยอนกัดฟันแน่นจนกรามขึ้นรูป
“คะ..คุณ อือ...อื้อ!!!”
คยูฮยอนรั้งใบหน้าเล็กเข้ามาจูบอย่างร้อนแรงเพื่อให้ฮยอกแจผ่อนคลายก่อนจะกดกายเข้าไปจนสุด
“อืมมมมม” เสียงครางพร่าประสานก้องเมื่อสองกายแนบสนิทเข้าหากัน แรงตอดรัดอีกทั้งกายที่เสียดสีทำให้ทั้งคู่ยิ่งแนบกายเข้าหากัน
เสียงจูบดังก้องไปทั่วทั้งห้องกว้าง
“ผมขยับนะ”
“อือ..ขยับที”
ฮยอกแจร้องตอบก่อนจะสะท้านเฮือกเมื่อคนที่คร่อมอยู่ด้านบนค่อยๆขยับกายช้าๆ
“อ่าห์..อือ”
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นปลดปล่อยเสียงหวานหูพร้อมกับลมหายใจที่หอบกระเส่า
ขณะเดียวกันกับคยูฮยอนที่ขยับกายไปพร้อมกับก้มใบหน้าลงไปฉกชิมผิวกายเนียน
“อ้ากว้างๆ อืมมม” ฮยอกคยูบอกก่อนจะเร่งจังหวะสวนกายเข้าหา
“อ่าห์...ละ..ลึกจัง” ฮยอกแจร้องบอกเมื่อแกขาให้กว้างขึ้น
หมับ
คยูฮยอนแทรกมือประสานไปกับมือเรียวก่อนจะกระแทกกายเข้าหาอย่างไม่เบาแรง
ส่วนใหญ่โตที่กระแทกเข้ามาโดนจุดอารมณ์หวามภายใน ฮยอกแจก็สะดุ้งเฮือกไปทั้งร่าง
สะโพกเล็กได้แต่ขยับไปตามแรงโถมของกายหนาที่ไม่มีท่าทีจะเบาแรงลง
“คุณ อื้อๆๆ”
“สุดยอด
...อืม..ฮยอกแจ” ผนังนุ่มที่ตอดรัดแก่นกายร้อนทำให้คยูฮยอนคำรามต่ำ กระแทกกายเข้าหาแรงๆ
จนใบหน้าเล็กยิ่งแสดงออกถึงอารมณ์เสียวซ่าน
ภาพที่ทำให้ร่างสูงกระทั้นกายเข้าหา มองร่างเล็กที่สะดุ้งทุกครั้งที่ตนเองถอนกายออกแล้วกระแทกเข้าหาแรงๆ
ฟึ่บๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องกว้าง
เม็ดเหงื่อยิ่งไหลซึมแม้จะมีเครื่องปรับอากาศแต่ความร้อนที่แผ่ออกจากเรือนกายก็ยิ่งทำให้เครื่องปรับอากาศทำงานหนัก
แก่นกายเล็กที่เสียดสีไปกับแผ่นท้องฉ่ำเยิ้มราวกับบ่งบอกว่าความอดกลั้นของร่างเล็กนั้นแทบจะไม่มีเหลืออยู่
“จะ..ไม่ไหว...คุณ...อ้ะ..อ๊า!!!!!!” ฮยอกแจหลับตาแน่นเมื่อห้วงอารมณ์มาถึงจุดหมาย
ร่างกายรู้สึกชาวาบตัวเบาราวกับปุยนุ่นที่ลอยเคว้งบนอากาศ ปลดปล่อยทุกหยาดหยดความต้องการออกมาเปรอะเปื้อนแผ่นท้องขาว
“อีกนิด อืมมมม ฮยอกแจ
อาห์”
อาการกระตุกเกร็งและขมิบรัวของผนังนุ่มที่เร้าให้คยูฮยอนเร่งกายเข้าหา
เสียงทุ้มคำรามต่ำในลำคอเมื่อความสุขล้นดำเนินมาถึงปลายทาง เสียงที่ทำให้ฮยอกแจที่หอบหายใจหนักปรือตาขึ้นมอง
ภาพของคนที่กำลังกัดฟันแน่น
ดวงตาดิบเถื่อนที่จ้องมองมาที่ตนเองแฝงไปด้วยความต้องการในตัวเขา
“อืมมมมมม!!!!!!!!!”
สุดท้ายเสียงทุ้มก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกับฮยอกแจที่รู้สึกถึงสิ่งที่ร่างสูงปลดปล่อยเข้ามาในกาย
ฟึบ
คยูฮยอนถอนกายออกพร้อมกับสอดแขนเข้าไปเพื่อยกร่างเล็กให้ลอยขึ้น
“คุณ!!!!!” เสียงหวานร้องเรียก
“เดี๋ยวที่นอนคุณเปื้อน” คยูฮยอนบอก
ก่อนจะอุ้มร่างเล็กเข้าไปในห้องน้ำเพื่อสะสางร่างกาย
“ตะ..แต่..”
“ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก”
หน้าตาที่แสดงออกชัดเจนว่าคิดอะไรทำให้คยูฮยอนบอกปนขำ
“เชื่อได้ที่ไหนกัน”
“ตอนนี้ไม่ทำอะไรจริงๆ
ผมเหมือนจะหิวข้าวแล้ว”
คยูฮยอนบอกตามตรงก่อนจะขำเมื่อมือเล็กฟาดลงมาบนอกที่เขาพูดไปแบบนั้น ก่อนจะวางร่างเล็กลงบนพื้นห้องน้ำพร้อมกับเสียงแหย่แซวของคยูฮยอนที่ดังก้องภายในห้องกว้าง
.
.
.
.
.
.
กลับไปอ่านต่อนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น